متن یار

نیس در فالم به جز دیدار یار

من فدای چشمو آن ابروی یار



فیروزه سمیعی

عصرانه کنار یار طنّاز ، عالی

با چای و غزل، نغمه ی دلباز ، عالی

در ساحل دریای محبت ز صفا

یارم که شود همدل و همراز ، عالی

بادصبا

دارم گله ای از تو که دنیای منی

دل دل نکن ای یار تو زیبای منی

من منتظرم با همه ی خاطره ها

پاییز شده بیا که رویای منی

بادصبا

در کنار یار بودن ، دمی مرا غنیمت است
یکی دوساعت این وسط یک روز برای من بود

وحدت حضرت زاده

از بهر فراق یار است، مشکی برتن کرده ام

ورنه این رنگ مشکی ، از مکروهات دین ماست


وحدت حضرت زاده

بهار من بُوَد آنگه که یار می آید

نمی خواهم بهشتی را، به جز بستانِ دلدارم؛
نمی خواهم سرایی را، به جز گلخانه ی یارم؛ 
زمانی که: دلم لبریزِ احساسات می گردد،
فقط بر سینه ی یارم، لب و، گل بوسه می کارم!

زهرا حکیمی بافقی
کتاب دل گویه های بانوی احساس

بیا بهم برسیم
و گرنه شعرتلخ می شود
ماه بی نور می شود
سهممان از قاصدکها سیاه می شود
مرگ دورمان می چرخد
ستاره ها دور می شوند
و غم به دور دستمان می پیچد
اری،مرا در بازوانت حبس کن
فکر نکن به چیز دیگر
بگذار،سبز رنگی ها بر تنمان...

ستاره درخشان در شب های خوش زندگانی فقط تو هستی
ای یار همیشه زیبا


رحمان شاهسواری کینگ

این کوزه چو من عاشق زاری بوده ست

در بند سر زلف نگاری بوده ست

این دسته که بر گردن او می بینی

دستی ست که بر گردن یاری بوده ست

یاری آن است که زهر از قِبَلش نوش کنی
نه چو رنجی رسدت یار فراموش کنی...

ای ساقیا مستانه رو آن یار را آواز ده
گر او نمی آید بگو آن دل که بردی باز ده...

در این سرما و باران یار خوشتر

تو را تنها به دل من یار خواهم
ز هر کس من تو را غمخوار خواهم

دلم را برده ای ، تا هست جانم
تو را ای مهربان! دلدار خواهم

-بادصبا

آن یار که عهدِ دوستاری بشکست

می رفت و منش گرفته دامان در دست

می گفت دگرباره به خوابم بینی

پنداشت که بعد از آن مرا خوابی هست

دارم گله ای از تو که دنیای منی
دل دل نکن ای یار تو زیبای منی

من منتظرم با همه ی خاطره ها
پاییز شده بیا که رویای منی

-بادصبا

بعضی موقع ها خودمون دوست نداریم حالمون خوب شه…
چون «درد» آخرین حلقه ی اتصالمون به چیزیه که از دست دادیم...!

خدایا چرا چنین است؟
تا یک بار بیاید، هزار مرتبه نمی آید!
یار را می گویم.





شعر: ئاری عبدالطیف
برگردان: زانا کوردستانی

نامه ای به یار:)
سلام من به تو...
ای یار مرا گاهی نگاهی
امیدم ده که امیدم تو باشی
دل را گفتمش که تو را چه شده است؟
گفت:تنگ یار است و در انتظار آمدنش...این دل بی قرار به وقت دیدار قرار گیرد.
نمی آیی؟

قلم بر روی کاغذ ،به، عجب رقصی زند اینک

قیامت میکند بر پا ،که از یارم، غزل گویم
صبا

در عمقِ غزلهایم، دانی، که تو را خوانم
ای یار، تویی در دل، همراهِ تو می مانم

دل برده ای از ما، چه شیرین سخنی یار

بنگر، که چه کردی، تو با این دلِ بیمار

بی عشق عبور از دل طوفان نتوان کرد
بی یار سفر از غم و باران نتوان کرد

در معرکه عشق نیاز است به مردی
رندانه گذر از دل خوبان نتوان کرد

اسرار دلم جمله خیال یار است