متن عریان

آن را که منم خرقه عریان نشود هرگز

وان را که منم چاره بیچاره نخواهد شد

تن عریان درخت
یا تن عریان زمین
پاییز مامور است و معذور

ولنتاین یعنی بیاد بیاوری دوباره دوست داشتنم را؛
همین که دوستت دارم
همین ک دوستم داری و تفسیر میکنم تورا به وضوح در کنار هر لبخند،

ولنتاین یعنی آغوشت که مملو میشود ازتب لرزه و تبسم وتنفس!
چه عریان!
چه پر طمطراق!
چه پرهیاهو!

باران کریمی آرپناهی.

هر پاییزی که می آید
عریان می شوم
جسمم با باران شسته می شود
جوری عاشقم که با هر نگاهت
گسترده می شوم

آه محبوبِ مغرورِ من
بر تابستانِ آغوشم بیاویز
بر شعله های این عشق
بر اتفاقی که چنین بی بهانه در نگاهم رخ می دهد
بر تکلمِ ساده ی من از احساسم
بر صداقتِ واژه ها
بر زایشِ گل و شکوفه و بهار
بر دست هایی که رازِ قلبم را چنین...

باد می رقصاند ساقه های سبز عریان را
کنده ای افتاده با برگهای زرد
خوشه های پسته بر دستان برگ
ناگهان طوفان رسید
ساقه های سبز عریان خم شدند
گاه می ریخت میوه های آن درخت
خسته از طو فان درد
زندگی گاه شیرین گاه تلخ
اری اینچنین است رسم...

تو را زیر باران باید بوسید.
تا عریان لبهایت چنان تب ڪند
ڪه بوسه هایت دل بسپارند به
پاشویه ڪردن نبض تند احساسم!

راین ِ
گوشه کنار راین/بوی ِچمخاله می دهد/بوی نای وماهی سیم وزهم ماهی.
اب ارام بود/کف سرد بود/روی انگوشتان دست من.
قایق ها هندوانه بار زده اند/ پاروها اب شیرین را می برند.
زیر سایه بید مجنون/صدای گیتار دخترک/ به زخمم نمک می پاشد
- مرا می برد تا قلم...

چه کسی می‌گوید که گرانی شده است ؟
تن عریان ارزان !
آبرو قیمت یک تکه‌ی نان !
و چه تخفیف بزرگی خورده است ؛
قیمت هر انسان !

از هجوم عطرت
خیالم رهایی ندارد
که هر لحظه تو را
از هر جای شهر
به اتاقم می کشم
به گل های پیراهنت پیله می کنم
تا پروانه ات باشم
از اینجای شعر دیگر
در حال خودم نیستم
وقتی به لبان شیرینت فکر می کنم
ضربان های قلبم محکم تر...

چه کسی میگوید:که گرانی شده است!
دوره ی ارزانیست!
دل ربودن ارزان!
دل شکستن ارزان!
دوستی ارزان است!
دشمنی ها ارزان!
چه شرافت ارزان!
تن عریان ارزان!
آبرو قیمت یک تکه نان...
ودروغ ازهمه چیز ارزانتر....
قیمت عشق چقدر کم شده است!
کمترازآب روان!
وچه تخفیف بزرگی خورده
قیمت هر...

چه کسی می داند
معشوقه ی درخت ها کیست
که هر پاییز
اینچنین
برای هم آغوشی اش
عریان می شوند؟!