متن دلتنگی

صدای ترانه ای غمگین
در رادیو شنیده می شود
ومن به چیزی غیر تو فکر نمی کنم
زنده ماندن در روزهایی که
این قدر از تو دور افتادم
کار آسانی نیست.

دلتنگی هایم،
--قد کشیده اند!
پا گرفته اند وُ،
راه می روند.




سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

گاهی وقت ها...

همه ی دنیا را هم که به هم بزنی...

باز هم همان آش و همان کاسه ی همیشگی نصیبت می شود...!

گاهی وقت ها...

هر چقدر هم که دوست داشته باشی ،

باز هم کلمه ای به نام دل گرفتگی بیشتر از حس علاقه ات خودنمایی میکند......

عشقم کجایی؟ مردم ازین درد جدایی؟ کی میشودبیایی؟

احساس می کنم ده ها نفرم...
چون هر شب از دلتنگی می میرم
و هر صبح
یک آدم دیگر
در من جان می گیرد
و به دوست داشتن تو ادامه می دهد...

امروزکه محتاج توام جای توخالیست،فرداک میایی ب سراغم نفسی نیست...

شبونه هوات افتاد به سرم
مگه تو هوا هم هستی؟

من بازهم دلتنگ او هستم !
نمی دانم چرا اما من دلتنگ او هستم
دلتنگی بدترین تاوان دوست داشتن است..
بغض و دلتنگی گلویم را فشرده است ..
نمی گذارد نفس بکشم ...
و در این دقیقه های تکراری تلاش برای نفس کشیدن می کنم...

اسیر دلتنگی ام
انگار
تا ابد در خاطراتم
در انتظار عشقی دوباره ام
مینا نیک خواه

سمت تو نه!
دست دلتنگی هایم را
دراز میکنم
سوی خاطراتی
که یادآور آغوش عشق ماست...

مینا نیک خواه

ایݩ روز ها...، حٺی آهنگ ها هم دلٺنگ شدھ اند! دلٺنگِ هم خوانۍ هاۍ دو نفرھ ای ڪه، حال ٺبدیل به یڪ صدایِ پُر بغضِ تڪ نفرھ شده!=)


نویسنده : نگار عارف

کشنده تر از گلوله 
نبودن توست! 
وقتی،
تمام روزهای سال را 
به انتظار نشستم وُ
نمی آیی!





سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

غروب جمعه
نیمکتی خالی
و ابرهایی که
به وسعت نبودنت
باران دارند
دلتنگی که منطق نمیشناسد

باران رادوست دارم
چون می توانم
یک دل سیر برایت
گریه کنم
بدون آنکه یکی بپرسد
چه مرگت شده...؟!

تشنه یک لحظه دیدار تواَم حال مرا
روزه داری لحظه افطار می فهمد فقط

حرف بسیار است اما هیچکس همدرد نیست
جای خالی تو را سیگار می فهمد فقط

دلتنگی گاهی اشک میشود و از چشمت می چکد ولی کسی نمیفهمد گاهی بغض میشود ودر گلویت میماند و کسی نمی فهمد گاهی درد میشود و قلبت را ب سخره میگیرد و کسی نمی فهمد گاهی لرز میشود و ب هق هق می اندازدت وکسی نمی فهمد چه سخت است...

سلام خوبی
نمیدونم شاید اونقدر خوبی ک یادت رفته کمی اونطرف تر کسی هست ک منتظره، منتظر ی زنگ ی پیام ولی تو با بی رحمی تمام با مرغی ک ی پا داره نادیدش میگیری شاید اونقدر برات تکراری بودم ک با دور شدن ازت یه نفس راحت بکشی و...

درست زمانی که داشتم فراموشت میکردم
شعرهایم به بن بست
دوست داشتنت برخورد کرد
دوباره عاشقت شدم

عزیزحسینی

شاید یک روز...
همان قطار که تو را با خود برد
ناگهان بیاید و ....
وقت رفتنم باشد

✍ سردار

چه دارد شانه های تو ؟؟
که یک کوه هم
تکیه می کند به آن

گفت شعری بگو برای من
چشمانش غزل است
شعر می خواهد چکار ؟؟

از کرانه ی تو ،خواهم گذشت
چنان آرام که خاطرت مبتلا نگردد

برای مردمی که
حواسشان به آسمان نیست
از اندوه کبوتران اسیر
حرفی نزن....

منزل من ..
جایی میانِ بازوهای توست

چقدر خوبه
یه وقتایی به خودمون استراحت مطلق بدیم
به هیچ چیزی فکر نکنیم
نه به کسی که ازش متنفریم
و نه کسی که عاشقش هستیم
نه به آسمان فکر کنیم و نه دلهره مرداب پیر
نه اضطراب کویر را داشته باشیم ن شوق باران
مثل یک کمای مطلق
ساعتها...