متن صبح

بگذار صبح را در چشم تو
من معنا کنم
ای که هر صبحم
هزاران مثنوی باشد برای وصف تو️




️️️

همین که تو هر صبح
در خیالِ منی؛
حالِ هر روزِ من خوب است..



️️️

تا صبح کنارم بودی
در تمام رویاها
مثل نم نم باران
باریدی، باریدی، باریدی
و مرا باعطر عاشقانه
آغشته کردی
حالا نمیدانم خوابم یا بیدار
صدایم می کنی؟

دلیل صبح گاهی من، گاهی تو️
و گاه دست های ماست
که به هم می پیچد
صبح بوسه ی من است و چشم تو
صبح بوسه ی تو است و لب من
عشق، اول صبح عجیب می چسبد ...!

عشق

️️️

صبح ، آغازِ عشق است
آسمان خورشید را در
آغوش میگیرد ،
من تو را .. !


️️️

روزا کونی شبا
کو تی تی سر تی شعرا نیویسی
صب مانه

شب را روز می کنی/روی کدام گل شعرت را می نویسی/صبح حیران

هر صبح ...
زندگى براى ادامه پیدا کردن،
به دنبالِ بهانه می گردد
و چه بهانه اى زیباتر از چشمانت ...!




️️️

کسی که اول صبح برات
صبح بخیر بفرسته یعنی

تا چشماش باز شده
یاد تو افتاده

برای پرنده هیچ اهمیتی ندارد که آیا کسی به آوازش گوش می دهد یا نه.
برای پرنده حضور شنونده اصلا مهم نیست.
برای این آواز نمی خواند که در عوض چیزی بستاند.
فقط از روی شور و نشاط آواز می خواند.
خورشید طلوع کرده، صبحی دگر آمده و شب رفته...

صبح هایم بوی تو را میدهند
بوی عشق را
بوی پروانه های رنگی
وسط طاق آسمان چشمانت
بوی زندگی ..

میون پریشانی نگاهم که خانه میکنی
دلم پر می کشه از حس بودنت
و رنگ میگیره جهانم از هر چه زیباییست ..

باز هم لبخندت را مهمان چشمهای من کن...

نیازم به صبح نیست ؛
همین که تو باشی
خیر است که از سر و کولِ
لحظه هایم بالا می رود...



️️️

️
با تُؤ هر بار سلام و..️
با تؤُ هر صبح بهشت...
خیرِ هر روزِ من از بوسه ات..
آغاز گرفت ...!



️️️

.


هر صبح نشانی از تو دارد
و هر روز
روزیست با یاد نامت
دم به دم مرا بخوان
و صبحهایم را
با نگاهت تازه کن





️️️

صبح که می شود
تو زودتر از خورشید، طلوع می کنی
و چشم هایم
به احترامِ روشنایی ات
از جا بلند می شوند.

با یاد تو صبح تازه آغاز شده/ صد پنجره سمت آسمان باز شده/ گلدان عقیم و خسته ی کنج حیاط ، / آبستن جلوه ی گل ناز شده/

یک نفر هست
که خودش نیست
ولی خاطره اش
صبح هر روز،
مراسخت بغل می گیرد...

پلکهایم را به صبح وجودت
آغشته می کنم
این صبح به خورشید نگاهت
ذره ذره محتاجم





️️️

متن ۱۶:
به او گفتیم ماه پیشانی
صبح که شد رفته بود اما...

چرا به او نگفتم؛!
آنگاه که دلبر جان شد!
آنشب که عشق و ایمان را یکجاه با هم دیدم
چرا به او نگفتم¿!
آنشب که تا صبح ،سپیدی آرزو کردم!
آنگاه که نمیدانست یک دل طلب دارم

چشم تو تابید و
صبح آمد پدید️
هیچ کس، صبحی...
چو چشمانت ندید!



️️️

صبح مقدسی بود️
در ضیافت چشمان تو
و من در قبله ی نگاهت
به تمنای عشق... ️
زندگی را صبح کردم!



️️️

بی گمان روزِ قشنگی بشود امروزم
چون سرِ صبح،
سلامم به تو خیلی چسبید!!



️️️

بخیر می شود این صبح های دلتنگی
ببین که روشنم از یادِ خوبِ لبخندت

لبخند بزن !
لبخند تو هر صبح
مرا جانی دوباره میدهد ،
برای عاشقانه زیستن !




️️️