متن غریبانه

(مجلس رندان)

درآن محفل که بوی خدعه و تزویر می‌آید
یقیناً مَعرفت، در آن مکان، کم گیر می‌آید

نمی‌دانم چرا هرجا که حرفی از وفا باشد
به چشمم چهره‌هایی مملو از تزویر می‌آید

مکش بالا خودت را با تزاویر و ریاکاری
که فوّاره پس از بالانشینی، زیر می‌آید

مباش اهل...

شام غریبان را غریبانه ترین شب در خاطره هایم
میدانم
المیراپناهی درین کبود

دنیا کران کران چه غریبانه مانده ایم...

ارس آرامی

غریبانه پرسه می زنم،
در کوچه های شهر...
هیچ چیز آشنای من نیست؛
جز:
[غم هزار ساله ی تو]!



لیلا طیبی (رها)

من،
چه غریبانه،،
میان این همه تنهایی،،،
--جا مانده ام!!!



(رها)

و چه غریبانه بغضم می گیرد
در تلاطمِ لحظه های نبودنت؛)
ساحل هاشمی

تقدیرغریب ب اتمام میرسد...
وپس از ان
تقدیر قریب...
سایه به سایه ام میماند... (:

چندسالی است درگیر این بوده ام که اگر از کسی ناراحت بودم، دلخوری داشتم یه هرچه شبیه این ها، حرف بزنم، به او بگویم. ولی نتوانستم. آنقدر حرف نمی زنم که به خودم می آیم و می بینم فرسنگ ها از او دور شده ام، انگار که نگفته ها جاده...

چه غریبانه
در دلتنگی خودت فرو می ریزی
وقتی در خیالت
با کسی که جانت شده است
حرف می زنی
حرف می زنی
او نمی شنود
تو باز هم حرف می زنی

آه ای عشق!
ای پرنده ی سرکش
که بر شاخسارِ دلم می نشینی و
مانند خاطره ای
در ذهنم بیدار می مانی
تو لبخندی رنگارنگی
تو آن الهه ای
که گُل های وحشی در دست داری
تو آن درختی
که در حصارِ جانِ من غریبی
نه پرستویی و نه آوازی...

از ردِ شکستگی ِ دل ِ آدم
گلی می روید سرخ
که غریبانه زیباست
و عطرِ عجیبش
همیشه بر پیراهن ِ صاحب ِ دل است!

دلم می خواست کوچک می شدم
آنقدر که نبینی مرا
به اندازه یک واژه
سبک، بی وزن، پر از فریاد
یا می شدم آن سیگاری
که از سر تفنن کنار لبت بود
و یا فضای اطرافت
که بار هزاران حرف ناگفته داشت
دلم می خواست باد بودم
می وزیدم به...

درفال غریبانهٔ خود گشتم و دیدم
جز خط سیاهی، ته فنجان خبری نیست...

رفتی...
آواره شد خانه
ماندم غریبانه
لعنت به بی کسی

چه غریبانه تو با یاد وطن می نالی
من چه گویم که غریب است دلم در وطنم...

رحلت غریبانه برترین بانوی زمان خود، کریمه اهل بیت، حضرت فاطمه معصومه علیهاالسلام ، تسلیت باد!

غریبانه شکستم

من اینجا تک و تنها…

دل خسته ترینم…

در این گوشه دنیا…

ای بی خبر از عشق…

که نداری خبر از من…

روزی تو آیی…

که نمانده اثر از من..

هیچ کس با من نیست
مانده ام تا به چه اندیشه کنم
مانده ام در قفس تنهایی
در قفس میخوانم
چه غریبانه شبیست
شب تنهایی من

هیچ کس با من نیست
مانده ام تا به چه اندیشه کنم !
مانده ام در قفسِ تنهایی ،

در قفس می خوانم
چه غریبانه شبی است ،
شب تنهایی من...
شب خوش