متن آریا ابراهیمی

آیا آنقدر شهامت داری که خودت باشی؟


آریا ابراهیمی

و سلام بر شعر
که روشنی بخش شبهای تیره ی
هزاره های ماست
ما که در شرق
از اساطیرمان
شعر بر لب
به دنیا سلام می دهیم
سلام به دنیا
و سلام به آفتاب
و سلام به شعر


آریا ابراهیمی

و من

هر روز الفبای گیسوی

تو را می خوانم...

وطن
و تنم
مادر

..

تو نباشی، همه جا تنهایم

آریا ابراهیمی

تعصب همان کاری را با فکر می کند
که رسوبات چربی با رگهای قلب می کنند.

آریا ابراهیمی

در خیالم با تو قدم میزدم
بوی عطر تنت را گرفته ام


آریا ابراهیمی

طوفانی هم باشی
در هوایت می رقصم


آریا ابراهیمی

تو نباشی
همه جا تنهایم

کدام من؟

آینه تصویرم را انعکاس نمی دهد

بهارم

باغبان باور

ندارد


آریا ابراهیمی

ذهن من

متشنج ترین جای جهان است

خاطراتت هر روز کودتا می کنند


آریا ابراهیمی

من صدایی هستم که تنها به گوش تو آشناست..

آریا ابراهیمی

نبض نگاهم
به شوق دیدن تو میزند..

آریا ابراهیمی

اضطرابش با من بود
گنجشکی که در آغوش سقوط
جیکش در نمی آمد
طرز نگاهش اما،
هنوز رهایم نمی کند

آریا ابراهیمی

آیا

آنقدر دوستش داری

که بگذاری فراموشت کند؟


آریا ابراهیمی

آمدیم که برویم
قصه ی تلخی ست
زندگی ...


آریا ابراهیمی

در من اندیشه نوری ست

که از پس این تیره گی ها می آید...


آریا ابراهیمی

شخصیت آدمها را می توان از نوع
رنجی که درگیر آن هستند شناخت...

مهربانی

راه میانبر به بهشت است ...



آریا ابراهیمی

جهان سرد روحم

ظهور تو را

انتظار می کشد...

مادر تجلی لبخند خداست ؛

همانقدر ناب ، همانقدر مهربان...


آریا ابراهیمی

غمگین ترین لحظه
زمانی است که
کسی رو نداری
شادی تو باهاش تقسیم کنی...


آریاابراهیمی

خود کلیدی


به خود آیی


از بند قفل رهایی



آریا ابراهیمی