متن جان دادن

اینبار
صدایش زدم
نه یک بار سه بار
و هر بار گفت بله
و نمی‌دانست
جانم که می گفت
هزار جان در من
می رویید
اینبار جانم بی جان شد.

نتپد کنار کسی آن قلب که از عشق تو ضربان گرفت
آرام نگیرد کنار کسی آن تن که از نفس تو جان گرفت

مشتاق دیدار توام.
آن دم که میگیرد ز تن چشمان تو جان را.

در زیر آوار خاطراتت،
چه جانها که نداده ام من.

زندگی می کنم
در جانی
که برای تو می رود.

عشق از چشمان تو شروع شد،
با جان دادن من پایان یافت.

1... آنکه جان میدهد از بهر نگاه تو منم...

2... منم آنی که برای دیدن چشمان تو جان میدهد...

3... آنکه جان میدهد از دیدن چشمان سیاه تو منم...

به گمانم جان دادن هم کم است...


در پی یک لحظه بوسیدن تو...

به گمانم جان دادن هم کم است...

در پی یک لحظه بوسیدن تو...

ناز چشمان سیاهش میکشد آخر مرا...

اما، من به جان دادن در چشم سیاهش راضی ام...

حالت سوخته را سوخته دل داند و بس
شمع دانست که جان دادن پروانه ز چیست....

‍ ‍ ‍ احساس من هیزم نبود ای دوست
آتش زدی کندی تو از من پوست
من آرزویم با تو بودن بود
اندیشه ی تو دل شکستن
من سادگی کردم تو فهمیدی
بر قلب و احساسم تو خندیدی
من بر دروغت ساده دل بستم
گفتم بمان تا پای جان هستم...

برایت ماه من!امشب انارِ جان کنم دانه

تو می ارزی به این جان دادنِ پیمانه پیمانه

در حلقه کارزار جان دادن

بهتر که گریختن به نامردی

شب ها که دلتنگت میشوم
از این شانه به آن شانه
فقط غَلت میزنم...
مثلِ یک ماهىِ جدا شده از دریا
باید ببینى جان دادنم را...

جان دادن آنقدرها هم سخت نیست..
فقط کافیست؛
کمی بیشتر نگاهم کنی
تا من عاشقانه جان بدهم..

️️️