تمدن کهنه و فرسوده باورهای یخ زده ،تا کی باید همچون کوهی از یخ بر روی اقیانوس باورهایمان شناور بماند گاهی باید همچون بهار پوست انداخت و همچون گل جوانه زد گاهی بی هیچ بهانه باید خندید باید دوست داشت وباید آغوش گشود برای سَرریز شدن لیوان محبت عادت هایمان...
ای زندگی تو در نسیمِ معطّرِ بهاری و در نفسهایم تویی به رگهایم تو در درخت و گُل و صخره های آرامی و جویبار، عطرت را به مزرعه جاری نموده از سرِ شوق تو موسیقیِ صبحگاهِ گنجشکی و کفش دوزکانِ کوچک را به شادی آوردی وقتی میانِ جنگلِ تاریک می...
در بدترین شرایط زندگی بخاطر داشته باش همانطور که گاهی نمی توان جلوی آمدن اتفاق بد را گرفت همانطور هم نمیتوان جلوی اتفاق خوب را گرفت درست مثل رنگین کمان پس از بارش بارانهای تٍُند درست مثل همین چهارشنبه سوری درست مثل همین بهار که هیچ قدرتی نمی تواند جلوی...
برای این همه صحرا که دستشان خالی است بهار، عیدی بی منت خداوند است
بهار نام دیگر آدم های نابی ست که برای رویش یک لبخند طلوع امید و سرسبزی حیات همیشه در تلاشند.
عزیزِ من... انتظار ؛ امید میخواد بهار ؛ بهانه من بیخودی دلخوشم به همین ساعت ها و دقیقه های اسفند به همین دلسردی های بی روحِ زمستان دلیلِ حالِ خوب من باش سَر برس شکوفه بزن من هنوز بی اختیار دوستت دارم
با نام خالق شکوفه های بهاری جوانه زدن های شاخه های خشکیده را دوست دارم، مثل کودکی که بعد از بازی، بخواب عمیق رفته و کم کم بیدار میشود و همه میدانند، پرانرژی تر از روز قبل خواهد بود! بهار کم کم می آید، پلک هایم را میبندم و تجسم...
هزار سال در این باغ بی سرانجامی خزان به بار نشست و بهار بی تو گذشت...
این باد سرکش نزدیک بهار را چقدر زیاد دوست دارم! انگار آمده هرچی غصه و اندوه سر راهش هست بشوید و بر دارد ببرد، انقدر که عمیق و قشنگ هوهو می کند و صاف می نشیند وسط جان آدم. دلم می خواهد بزنم بیرون تا بادبهار، محکم بغلم کند و...
شبیهِ اسفندی ؛ مثلاً نام ات شادی آور است، به شیرینیِ شربتِ بهآرنارنج در یک روزِ خوش طعمِ اردیبهشتی ... و یادت که عطرِ یاس و شب بوهای شیراز را زنده می کند ؛ عجب یادِ دل انگیزی... شبیهِ اسفندی ؛ پر از جاذبه و رنگ و سرمستی ! گاهی...
قصه ی فصلِ سرد هم به آخر می رسد و چشم و دلمان روشن می شود به بهآر... روشن می شود به شفاف ترین نورها، جآنانه ترین رنگها و بی وقفه ترین لبخند و آبی ترین آسمانی که می شود چشمها را به آن سپرد... حتی از همین دهه ی...
ای دوست بدان به تو وفادارم من مانند بهار سبز و سرشارم من در کوچه ی بی چراغ این آبادی از عشق تو دست بر نمی دارم من
میخواستم که بدانی با تو، همیشه هر روز برایم بهار بود وقتی تو هستی، تو لبخند میزنی مرا چه حاجت به انتظار فصل ها .. با تو هرلحظه بهار است هرشب پُر از عطر بهارنارنج .. می خواستم که بدانی تو حس زیبای بهارگونه ای برایم همان قدر لطیف، مهربان...
گاهی بهار دیدن و گاهی، ندیدن است اردیبهشت، خسته از آلالهِ چیدن است آن باغ آرزو، که تو دیدی! تمام شد باد بهار، خسته ی در خود، وزیدن است دلخوش به آن کبوترِ بی آشیان مباش هر گوشه ای نشست ،به فکر پریدن است با چشمِ خود خیانتِ معشوق دیده...
دخترکی بازیگوش انگار هوس آب بازی کرده می خندد و گهگاهی باران از برگهای سبز توت می چکد بهار فصل ابرهای گهگاهیست ولی تو همیشگی هستی چه در کنارم چه در یادم
اسفند رسوب زمستان گلویش را زخمی کرده و سوزِ خشک سال، لبانش را ترک انداخته! . اما قلبش... قلبش به بهار وصل است و دامانش به گلستان! . رویش به نوروز است و پشتش به غم های این یازده ماه گذشته! . این فرزندِ کوچکِ زمستان، آرام و بی منت،...
صدای رد پاهایش بود که نغمه رسیدنش را سرمیداد مسیری طویل را آرام آرام طی میکرد اهسته اهسته گام بر میداشت نزدیک و نزدیک تر میشدهمگان مست عطرش شدند و ازجمالش درحیرت رفتند آن قدر مقتدرانه گام برمیداشت و راه می پیمود که درختان به احترامش از خواب زمستانی برخاستند...
وقتی که بهار می گشاید آغوش غنچه به کنار می گشاید آغوش دستم برسد برای هر کودکِ کار این سینه قطار می گشاید آغوش معصومه ساجدی
جا مانده فصل من در زمستان، بیا ورقی بزن و این فصل را بهار کن ارس آرامی
همیشه آخرایِ سال، یه جور عجیبی دلگیره! مخصوصا اگه یه عزیزی رو نداشته باشی، تا کنارش به استقبالِ سالِ نو بری، دلگیرتر هم میشه! . هرچی به اسفند و آخرای زمستون نزدیک تر شی، گلوت پر بغض تر صدات گرفته تر و چشمات نمناک تر از قبل میشن! . این...
من احتیاجی به بهار ندارم! برای نو شدن برای تازه شدن تنها کافی ست... تبِ داغِ آغوشِ تو را لحظه ای داشته باشم؛ تا بغل بغل، شکوفه شکوفه، جوانه بزنم...
هر سال می گوید: "حتما این بهار جوانه میزنم." نیمکت چوبی پارک!
دانشمندی نوشته است هیچ محبتی از بین نمی رود تنها از شکلی به شکل دیگر تغییر می کند شاید این گلدان بنفشه ی پشت پنجره دلتنگی های یک روز مادرم باشد شاید آن اذان دور نفس پاک صاحبدلی همین نزدیک... و شاید همه چشم هایی که برایت گریسته اند شاخه...
لبخند که می زنی، فرقی نمی کند چارفصل، بهار می شودوُ، شکوفه می دهد آنگاه گلدانِ تبسمِ دهانت! ❤️ آکنده ست فضای خانه، از عِطرِ سیب و، گلابِ قمصرِ کاشان! سعید فلاحی (زانا کوردستانی)
