بیو

سیاهی در سپیدی محو می شد
فقط
با یک سلام صبحگاهی
حجت اله حبیبی

حس میکنم دیگه حس نمیکنم:|

ﺍﺭه ﻣن ﺑﺩم ﺑﺭﻳن ﺩﻧﺑﺍل ﺧﻭﺑﺍش:)

با هر مانعی مبارزه کن تا وابسته کسی نشوی

پشت هر تنفری یه اعتماد بوده ..

‏نمانده جزسایه ای ازمن اثری ؛

چرا شد محو از یادِ تو نامم؟

دلم گرفته...
صدامو میشنوید؟

من آن شبم که سحر نمی شود

با این من عاصی سخن از صبر مگو

چرا حواستون به دل بقیه نیست؟

مقدار یار هم نفس چون من نداند هیچ کس

روبرو شدن با این جهان بی معنا شهامت می طلبد

این روزا زیادی حساس شدم)🥲

چیشد انقد دور شدیم؛!

ما ادمای تنهایمون بودیم:)

تو را جایی دیده ام
در آینه وقتی نگاهم می کرد
در قاب خالی پنجره
هنگام نور افشانی ماه
در شادی گنجشگان صبح
وقتی در جوی آب بازی می کردند
از کتابی که می خواندم
آهنگی شنیدم
در خانه ی تو نشستم
چای از دست تو نوشیدم
چشمانی لبخند می...

آمدی عاشقم کردی، رفتی شاعرم..

از همه باشد گریز وز تو نباشد گزیر

در مجلست
ای عشق!
همه جمع اند
من
بیگانه ترین
عاشق شهرم...

.... فیروزه سمیعی

ای هم قدم همیشگی من؛هیچگاه از اینکه دوستم نداشتی متاسفم نباش تو فقط برای من جایی در قلبت نداشتی چون خیلی وقت بود یک نفر دیگر جایش را پر کرده بود..

بازهم فراموش کردم فراموشش کنم

از انسان بی شرم،شرم نکن

سرودهای عشق
به لب های پر از عشق می آیند
سوختن را
نفس کشیدیم
از اتاق رو به آفتاب
گل آفتابگردانیم
با گلوی خاکستری
با آخرین کام از لب های اندوه
رو به سوی بوسه های سرخ
سر می گردانیم

.........

فیروزه سمیعی