هر صبح خوش رنگ ترین لباس عشق را بر تن واژه های عریان می کنم و به انتظار طلوع چشم هایت می نشینم تا زیباترین سروده هایم را از لحن نگاه تو بخوانم مجید رفیع زاد
بدهکار واژه هاییم در رقم زدن تقدیرشان می ماند در حسرت طلا شدن مس
وای بر حالی که حتی واژه ای در وصف آن پیدا نشد...
چه برای وسعت و چه برای فروپاشی امپراطوری قلبم ، تنها یک واژه کافیست... تو...
شب، با واژه ها بخیر نمی شود مگر در کنار ُتو ️️️
تو آخرین سرزمینی باقی مانده در جغرافیای آزادی تو آخرین وطنی هستی که از ترس و گرسنگی ایمنم می‌کند. تو واپسین خوشه و واپسین ماه واپسین کبوتر واپسین ابر. تو واپسین شکوفه‌ای هستی که بوییده ام و واپسین کتابی که خوانده‌ام آخرین واژه‌ای که نوشته‌ام...
می‌خواهمت کو واژه‌ای که ساده‌تر از این بیان کنم؟!
بیا آب شو ... مثل یک واژه در سطرِ خاموشی‌ام ...
دیگر هیچ شعری به سراغم نمی آید کاش پشت پای آخرین واژه آب می ریختم
ما چه واژه ی آشنایی در رویاهایم... کاش اقلا می آمدی تا برای چند روزی لذت تجربه ی ما شدن من و تو را می چشیدم...
بدونِ هیچ اما و اگری تو ماندنی ترین واژه در زندگی ام هستی...️ مانی دانته ♡lt;~ ~gt;♡
مادر واژه ای به وسعت تمام هستی❤ .
چیزی در کلامم نیست جز دوستت دارم هایی که واژه نیستند مثل دم در پی بازدم حیاتم را رقم می زنند
واژ ها در دهانم قفل شده اند تا کلید را بردارم تو زنگ زده و گریخته ای !
خیانت واژه ی تلخی ست ، حقیقتی زهرآگین … فرود دشنه پی در پی بر پیکره ی دوستت دارم ها … هرگز تبرئه ای نیست آنکه را که چنین به کشتن قلب آهنگین عشق برخاست
تو ناب ترین واژه ی اعلای زمانی تو خوب ترین عشق منی،حضرت جانی
کلاس آفتابی دانش، آغوش می گشاید برای معلم کوچک و صمیمی اش. معلم، رنگ مهربانی در کلامش می ریزد تا ابتدای سخن «با نام زیبای دوست»، رنگ و بوی عشق بگیرد. آن گاه پروانه رنگی واژه اش از دهان روشن دانش آموزان پر می گیرد و طنین پرحرارت صدا بر...
واژه ها بر تخته های سیاه جان می گیرند و پروانه می شوند تا در نفس های هیجان زده کودکان پرواز کنند و فضای لرزان کلاس را گرم نمایند
خنده هایم را گذاشته ام برای روز مبادا! روزی که واژه ی خنده از فرهنگ لغات حذف شده است
