متن شاعری

در هر نفس، دلخسته ام؛
از بس که «احساس»،
پنهان کند، بغضی که بند آرد، نفس را!

روزگاری شاعری میکردم و آواز عشق سر میدادم در دفتر کوچه ای که قدومت موسیقی ای بود ، روی شعر سُرائیدِه و آواز درحال خواندنم.
ولی طوفان تقدیر تمام نُت های این موسیقی دلنشین را ؛ نُت به نُتِ دوست داشتن را باخود بُرد جز نُت حَسرت ...

نغمه ی عشق و شور و حال شاعری
بر لبان نغمه سرای هر دیار

و سلام بر شعر
که روشنی بخش شبهای تیره ی
هزاره های ماست
ما که در شرق
از اساطیرمان
شعر بر لب
به دنیا سلام می دهیم
سلام به دنیا
و سلام به آفتاب
و سلام به شعر


آریا ابراهیمی

سخنت بند دل و شیره ی انجیر نشد
رشته های غزلم بسته به نخجیر نشد

به دل و دیده گرفتارم از این بیش مگر
که دل و دیده مرا قابل تصویر نشد

شب هجران تو ، آن روز که می کرد دلم
خواب در چشم و خیال از نظرم سیر...

عشق یعنی که به دیدار تو بیمار شوم
تو دوا باشی و من باز خریدار شوم

پلک بگشا سحرت خیر ، به بالین من آی
عشق یعنی که به غمهای تو تیمار شوم

هر سحر چشم شما مبدا پرواز من است
عشق یعنی به گلستان تو پر بار شوم

چهره...

نفسم بند آمد و مانند یک افسانه شد
گونه اش را بوسه ای آن هم چو یک پیمانه شد

در قمار شرط دل ، من هم چو دل ها باختم
این من عاقل پس از تو همچو یک دیوانه شد

دل به گیسوی تو و امواج دریا میزنم
مثل شهری...

لبخندش شاعری ست که بجای شعر انار می دهد...

ارس آرامی

در دلت یک غم زیباست، دلم می گوید
خسته از شاید و اما ست، دلم می گوید

دل تو مثل غزل، مثل خدا، مثل سکوت
مثل یک کوچه تنهاست، دلم می گوید

دل سودایی من، ساده و سرشار و بزرگ
یک نفر مثل تو می خواست، دلم می گوید

من...

شاعری و این طبع روان همه از دولت اوست

ورنه ما کجا و برقص آوردن الفاظ کجا

ارس آرامی

آخرِ رقصِ قلم مرثیه ای در غم توست
واژه ها، ثانیه ها، در به درِ ماتم توست

تو غزل گونه ترین حالت اشعار منی
شعر من حال و هوایش همه در عالم توست

می نویسم همه شب از دل لامذهبِ خویش
دفترم صحنه ی عشق است و قلم پرچم توست...

هنر چشم تو بوده ست که شوریده مرا


من آشفته کجا ! شاعری و شعر کجا !

با چشم مشکی و لبخند دلفریب و موی فرفری
حقا که از شاعرانه های حضرت حافظ فراتری

سال ها برای تو عاشقانه ی ناب خواهد نوشت...
یک شب گذر کنی اگر از خیال شاعری

به رسم عاشقی آمدم غزلی تازه دم کنم
افسوس که قافیه ها عاجزند از وصف چون...