بیو عاشقانه

...و
اینگونه عاشق شدم
تو را ندیدم و لیلی شدم


فیروزه سمیعی

تو عطر سیب سبزی
رو گونه های پاییز
خدا تو رو به من داد
کجا تو می گریزی


فیروزه سمیعی

یاس نام تو را داشت

یأس نام مرا

بوی خوش آغوشت

نابود کند غم را


فیروز سمیعی




دل شکستی و رفتی نوشت باد
به این پیمانه شکستن ها هم دلخوشیم

داشتم می مردم
اما
لبخندت شد دلیل زندگیم

من همینم؛ یه آدمِ خسته
که یه روزی، به عشق دل بسته
منو دریاب؛
گرچه غمگینم
شاید این بار؛
به بار بنشینم

این بیتهای پرغم وگاه این ردیف تلخ ..
یاد آور جدا زتو ای ماه بودن است..

دستم نمیرود که بخوانم سرود عشق..
کارم مدام قصهٔ حسرت سرودن است...


اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

بگو لبخندت چند وجهی ست که
امان از آفتاب بریده
مریم گمار
۱۴۰۲/۳/۲۸

حالا دست می شویم از حروف بی ربط
و چشم می چرخانم به عبور چشمه
که انعکاسی از زیبایی توست
مریم گمار ۱۴۰۲/۳/۲۸

مهربانم لحظه های بی تو بودن لحظه مرگ من است

دهان شکوفه
پر از کلماتیست
که در ذهن درخت مانده بود
رضاحدادیان

لحظه ی شاد مرگ من
جان همه دل به سوی او
دفتر عاشقانه ام
بی ثمر است بدون او
پنجره ای شکسته بود
همدم گریه های من
تک تک نامه های او
حک شده است به روی تن

نوشته از : نیما جباری

دست اَبر را
در دست کویر می گذارد
باد.
رضاحدادیان
۱۴۰۲/۳/۱

عطر تنت را
لای دفتر شعرهایم بریز
تا معنی عشق ، در شعر جاری شود
تا کلمات در معنی بوسه ها غلت زنند
تا گرده های بهاری تنت ، شعر بهاری بسرایند
ادامه بده...
چرا که عطرت، ایهام شعر هایم است
تو اگر نزد من باشی
به درد ها لبخند...

لب پنجره ی باد
گلدانی هستم شکسته
امّاهستم.
رضاحدادیان
۱۴۰۲/۲/۲۶

«إذا کان هناک فی یوم من الأیام شخص یحبک أکثر منی ، آمل أن یأتی ذلک الیوم فی أقرب وقت ممکن و یعوض نقص حبی لک»

«اگر یکروز کسی  باشد که تو را بیشتر از من دوست داشته باشد، امیدوارم آن روز هر چه زودتر برسد و کم بودن مقدار...

درخت بی سرو سامان شده ست بعداز تو
پرنده سر به گریبان شده ست بعد از تو
رضا حدادیان

نفسم بند آمد و مانند یک افسانه شد
گونه اش را بوسه ای آن هم چو یک پیمانه شد

در قمار شرط دل ، من هم چو دل ها باختم
این من عاقل پس از تو همچو یک دیوانه شد

دل به گیسوی تو و امواج دریا میزنم
مثل شهری...

نبودی در دلِ شب های قلبم/
و پوچ و هیچ شد رویای قلبم/
ز بس لرزیده دل، حسّی، نمانده/
پر از خالی شده، دنیای قلبم
زهرا حکیمی بافقی،
کتاب دل گویه های بانوی احساس.

دست در دست من، جهان این جاست میان دستان من و تو

باید برگردم
به لهجه ی پست مدرن شکفتن!
تا فاصله را بردارم از چشمه های روان
و بچکم بر گلوی مشبکِ زمین
که زیبایی اش را از تو می گیرد
 مریم گمار

هربار، باعبور تو از کوچه ها ،شده
چشم تمام پنجره ها، مبتلای تو
رضا حدادیان

جا مانده است در دلِ من ردّ پای تو
این است ماجرای من وماجرای تو
رضا حدادیان

آه.../
درازنای فاصله ها/
کوتاه نمی آیند/
از قدم هایی که/
پرش وار/
گذر کرده اند/
از گذرگاه احساسم/
و پریش احوال نموده اند/
دنیای نهانم را!
زهرا حکیمی بافقی (الف احساس)