بیو عاشقانه غمگین

وقتی عشقت را از دست می دهی ، قصه ها ش دیگر تمام بشو نیست چون جای خالی یک دندان تو دهان ، بیشتر از شصت وشش تا دندان سالم درد و قصه دارد برای گفتن. / محمد رضا کاتب /

رفتن همیشه نشان از دل کندن نیست!
گاهی میروی....
تا مجبور به دل کندن نباشی.

دنیاکیانی

و سال هاست دلم برای کسی می رود
که آمدن بلد نیست ..!

از من هیچ نمانده بود جز طُ

تو قلبم را شکستی اما من هنوز هم ، با تکه های کوچیک قلبم دوست دارم

دوستت داشتم...
و چه حیف که مال من نبودی:))

از من استخوان هایی می مانند که تورا دوست دارند....

ما از خود چیزی نداشتیم
هر چه بود از دیگری بود

رفت...بیهوده برف می آید
آسمان دیر قند می ساید

سفر تو کردی و من در جهان غریب شدم

بعد از تو...
دست و دلم به عشق نمی رود...

ز دیده... می روی اما... نمی روی از یاد...

تو را نشد...
میروم خویش را فراموش کنم...

لحظه لحظه‌ی تو را خط به خط سروده‌ام
رفته‌ای‌ّ و رفته‌اند شور و حال این خطوط!

کاش میشد بهش گفت . . .
نبودنت اذیتم میکنه وصله یِ تَن

از کنارت می روم!
مرگ دلم یعنی همین... عاشقت باشم ولی رفتن صلاح ما شود .

عطرِ تو در خیابانِ
باران زدهِ پخش شده
وتو نیستی

امتداد نگاه مان بهم رسید..
اما انقدر سرد بود؛
که منجمد شد

بی رحم ترین حالتِ
یک شهر همین است
باران و خیابان و من و جای تو خالی ...

تبر کشیدی و آخر به جانم افتادی
تویی که آمده بودی بهار من بشوی

کدام وعده سبب شد به من رکب بزنی؟
رفیق دشمن بی اعتبار من بشوی

غمگینم چونان پیرزنی که
آخرین سربازی که از جنگ برمی گردد ، پسرش نیست

شکنجه بیشتر از این که پیش چشم خودت
کسی که سهم تو باشد به دیگران برسد؟

وقتی حصارِ فاصله ویران نمی شود
تنها بخند و خاطره ها را مرور کن