ذوق شعرم را کجا بردی که بعد ازرفتنت
چشمه ساران غزل با رفتنت خشکیده شد
اعظم کلیابی بانوی کاشانی...
جهان خالی تر از آنست که پیدا نشود
بوی قدمهای تو،
در باور خشکیده آن....
به رویا های کاغذی
مردم شهر می نگرم
که با دستان تهی
مچاله می شوند
رضا جلالی الوار...
در مریخ هم که بگردی برگی از من پیدا نمی کنی
رُزا جمالی...
