بیو اشک

🍁🍃نوزادان بی نام در شهر
 دیوارها گریه می کنند
و 
پاییز 
با مشت های گره کرده 
از کنارشان می گذرد

کسی صدای زنگ را نمی شنود 
اشک ها روی زمین 
جاری می شوند در چشم هایشان 
و باد 
با نام های فراموش شده 
بر آینه می تازد

می خواهم آدم...

گریه کن:
این اشک ها گلبرگ های قلب اند.

شب شد و بازم امشب دل بی تو بی قراره
پر شد از اشک ، چشم ام کو شانه تا بباره

هرآنچه در قلب میگذرد
را نمی توان گفت؛
براےِ همین خداااا
(اشڪ و آه، خواب طولانی، لبخند سرد
وَ لرزش دستان را خلق ڪرد.!)

بغضم زندانبان اشک هایم است....

اشکاتو
پاک نکن
مسببین رو
پاک کن .
حجت اله حبیبی

دمیده باز هم بوی محرم؛

شده جاری به هرجا اشکِ ماتم؛

گلِ احساسِ جان ها گریه دارد؛

همه، گُل دشتِ دل ها گشته دَرهم!

زهرا حکیمی بافقی، کتاب دل گویه های بانوی احساس.

دائم خیسه دوچشام آهای دل عاشقم بامرورخاطرات میخوای بشی قاتلم

تنی
به آب شعر زدم
شُر...شُر

اشک

اشک حرف هاییست که از گفتنشان عاجزیم ....

هر شب عمرم به یادت اشک می ریزم ولی
بعد حافظ خوانی شب های یلدا بیشتر

درد بی مادری ای کاش دوایی می داشت
فاطمیه شده و اشک دمادم داری

دیگر خالی خالی ام
تهران اشک می ریزد
من شعر می نویسم

اشک، لبخند عشقم بود..

درد قوی ترت میکنه
اشک شجاع تر و قلب شکسته
عاقل تر...

زندگی قطره اشکی است فروریخته بر گونه تو

کوه من گریه نمیکرد و نمیدانستم
کوه ها اشک ندارند،فرو میریزند

افتادی اگر ز چشمِ مردم چون اشک
در چشم مَنی عزیز چون مردم چشم

گاهی انقدر یهو حالت بد میشه که فرصت بغض کردنم نداری یهو اشکت میاد

آن قدر می‌خندم که اشکم در بیاید
این هم به نوعی گریه با سبک جدید است

درانتظار‌ بامداد‌
اشک‌ ریخته‌ است‌ فردا‌
سهم‌ ما‌
عمرگمشده‌

خوش به حالت چال گونه داری
جایی هست برای
چال کردن اشک هایت...

هرسال روز تولدم
شمع های بیشتری
برایم اشک میریزند..‌.
تولدم مبارک

به گلو بغض و به لب اشک و به آغوشم درد
شانه‌ای نیست ولی شکر که دیواری هست!