متن غمگین

چرا مدام درین خطه داغ می بارد؟
ازاین سکوت فقط اتفاق می بارد
درخت دردم و سرما به جانم افتاده
اگر مرا بتکانی کلاغ می بارد...
.

و مُرد،
هرچه که، بویِ دلخوشی میداد .....

بیائید از حسین گوئیم
دراین ایام پراندوه بیایید از حسین گوییم
بیا هم یا حسین هم از حسین گوئیم
حسینی که برای عدل و آزادی فدا کرد جان شیرین را
بیایید از حسین گوئیم
بیایید عاشقانه از حسین گوئیم
حسینی که برای دین و دینداری زجا برکند بساط ظلم و...

وقتی که نیستی سخت ترین کار جهانه
یادآوریِ خاطرات تلخ و شیرین
زیر پیامایی که می فرستی می ذارم
استیکرای گریه و مبهوت و غمگین

دست و دلم به هیچ کاری که نمی ره
بی تو نمی دونم که اصلاً چند چندم
هر وقت چیز خنده داری پیش میاد
جا...

عجب شب غمگینی
جسم و ذهنم دو قطب همنام شدند
نوار قلب صدا، پیام آور تسلیت است
تمام اتاق در انتظار پایان
یک مشاعره پلک میزنند
ذهن و ته سیگار من انتهای این نگاهند

خودم را
پشت عینکی سیاه
پنهان ساخته ام
مبادا قامت شرقی و زنانه ات
با تماشای دیدگانم
ترک بردارد
مبادا قلبم دیوانه شود و
بی هوا بگوید دوستت دارد
غمگینم
راستش را بخواهی
دلم برای عاشقی کردن
چشم های پرمهرت را کم دارد
نگاهم کن
صدایم بزن
و بگذار خالی...

بلاهت


داسی هولناک وُ گُنگ
کابوسی شد که،
به کمین گل رفت ...
و سَر زد
در صبحی تازه دمیده
غنچه ای نو شکفته را!!!
آه...
به کدامین گناه؟!
مگر عاشقی
در اندرونی ی سیاهت
جُرم بود؟!
در تاریکخانه ی ذهنی پلید
--کارتُنک بسته از جهل!
گلبوته ای معصوم
وجودش...

اگر زمین و زمان از دلت نمی داند
و چشم های جهان را کسی نمی خواند!
بخند! اگر چه زمین روزهاست غمگین است
اگر تو باز بخندی ، غمی نمی ماند...
.

میگذرد!
چون آفتاب دیروز که رفت
امروز دوباره آمد اما چشم هایش شبیه دیروز نبود!
باور میکنی اینهمه سال آفتاب بتابد و هیچ روزی چشم هایش شبیه ِ روزی دیگر نیست؟؟
باور کن!
باور کن...
می گذرد!
هم روزی که گوشه ی لبهایت به سمت آفتاب زیباترین منحنی عالم را...

- خوبم، تو چطور؟!

خوبم؛
شبیه فانوس کنج انباری،
که دل پری از لامپ ها دارد


خوبم،
شبیه گلدان کنار پنجره
که با حسرت
گل های آفتابگردان مزرعه را نگاه می کند


خوبم؛
شبیه قایقی پیر
در خشکی
که می داند دیگر به آب نمی اُفتد

خوبم؛
شبیه کاسِتی
که...

تو بر نمیگردی
و این غمگین ترین شعر جهان است
که ترجمه نمیشود
یعنی تو را
به هیچ زبانی
نمی توان برگرداند

چقدر غمگینی تو
درست مثل زنی که درد، آبستن است
و اشک
فارغ می شود

غمگین و بی تاب،
از اتاق به درونم نگریستم
و دریافتم
چیزی که در من نفس میکشد،
دل نیست،
نبودِ توست...

صبر کن
شانه ات را نبر،
هنوز حرف های زیادی را گریه نکرده ام

خوب می دانم که آن روز
عطش با تو چه کرد
زین سبب
رودی جاری از اشک چشم برایت آورده ام
و قلبی پر ز درد
از داغ جدایی...
از قصه ی پر درد شب های ویرانه ی شام مپرس
که جز اندوه خزان نو بهارت
حرف تازه ای ندارم......

آغوش امن تو آغازین سخن امنیت
ای اولین خاطره ات در ذهنم، آغوشت!
وقتی از هق هق گریه ی یک ترس در بغلت دل می زدم، یادت هست؟ دو ساله بودم... جام بلورین پر از آب حیات!
امتداد زندگی یک گل چیده... پدرم! اولین روز پدر بعد از آسمانی شدنت،...

من همین یک نفرم،
در دلم امّا انگار
صدنفر مثلِ من
از رفتنِ تو غمگینند..!

تو آه منی اشتباه منی؛ چگونه هنوز از تو میگویم
تو همسفر نیمه راه منی؛ چگونه هنوز از تو میگویم؟!
پناه منی تکیه گاه منی؛ که زمزمه ات مانده در گوشم
گناه منی بی گناه منی! که بار غمت مانده بر دوشم…

اولین غم من آخرین نگاه برادرم بود..

راستش را بخواهى
آمدم!؛
هر شب نه یک بار نه دو بار
به تعدادِ تمام شب هاى بعد از نبودنت،
آمدم و هر بار این شک به جانم مى افتاد؛
نیستى یا خودت را به نبودن زده ای؟!

بی تو
مرداد فقط
داغ دل خاطره هاست...

رفتنت تصادفی بود وحشتناک
که تمام آرزوهایم، در دم جان باختند...!

مادر نازنینم...
خیلی دلم می خواست
با بهار که همه چیز
جان می گیرد و زنده می شود
تو هم جان بگیری و زنده شوی
لیک افسوس...
عیدت مبارک مادرم

[Chorus]
وقتی رفتی من تنها موندم با بوی پیرهنت
من عاشق بودم و عاشق به شوق دیدنت
اره یادت رفت من عاشقت بودم ولی یادت رفت
تو یادت رفت ولی بازم من میگم عاشقم
بیا برگرد منو بشناس مثله قبلا
بیا برگرد
منو یک بار دیگه نشکن

[Verse]
برگرد این...