شعرناب
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات شعرناب
هیچ‌کس نیست...
اما جرقه‌ای کوچک
کافی‌ست
تا دوباره
صبح بیاید
می‌ترسم از آن روز که در کوی تو ای یار
دیوانه شود، مست شود دیده ز دیدار
اشک‌ها با یاد تو در سینه‌ام دریا شدند
خاطراتت در دلم چون شعله‌ها برپا شدند
دلم پُر ز خون است در این خاکزار
ز تیرِ جدایی و زخمِ فشار
شده کینه قانون این روزگار
نه شادی است باقی ، نه بویی ز یار
نه دستی به یاری در این دارِ غم
فقط مانده سرمای ظلم و ستم
نه فریاد رسی هست ونه شوروحال
فقط بغض...
«آب را شستم از غبار، وضو ساختم
خاک بانگ زد که تیمم خطا نیست»
آرام گرفتم که به آن چشم بی‌قرارت برسم
دل دادم و جان دادم، ای عشق! که روزی به کنارت برسم
در آتش شوقت همه شب سوختم، ای ماه من
تا شاید از این شعله به شمع شبِ زارت برسم
هر لحظه گذشتم ز خودم تا که به کوی تو رسم...
آتش‌فشان شد خاکدان، این می‌کُشد، آن می‌بَرَد
یا رب برآر از کعبه‌ات، آن منجیِ داد و خَرَد
باشد که روزی همدلی، آید میانِ مردمان
زود آی ای صبحِ ازل، ای مرهمِ قلبِ بشر
وطن در شعله آتش ، زند آهنگ خوشبختی
خداوندا نگه دارش ز تیر شوم بد بختی
ما دل و جان به کف آوردیم، به فریاد رسید
شهر اما وسط مرگ، نفس می‌کشد از گندِ دروغ
از چشم تو آغاز شد ماجرا
افسانه شد این قصه آشنا
لبم از زمزمه نام تو آرام شد و
حرفی از خاطره ها ماند ،
میان نفسم
گویند
پشتِ اَبری تا اَبد پنهان نمانَد،هیچ ماه
ماه من عمرم به پایان شد،چرا گمگشته ای در پشت ابر.................
حسن سهرابی
من برای رویش یک شاخه لبخند بر لبت
صد تبر بستم به پای کهنه تاک قلب خویش......................حسن سهرابی
و من
هر روز الفبای گیسوی
تو را می خوانم...
تو نباشی
همه جا تنهایم
