متن مرگ

روزگاران گذر کردند
یارانی دگر مردند!
دوستان دیروز را در قبر دراز کردند
منتظر مایند...
مائی که فردائیم
فردا که باز آید،
نسلی جدید آید
مرگی به همراهش، هر روز پدید آید

رعنا ابراهیمی فرد

این بغض نجابت به دل انگار ندارد
اسبی ست سراسیمه که افسار ندارد

از نالهٔ من بود که دیوار فرو ریخت
چون طاقت سیلاب غم اینبار ندارد

سربازم و تنها شده در حملهٔ دشمن
بی عشق تو دلشورهٔ رگبار ندارد

ویرانه ترین خانهٔ این شهر خرابم
تخریب تو را لشکر...

نمیدانم نامش را چه بگذارم مرگ یا جنون ¿¡
زمانی که در صفحه شطرنج زندگی
شاهم را به ناچار به سربازان رقیبم تسلیم کردم
و اینگونه بود که در زندگی کیش و مات شدم

من زشتی ها را دیده ام، اما آنها را ننگریسته ام. به عزرائیل نمی اندیشم، به او افتخار خواهم داد که به من بیندیشد. و به او خواهم گفت تو پاداش من هستی، نه پایان من، چرا که مرگ برایم رهایی نیست، آغاز دیگری است.

اگر مرگ را تولدی دیگر...

بی روی خوش تو زنده بودن

مرگ است به نام زندگانی

مَردم از دیدنِ منِ بدون تو وحشت دارند...
از دیدن مَردی که قسم خورده بود با رفتنت بمیرد ، و مُرد اما خاک نشد!

نویسنده: کتایون آتاکیشی زاده

به روز مرگ چو تابوت من روان باشد

گمان مبر که مرا درد این جهان باشد

اکنون آرامش مرگ است

و آتش هایی که به من می نگرند

آه که دیگر به پاسخ آن همه گذشته ،

باز یافته هایم را می بینم

مرگ های پنهان را که با چشمانش افروخت

تا من بگذرم

یک دور به گِردِ جهان

اکنون خفته ام

بر زانوانم است

سهل...

یسری ها میگن مرگ ترس داره
من میگم زندگی ترس داره،
اونهایی ک تو عشق بهتون میگن حاضرن براتون بمیرن بندازین دور،
اونهایی ک بهتون میگن حاضرم کنارت زندگی کنم حاضرم زندگی رو بسازم وزنده بمونم نگه دارید از زندگی وزنده موندن ترسناک تر ندیدم...
میدونی چرا ترسناک؟چون شاید مجبور...

به آدرسم اشتباهی سر نزنید
من با قبرستان میانه¬یی ندارم
مرگ
زیباتر از گورهاست
قلبم
را در هیچ گوری جا نخواهم¬گذاشت
حتا اگر مرده باشد.

مرگ ای آشنای قدیمی ای همزاد
نزدیکتر بیا و در چشمانم خیره شو
آنچه این روزها مرا فرا گرفته چیست؟
نامش را در گوشم زمزمه کن

آینده برای مرگ !

و

امروز برای زندگی ست .

قدرِ زنده رو ندونن
مردن عاقلانس🙂💔

تابستون بودم و بودی بهارم
دلت که شد تنگ بیا سرِ مزارم
هر وقت اومدی نکنی یه وقت گریه
یادت نره ، هنوزم دوسِت دارم:)

بچه که بودم هروقت با خدا حرف میزدم
میگفتم خدایا توروخدا نزار بزرگ بشم ،
بزار همینجوری بچه بمونم
انگار تلخی داروهامو زیر زبونم حس میکردم
انگار میدونستم قراره تمام سهمم از دنیا یه تخت گوشه ی بیمارستان باشه
و یه مشت قرصای لعنتی
ولی خدا حرفامو نشنید
یا شایدم...

ﻣﺎﺩﯾﺎﻥِ ﻣﺮﮒﯾﻮﺭﺗﻤﻪ ﻣﯽ ﺭﻭﺩ
ﺩﺭ ﻣﻼﺀﻋﺎﻡ.
ﻭ ﻣﺎﺩﺭ،
ﻣﺮﮒ ﻣﯽﺭﯾﺴﺪ؛
ﻣﻮﯾﻪ ﻫﺎیش را!



سعید فلاحی (زانا کوردستانی)

با دلی پر خون نوشتم من از تو
عاشقی چیست ؟ همان رد شدن از تو

خودکشی مرگ قشنگیست با اندیشه شمع
سوختن از من و آموختن از تو

مرگ رسوایی محض است در اندیشه تو
آبرو می برد اینجا با کفن از تو

گوش اگر گوش تو و ناله...

در این دوران که مرگ سهل یاب است و عشق دیریاب، در این زمانه که درهای دوزخ گشوده است و راه های رضوان بسته، خوشا آنان که با کوله باری تهی از حسرت رهسپار دیدار با تقدیر خویشند.

ملک الموت یک بار می کُشد، حسرت بارها.

و کاش ندانى
تمام این سال ها
مرگبارترین فصل ها پاییز بوده است
که بعد از تو
رو به جاده ی شمال که میروم
نه عطرِ دریا سرشار ترم می کند
نه بوییدن ساقه های برنج عاشق ترم
نه اندوهِ پر ابهتِ سبزِ جنگل ، شاعر ترم
و کاش هرگز...

خانه ام می گوید :
ترکم مکن که گذشته ات در من نهفته است
راه نیز می گوید :
در پی من بیا که آینده ات منم
اما من به خانه و راه می گویم : مرا گذشته و آینده ای نیست
اگر بمانم، در ماندنم رفتن است
و اگر...

گابریل گارسیا مارکز:

سرهنگ گفت : قرار بود نامه امروز حتماً برسه
رئیس پستخانه شانه بالا انداخت و گفت :
سرهنگ ، تنها چیزی که حتماً میرسه مرگه ...!

ما تنها زمانی خوشبخت خواهیم بود که به نقش خود، ولو بسیار ناچیز باشد، آگاه شویم. آنوقت خواهیم توانست در صلح و صفا زندگی کنیم و در صلح و صفا بمیریم. زیرا آنچه به زندگی معنی می بخشد، مرگ را نیز پر معنی می کند.

به زنده ماندن در این دیار/چه پای سختی فشرده ام‏
چه مرگ ها آزموده ام / ولی- شگفتا- نمرده ام...‏

نشسته بودم رو نیم کت پارک، کلاغ ها را می شمردم تا بیاید. سنگ می انداختم بهشان. می پریدند، دورتر می نشستند. کمی بعد دوباره برمی گشتند، جلوم رژه می رفتند. ساعت از وقتِ قرار گذشت. نیامد. نگران، کلافه، عصبی شدم. شاخه گلی که دستم بود سر خم کرده داشت...