تلسکوپ ها سیاره به سیاره کهکشان به کهکشان در جستجوی کلاغِ سفید و دست های کوتاه من در جیب های تَنگِ تو در تو در جستجوی خانه ای... «آرمان پرناک»
ای زن آسمانی، ای ستاره درخشان، من تا ابد، در تاریکی شب، دنبال تو خواهم گشت.
در آغوش شب، ستاره ها رقصانند پرتوان و خیره کننده در آسمانند کهکشانی از رنگهای خیال انگیز بازویی بسته از جواهرهای زیباست دنیا در این بی پایانی، یک جواهرگاه که هر نگاهی، جادویی از دیده ما می افتد در آغوش شب، ستاره ها و کهکشان آغوشی دنیایی است که هرگز...
فردای عشق دیده بودم چهره ات را در تب زیبای عشق لابه لای خلسه ای در پرده ی رویای عشق تو سراسر جلوه بودی مثل قرص آفتاب من ولی...غرق توهم غرق واویلای عشق بعد از آن روزی که با آلاله ها کِل می زدی چشمه بوی پونه می ریزد به...
من ایمان دارم زندگی ما در عمق کهکشان ها، جایی ورای زمین و زمانه ای که ما در آن ایستاده ایم، ادامه دارد، جایی آن سوتر از پهنه ی کرخت زمان. آنجا که ستاره ها حیاط خلوت آدم ها و سیاهچاله ها، پنجره های روشنی اند برای شکفتن. آنجا که...
هر سربازی که در جنگ تیر می خورَد یک کهکشان ، خاموش می شود ... می ترسم از آسمانی بی ستاره از شاعری بی واژه و از دفتر خاطراتی که پروانه های خشکیده اش یک بار دیگر باید بمیرند...!
سرا پا آتشم سیلاب اشک های سوزان گاه و بی گاه می شویَد بنایِ استقامتم می بَرد ته مانده های روح می دود دود از حجم تو خالی افکار می سوزانَد می چِزانَد تک به تک تمامی ذرات وجودم بازیچه ی دست باد پراکنده می شوم در کهکشان کم .......
در کهکشان چه نیازی به واژگان؟! در بیکرانِ آبیِ این آسمانِ پاک جریانِ هم نوای مدارِ ستارگان منظومه های نور در بیکرانه ها عشقی نهانی و پُر رمز و راز را بر موجِ آرزوی فراموش گشته ات تقدیم می کند نوری سپید می دمد و با نشانِ عشق آشفته خوابِ...
جات توی قلب منه... تو ماه و ستاره ی من نیستی تو تمام کهکشان منی...
در میان آغوش تو می توان تا کهکشان پرواز کرد وقتی از لبخند شیرینت بوسه میچینم.️
ما در میان سنگ و سایه و زمان گام می‌زدیم ما در میان عطر و برگ و هوا و مرگ محو می‌شدیم نور از دهان کهکشان تراوش کرد نور از درون زمان نِشست کرد و روز شد جمله برگ‌های سبز جهان قلب بود وُ _ قلبِ تو بود
شب هنگام به کنارم بیا تا گیسو بافته های شعرت را با لبهایم بگشایم! آنگاه بگذار در کهکشان چشمانت با ساز نوازش کبوتر قصه ی رویای ذهنم را به خانه سپید دستهایت برسانم! و نوازش دستهایم بر گیسوان شعرهایت آرامشی را هدیه خواهد آورد که در آرزویش بودم در زیر...
فکر کن اگر خدا مرده بود چه بی انتها جهان و مردمانش بی سرانجام ؛ شبیه مسافران قطاری که لوکوموتیورانش مرده است و مسافران بیخیال دارند به فکر فردا باهم دنیا را با خنده هاشان لبریز می کنند می دانی عزیز ! تنهایی آدم آنقدر بزرگ است فقط فکر به...
میتوان هرروز وهرشب روی لب،لبخند داشت میتوان باکهکشانِ این جهان پیوند داشت با امیدوعشق؛ دنیا جای خوبی میشود میتوان هرلحظه رویاهای بی مانند داشت!
آبروی حسین به کهکشان می ارزد یه موی حسین هر دو جهان می ارزد گفتم که بگو بهشت را قیمت چیست گفتا که حسین بیش از این می ارزد
من و تو و دو چشم سیاه تو از کهکشان دل من رد شدی من افتاده ام در سیاه چاله ها
