قلب ها بشکست و درد عاشقان از حد گذشت سالهای انتظاری بر من و تو بد گذشت گریه کردم ناله کردم حلقه بر هر در زدم سنگ سنگ کلبه کنعان خود بر سر زدم شرح دردم را فقط دیوان به دیوان داده ام زندگی را در درون این قفس جان...
در من زنی ست خیاط ... که دلتنگی را می دوزد... با بغض به اشڪ... در من زنی ست بافنده... که می بافد در خیال خویش... امید را به آرزو... در من زنی ست آشپز! که حواسش هست ترخون غذا چشمت را تر نڪند ... و دلت را خون! و...
فرقی ندارد چند ساله باشیم. همه مان یک دانه دختر کوچولوی سرتق تخس بدبین اما مهربان و عاشق توی خودمان داریم که دلش بند بهانه ست. که فکرش وسط همه دردهای ریز و درشت توی جمله " چی بپوشم؟ " گیر کرده باشد. همه ما خاطره داریم از پا کردن...
توباید همان پیرمرد اخموی دوست داشتنی قصه های من باشی؛ همانی که در سال های دور ،وقتی روی نیمکت چوبی پارکِ نزدیک خانه نشسته و درحالی که عصایش را در دست می فشرد و چشمانش نظاره گر بازی بچه هاست ،خانومش خسته ونفس زنان بخاطر پا دردی که ازطی کردن...
اگر اشتباه نکنم عاشقت شده ام اگر اشکالی ندارد بگذار عاشقت بمانم جای زیادی از زندگی ات نمی گیرم فقط لبخندت را تماشا کنم و دلم خوش باشد که خوشی
همیشه باید کسی باشد تا یک آهنگ را فقط به یادِ تو گوش کند و چراغ قرمزها و ترافیک هایِ شلوغترین خیابانِ شهر را به خاطرِ تو که سرت را به پشتیِ صندلی تکیه داده ای و یا از پسر بچه هایِ هشت ساله آدامس های رنگی میخری و میخندی،...
ای آنکه مرا برده ای از یاد، کجایی؟ بیگانه شدی؟ دست مریزاد، کجایی؟ در دام توأم، نیست مرا راه گریزی من عاشق این دام و تو صیّاد، کجایی؟ محبوس شدم گوشه ی ویرانه ی عشقت آوار غمت بر سرم افتاد، کجایی؟ آسودگی ام، زندگی ام، دار و ندارم در راه...
به پرنده ِ چشمانت بگو به پرواز در آید ودر کنج دل ِعاشق من لانه ای امن بسازد .
حواشی را بیخیال! حال خنده هایت چطور است؟
قُربونِ خدا برم که تورو داد به قلب من آغوشِتُ وابکن وقتی میای به سمت تن
نمی دانم از عشق است که دیوانه شده ام یا از دیوانگی ست که عاشق شده ام!! نمی دانم من در غمت شناورم یا غمت در من! نمی دانم از پریشانی سرگردانم یا از سرگردانی پریشان! به گمانم خاصیت عشق است! دچارش که می شوی دیگرهیچ چیز نه می دانی،...
آن شب تمام وسعت تبریز شعر شد چشم تو شعر... هستی من نیز شعر شد عطر دلت رسید و دلم را فرا گرفت گلهای سرخِ روی دل میز ، شعرشد پاییز گفت : عشق حرام است!!... خنده مان؛ در پیش چشم لشکر پاییز ، شعر شد! من عاشق صدای تو...
دخترک با چشمانی معصوم نجوا کرد: خانم، گل نرگس ؟! داغ تنهایی ام تازه شد... دل پردردم خون شد ... طروات گل در هاله اشکم رقصید یادم آمد با چه شوری از باغ آرزوهای زندگی، نرگس، برایت چیدم ... زیباترین نگاه گل ها، را به نگاهت دوختم ... لبخندت برایم...
عشق تو باعث میشه که به آب وُآتیش بزنم امّانتونم یه لحظه ازچشم تودل بکَنَم
چادرت را سر کنی یک کوچه عاشق می شود زن نگو ، دختر نگو ، دلبر گلابِ قمصر است.....
دَردوُبَلات به جون من کم نکن ازجنون من تنهاخودت خبرداری از آتیش درون تَن
عاشق دو چشم زیبام خاطرِتُ خیلی میخوام کافیه صدام بزنی با پای دل سمتت میام
شیشه های شفاف سرد یخی از بلور های تنگ آسمان همچنان .... می بارد و می بارد و دخترانی که عاشق برف اند زیر چراغ می ایستند تا روزی ... دانه های متشخص برف را در میان اوهام برفی اشان در میان خیال های شیرین سپید هجا کنند و تکرار...
من عاشق تو و تو عاشق رقیب من همین شکنجه برا هفت پشت من کافیست دکتر علی دینی پور (ایلیا)
شور عشق هرکه از عشق ندارد اثری بی خبر است چون درختیست پر از شاخه ولی بی ثمر است عشق نقاشی دوران هنرمندی ماست آنکه بی واهمه عاشق نشده بی هنر است خیمه در عشق نزد هرکه پشیمان شده است ساکن کاخ اگر هست هم او در به در است...
میگفت: اینکه میگویند من تو را بخاطر خودت دوست_دارم این ها همه اش تعارف است آدمی عاشق نمیشود مگر خودش را در او ببینید. دلتنگ کسی نمیشود مگر تکه ای از خود را در او جا گذاشته باشد
اگر تو نبودی ، شبها به دنبال که می گشتم؟ لای تمام قصه های خیالی، برای که داستان می نوشتم؟ برای چه عاشق می شدم؟ . اگر تو نبودی ، پنهانی ، برای که پیراهنِ حریر بر تن می کردم؟ برای که چایی می ریختم و برای که می رقصیدم؟...
آی ی ی مردم! به آیه های کدام پیامبرِ کاذب دل بسته اید؟! که، از عشق روی گردانید!؟ ... مگر فراموشتان شده ست پیامبران راستین، عاشق بودند! سعید فلاحی(زانا کوردستانی)
عاشق هوای اسفند ماهم عاشق قدم زدن های مکرر به انتظار هوایی آفتابی و بهاری و دلنشین عاشق انتظار کشیدن هایش انتظاری که زیباست ... می دانی بهار دارد می آید با شکوفه های مهربانش بهار با بوی خوش باصفایش بهار با ترانه های عاشقانه ی زیبایش بهار دارد می...
