متن عشق

بیا با هم برویم زندگی را برقصانیم
به ساز خنده هایمان
من خوشی را دور گردنت میبندم
تو عشق را به گونه ام بچسبان
بیا دست روزگار را بگیریم
و بزنیم به دل جاده با هم بدویم و قرارمان باشد که تا انتهای مسیر بلند بگوییم "دوستت دارم"
صدای عشق...

و عشق این است
که فقط حالت با او خوب باشد
و مادر چقدر حالم تا همیشه
با تو خوب است

هرگز ندانست بعد از آن لبخندش

چطور دمار از روزگار من درآمد!!

ارس آرامی

امروز یک بهانه است که مرور کنم
تمام لحظه لحظه ی عشقی را که
بی منت به روی زندگیم پاشیدی !
امروز یک بهانه است که
خاطرات شیرینی را که برایم در کنارت رقم خورد را
روی طَبَقِ احساسم بگذارم و از تماشایش
قند در دلم آب شود !
گاهی...

مادر
نه خورشیدست که خانه را گرم می کند
نه اسم فرشته ای
عشق را برگونه ی فرزند بوسه می زند
مادر
یک زن ساده ا ست
درد را می کشد بر پیکر زنانه ی کوچکش
تا کودکی
لبریز شود از عشق
سرشار شود از کیف

نه تمام نمی شود...

حیّ عَلی آغوش تو همان خیر العمل است...

ارس آرامی

خواستم که بزنم مثالی از زیبایی

دیدم اغراق است غیرتو هرچه بگویم!

ارس آرامی

تو هوای و در جریان سینه منی...

ارس آرامی

شبم را به خیر گفت و من مات مانده ام

چو طفلی در املای قسطنطنیه!!

ارس آرامی

ولادت حضرت فاطمه (س) و روز زن مبارک

زن فرشته ای است در دستان
سبز عشق که رد بهار بر زندگی
میگذارد و سمفونی گلها را در
چشمان خاطره ها می نوازد ،،
عطر و رنگ سیب می دهد ،،
مادر میشود و لبش خنده ی
خدایست که تیر مژگانش...

بحث درس های این سن و سالمان،
"میم" مثل "مادر" نیست!
"عشق" مثل "مادر" است!
.
"عاطفه" از برای مادر هجی میشود،
و "صبور" صفتِ همیشه لازم، برای این تندیس پاکی ست!
.
تمام شدنی نیست، این معجونِ عجیب و غریب خلقت!
که بوسه هایش مزه ی بهشت میدهند،
و...

غیر وصف تو زیبایی اغراقی بیش نیست!

ارس آرامی

رَبَّنا آتِنا لحظه ای حس نابش را...

ارس آرامی

رَبَّنا آتِنا

لحظه ای نگاهش را...

ارس آرامی

تو هستی، من هستم،
ولی ما نیست!

امان از این ضمیر جمع
که برایم جور نشد!!

ارس آرامی

خسته ام از این به ظاهر عاقل بودن ها

بیزارم از این شهر که دیوانه ندارد!!

ارس آرامی

ساختم از عشق بتی، که نتوانم شکست

این بت شکنی ها مال همان خلیل باشد!

ارس آرامی

عشق یعنی در میان غصه های زندگی
یک نفر باشد که آرامت کند

تو هستی
بهمن هم همین جاست
زمستان هم میبارد
خوشبختی بالای سرمان
خدا ناظر عشقمان
و منی ڪه خوب بلدم
چطور قدر این همہ خوشبختی را
بدانم ...

فکر دهان تنگ توام داشت در میان

تا صبح بی پیاله مِی ناب می زدم

شاعر: ارس آرامی

من یک زنم زن بودنم را دوست دارم !
برجستگی های تنم را دوست دارم !

من مادرم با پوششی از جنس شبنم
گلهای سرخ دامنم را دوست دارم !

عطر تنم خوشبوتر از بوی بهشت است
بوی خوش پیراهنم را دوست دارم !

وقتی که تنها می شود آغوش...

می شود در چشمان شیرین تو به خواب رفت،

و یک بیستون،
نقش بر طاق خیال زد

و با نوایی تیشه فرهاد،
صبح را چشم باز کرد...

ارس آرامی

عشق همان غمی ست که
نقاب لبخند بر چهره دارد...

شاعر: ارس آرامی

این خاصیت عشق است
باید بلدت باشم
سخت است ولی باید
در جزر و مدت باشم
هر چند که بی لنگر
هر چند که بی فانوس
حکم هر چه تو فرمایی
ای خانوم اقیانوس