دوشنبه , ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
خانه جایی است که خانواده ام استاز والدین تا همسر، از خواهر و برادر تا بچه ها، برادرزاده ها و خواهرزاده هاخانواده یعنی همه چیز …خانواده من دنیای من استقلب من استروح من استخون در رگ های من است...
دوستت دارماما نمى‌توانى مرا در بند کنىهمچنان که آبشار نتوانستهمچنان که دریاچه و ابر نتوانستندو بند آب نتوانستپس مرا دوست بدارآنچنان که هستمو در به بند کشیدن روح و نگاه منمکوشمرا بپذیر آنچنان که هستم....
تو استادِ ضربه زدن به روحِ منی...
زاهدانه ترین حرفی که شنیده ام: در عشقِ حقیقی روح است که تن را در آغوش می‌گیرد.فریدریش نیچه | فراسوی نیک و بد...
بعضی چیزها را نمی‌شود گفت ، بعضی چیزها را احساس می‌کنید ! رَگ و پِی شما را می‌تراشد ، دلِ شما را آب می‌کند ، اما وقتی می‌خواهید بیان کنید ، می‌بینید که بی‌رنگ و جلاست ...مانند تابلویی‌ست که شاگردی از روی کار استاد ساخته باشد ؛ عیناً همان تابلوست ، اما آن روح ، آن چیزی که دلِ شما را می‌فشارد در آن نیست ......
مهم نیست که چه چیزی را هدیه می‌دهید ، مهم این است که چقدر از وجودتان را در آن هدیه می‌گذارید. اینطوری وقتی هدیه فرستاده می‌شود ، روح شما هم گسترش می‌یابد ......
در زندگی زخمهایی هست که مثل خوره در انزوا روح را اهسته می خورد و می تراشد....
ای نیمه‌ی پنهان من! دوری ولی نزدیکبا روح خود تسخیر کن جسم شرورم را...
با من شدند روح درختان سربلند این دلبران شاد شکرخورده لونددارم برای مرگ خودم نقشه می کشم رو به نگاه منتظر آبی بلند......
داروی شفابخش روح آدمی، فلسفه است....
وایاز زمانی که روحت تاول بزندهیچ مرکز سوانح و سوختگی نیست پانسمانش کندنه می توانی پرواز کنی، نه سفرآنوقت هر صبح باید بروی لابه‌لای کارمندهاییکه جلوی کیوسک روزنامه فروشیخبر زیاد شدن حقوق‌شان را دنبال میکنندآگهی ها را بخوانیشاید ویلایی در برزخ برای فروش پیدا شوداگر قبلن به چند روح دیگر فروخته نشده باشد...
کلماتی بفرستکه خلاصم کند از دلتنگیکه منوّر بزند در روحم...مین خنثی شده راهیچ امیدی به عوض کردن این منظره نیست...
عشق را باید با تمام گستردگی‌اش پذیرفت ...تنها در جسم نمی‌توان پیدایش کرد ، بلکه در جسم و روح و هوا ، در آینه ، در خواب ، در نفس‌کشیدن‌ها ، انگار به ریه می‌رود و آدم مدام احساس می‌کند که دارد بزرگ می‌شود ......
من با تمام روح و تنم عاشق تو اَمامّاقسم به صاحبِ قرآن تو نیستی!...
انسان‌ها از دیر باز پای بند سنت‌ها و آداب و رسومی هستند که پیشینه‌ای تاریخی را برای هر کشور رقم می‌زند، آداب و رسومی که ریشه در فرهنگ و اعتقادات دارد. یکی از این آیین‌ها، جشن هالووین است. امروز به بهانه جشن هالووین، بر آن شدیم که تاریخچه‌‌ی این جشن را هر چند کوتاه با هم مرور کنیم.هالووین یکی از جشن‌های مذهبی در کشورهای غربی است که مراسم آن در شب 31 اکتبر هر سال برگزار می‌شود و این روز در کشورهایی نظیر ایالات متحده آمریکا، ایرلند، اسکاتلند و ک...
کتاب یک غذاست؛ یک غذاى روح است؛ یک نوشیدنى روح است و چنانچه مقوّى باشد، روح را تقویت مى‌کند. روز کتاب و کتابخوانی مبارک...
تکه ای از روحم خیلی درد می کند !آنجایش که ؛پر بود از شیطنت های دخترانه...دلم برای خودم تنگ شده...من خیلی وقت است بچگی نکرده ام...
ورزش به عنوان یکی از مهمترین ارکان تأمین شادابی و سلامتی جسم و روح و نیز شاخص اصلی اجتماعی و فرهنگی در زندگی امروز نقشی اساسی و بنیادی دارد وبرهمین اساس نه تنها یک روز، بلکه تمام روزها وساعات زندگی را تحت الشعاع قرار میدهدروز ورزش و تربیت بدنی مبارک باد...
چنان مردم از بعد دل کندنتکه روح من از خیر این تن گذشت...
1- وقتی نمی‌بخشید 2-وقتی به کاری که دوست ندارید ادامه می‌دهید3-وقتی وقتتان را تلف می‌کنید 4-وقتی از خودتان مراقبت نمی‌کنید 5-وقتی از همه چیز شکایت می‌کنید 6-وقتی با پشیمانی و افسوس زندگی می‌کنید 7-وقتی شریک نادرستی برای زندگی‌تان انتخاب می کنید8-وقتی خودتان را با دیگران مقایسه می‌کنید 9-وقتی فکر می‌کنید پول برایتان خوشبختی می‌آورد10-وقتی شکرگزار و قدرشناس نیستید 11-وقتی در روابط اشتباه می‌مانید12-وقتی بدبین و منفی‌گرا هستید...
زیبایی به معنای داشتن صورت زیبا نیست.بلکه به معنای داشتنذهن، قلب و روح زیبا است....
مدرسه، فرصت بزرگ فهمیدن است که در آن، روح قد می کشد و بزرگ می شود. بهار دانش مبارک...
خط رو پیشونیم چشمای بارونیمدستای لرزونم پاهای بی جونمروح سرگردونم گلای ایوونمحتی چوب سیگارم فندک تب دارمدوس دارن برگردی..خنده ی غمگینم پلکای سنگینمالکل تو خونم خونه ی زندونمخونه ی متروکم گلای گلدونمبار روی دوشم شونه ی داغونمدوس دارن برگردی.....
انسان نباید روح خود را دو دستی تقدیم کسی کند که قصد ندارد روحش را تقدیم کند. کسی که هدیه نمی دهد قدر هدیه را نمی داند....
چهار سوال مهم درزندگی وجود دارد-چه چیزی مقدس است؟-روح ما از چه چیز ساخته شده؟-چه چیزی ارزش زندگی کردن را دارد؟-چه چیز ارزش مردن را دارد؟و پاسخ تمام آنها تنها یک کلمه است:...
این منم، خسته در این کلبۀ تنگجسم جامانده ام از روح جداستمن اگر سایۀ خویشم یا ربروحِ آوارۀ من کیست؟ کجاست؟......
