نمه نمه نمه نشستی با عشوه تو قلبم خنده هاتو که دیگه عشقه نگم من آخ نگم من یه تنه دلمو حریفی همین چیزات قشنگه اون دوتا چشاتو قربون که نفهمیدیم چه رنگه بالا بری پایین بیا یکی یدونمی میدونم یه جوری به دل میشینی که بند اومده زبونم یه...
لبخند تو سرسبزتر از باغ بهار با عشوه گری باز نسوزان دل یار از جان و دلم عشق به تو می ورزم باران شو و بر باغ دلم خوب ببار
به زندان می برد زنجیر گیسویت اسیران را و چشمانت به هم زد خشکی قانون زندان را چه زیبا می تکانی دامنت را باز با عشوه به دنبالت کشاندی خاطر مردی غزلخوان را زمستان بعد تو پیراهنی از برف می پوشد و لبهایت تداعی می کند چایی گیلان را دل...
گره بزن به روسری،که باد ناشیانه ای گره به زلف می زند،چو عشق ناشیانه ها رقیب اهل شرم نیست به فرصت و بهانه ای کشد به دام ،مرغکت،به عشوه و بهانه ها
پروانه شدی جانا در حد جنون امشب با عشوه ی هر واژه از غصه برون امشب در دشت شقایق ها رقصان تو چرا هستی چون شمع بسوزی و عشق تو فزون امشب باد صبا
دلبرم گاهی به من زل میزند در کنار گیس من گُل می زند در سرم آواز بلبل می زند نغمه های او به هر دردی دواست دوست دار چشم و ابرویش منم عاشق امواج گیسویش منم کشته ی ماه بر و رویَش منم اخم هایش می کند طوفان به پا...
با خنده کاشتی به دل خلق، "کاش ها" با عشوه ریختی نمکی بر خراش ها هرجا که چشم های تو افتاد فتنه اش آن بخش شهر پر شده از اغتشاشها گیسو به هم بریز و جهانی ز هم بپاش! معشوقه بودن است و «بریز و بپاش» ها ایزد که گفته...
بیا و بی بهانه بند آغوشم شو گره بزن چشمانم را در مسیر اتفاقات ارغوانیه تبسم عبورم ده بی تکلف و ساده از صداقت نیلوفرها تا عشوه گری نازها عاشق ترم کن میان دلبستگی ها و وارستگیهای قرمزو بلوطی مردمک دیدگانت! پروازم ده در ساقه های نازک نیاز از واماندگی...
گاهی وقتا یه صفحه ی گوشی آرزوها رو قاب می گیره. وقتی عکسِ تو رو نشون می ده دنیا بوی شراب می گیره. شکلِ زن های تو مینیاتور، عشوه های خریدنی داری. طعمِ شاتوت داره لبخندت بوسه های چشیدنی داری. تو خیابون مثِ یه آهویی گم شده بینِ بوقِ ماشین...
این غزل ها به خدا مفت نمی ارزیدند اگر این دختر و این عشوه و این ناز نبود!
به دست خود شده ام من اسیر و زندانیت تمام دار و ندارم فدا و ارزانیت . به پاگشای تو در شهر از همان دیشب به صف شدند همه تا شوند قربانیت . به رغم حالت آرام و سر به زیرت باز به هم زده ست جهان را عبور طوفانیت...
شیوه ای دارد عجب در دلبری عشوه پیدا، بوسه پنهان می دهد ️️️
با خنده کاشتی به دل خلق٬ "کاش ها با عشوه ریختی نمکی بر خراش ها هرجا که چشم های تو افتاد فتنه اش آن بخش شهر پر شده از اغتشاش ها گیسو به هم بریز و جهانی ز هم بپاش! معشوقه بودن است و «بریز و بپاش» ها ایزد که...
ببین زمین به چه روزی درآمد تو کرک بال ملائکی طوری بنشین که زمین چند روزی به شکل اول خود در آید. کاش می‌توانستی تابستان‌ها بباری تا با تن‌پوشی از برف برابر خورشید عشوه‌ها می‌کردیم.
فکر بلبل همه آن است که گل شد یارش گل در اندیشه که چون عشوه کند در کارش دلربایی همه آن نیست که عاشق بکشند خواجه آن است که باشد غم خدمتگارش بیستم مهر روز بزرگداشت حافظ مبارک
