متن زندگی

روزهای اول پاییز یه عادتی هم که داره اینه آدمهای غمگین رو مهربون و اشکی تر می کنه از بقیه سال. یعنی شما با گردن افراشته داری برای خودت راه می ری تو شهر، بی رویا و بی کابوس، یخِ یخ. یهو یه برگی می مونه زیر پای چپت و...

آنقدر دست های یکدیگر را نفشرده ایم
آنقدر یکدیگر را در آغوش نگرفته ایم
آنقدر به پای اشک ها و لبخندهای هم
ننشسته ایم که دیگر تاب نزدیک شدن
به یکدیگر را نداریم.
آنقدر ترسیده ایم و دروازه های اطمینان
را قفل کرده ایم که انسانیت در تاروپود
فرسوده ی...

عزیزترینم
دلم میخواهد عطرت را در آغوش بگیرم حتی هنگام خواب ، تااز هوایم نپرد...
دوست دارم وقتی موهایم را میبافم عطر تو را لابه لای تارموهایم پخش کنم...
وقتی چای می نوشم عطر تو را از بخارآن استشمام کنم...
به یقین هرچیزی در این دنیا باید کمی از عطر...

به گذشته پشت می کنم ومیرم به سمت حال وآینده
هیچوقت ازرسیدن به اون چیزی که ازته دل میخوام تسلیم نمی شم
شکست نمی خورم
من به خودم اعتماد دارم
وازهمه مهم تر زندگی اونقد کوتاه هس که اجازه نمیدم احساسات منفی منو آزاربده
همیشه می خندم...
خندمو ترک نمی...

کوک شده ساعتم
روی لحظه ی آمدنت
و وقت رفتنت
سکوت ممتد این روزها
نشان میدهد
تو را برای ابد
جایی در زندگی گم کرده ام...

ما زندگی کردن را نیاموخته ایم
ما به تعداد روزهای عمرمان
انتظار کشیده ایم
برای رسیدن
فردایی بهتر
آدمی بهتر
دنیایی بهتر.
ما شیرینی لحظه هایمان را
با انتظار تلخ کرده ایم .
ما زندگی را زنده گی نکرده ایم.

کاری به کار همدیگر نداشته باشیم.
باور کنید تک تک آدم ها زخمی اند.
هرکس درد خودش را دارد،
دغدغه ی خودش را دارد،
مشغله ی خودش را دارد.

باور کنید
ذهن ها خسته اند،
قلب ها زخمی اند،
زبان ها بسته اند.
برای دیگران آرزو کنیم
بهترین ها را،...

اولین تنفس زندگیت،
یادت هست؟
اولین فریادت،
یادت هست؟
روزهای قشنگ کودکی،
الاکلنگ بازی،
یادت هست؟
طعم شیرین بستنی،
بادکنک بازی،
یادت هست؟
عاشقی، نوجوانی
شب تا صبح خیال بافی،
یادت هست؟
زندگی یعنی؛
پرواز پروانه
زندگی یعنی؛
شوق دیدار بهار
بوسه بر قامت ماه در تابستان
زندگی یعنی؛
نبرد...

(بی گمان می گذرد)
بی گمان،
خواهد رسید روزی،
که بشویی دست و دلت را،
در جوی روان
بی گمان آید روزی،
تا بنشینی کنار آتش
چای بنوشی با شیرینی عمر
زندگی را باز ببینی،
که باز می خندد به روی تو
نترس ای جانم، نترس...
بی گمان از پس...

روز های زیادی گذشت، شب های زیادی به صبح رسید و اتفاقات ِ بی اندازه غافلگیر کننده ای افتاد تافهمیدم که روز خوبی در انتظار کسی نیست، تا فهمیدم که وعده ی روز خوب، وعده ی اتفاق خوب فقط وعده ست و هیچ وقت هیچ چیزی قرار نیست درست شه،...

چقدر
زندگی قشنگ می شود
وقتی کسی را داشته باشی
که پا به پای تو
دیوانگی کند

چه کسی این را در ذهنِتان فرو کرده که دختر های مو کوتاه غمگین اند؟!
من دخترِ مو کوتاهی هستم که غم های دنیا را نمیبینم و همیشه میخندم!
چه کسی گفته کوتاهیِ مو در دختران دلیل بر شکستی عمیق در عشق است؟!
من هم دلبرانه عاشقی میکنم!
من با...

مهم نیست چقدر روزهای تاریک داشته باشم؛ مهم اینه که هیچوقت روزنه ی امید تو دلم نمیمیره.
مهم نیست چند بار زمین بخورم؛ مهم اینه که هیچوقت از دوباره بلند شدن خسته نمیشم.
مهم نیست چقدر ناراحتی میکِشم؛ مهم اینه که همیشه یه راهی برای خوشحال بودن پیدا میکنم.
مهم...

میدونم روزا میشینی گوشه ی حیاطِ خونه، زُل میزنی به درختایی که زمستون تو جونشون رخنه کرده و فکر میکنی به این که کجای زندگی خودت رو گم کردی؟ از فکر کردن خسته میشی و یه آه عمیق، از اون آه ها که تا پوستِ استخونت رو میسوزونه میکشی و...

ترس از عشق ترس از زندگی است، و کسانی که از زندگی می ترسند دارای قلبی مرده هستند.

همیشه به "عدد یک" فکر کن

مثلا: به سربازی که برای نجات جانش
فقط یک گلوله دارد
به مسافری که برای جانماندن از پروازش
فقط یک دقیقه فرصت دارد
به بیمار لاعلاجی که برای زندگی کردن
فقط یک ماه وقت دارد
و به جهانی که فقط و فقط یک خدا...

نه پیکاسو می تواندتو را نقاشی کند
و نه حافظ شعری برایت بگوید
تو را باید نفس کشید
تو را باید سُرود
تو را باید زندگی کرد
درست همان کاری که من می کنم

من اگر پسر بودم؛
همیشه آرزو میکردم،
دختری بیاید که نگاهش غزلِ حافظ باشد و لب هایش مثنوی معنوی!
در هیاهویِ این زندگیِ مدرن،
هر روز برایم شعر دَم کند و حکایت بپزد!
دلم ضعف برود برایِ
گل هایِ دامنش،
چشم و ابرویِ قاجاری اش،
گونه هایِ همیشه گل انداخته...

همه میگویند خوش به حالِ آدم و حوا...
حوا تنها زنِ دنیا بود و آدم برایش جان میداد،
آدم تنها مردِ دنیا بود و حوا فقط برای او دلبری میکرد...
اما جانم از من میشنوی،
ارزشِ عشق به این است که میانِ هزاران هزار
"حوا"ی رنگارنگ؛
تو را انتخاب کند،...

مشکلات به دو طریق وارد زندگی ما می شوند، یا از طریق احساس بدبختی ما، یا از طریق احساس دلسوزی دیگران.

مگر از روزگار چه می خواستیم
جز یک زندگی آرام
کنار کسی که دوستش داشته باشیم
و دوستمان بدارد
برآورده کردنش آنقدر سخت بود
که تلخی روزگار
فاصله انداخت میانمان
و تقدیر بی رحمانه
پای تنهاییمان
مهر کوبید.

مرگ باید سپید باشد تا
روسیاهی زندگی برود
مرگ آغاز هر چه آغاز است
در مسیری غریب و یک طرفه

زنده بودن همیشه معجزه نیست
زنده باشی و زندگی نکنی؟
مرگ آغاز هر چه پایان است
اشتباهی درست در خلقت

آدمی دین و مذهبش به کنار
آدمی هر چه هست...

من چون پروانه ای بی قرار
حوالی دوست داشتنت
نفس می کشم
عشق بازی می کنم
اینجا حوالی داشتن تو
چقدر هوا
برای زندگی خوب است

مردی که امروز عاشقش میشی زن های زیادی ازش متنفرن!
زنی که امروز دوس داشتنش رو کشف میکنی و زندگیت رو زیبا می کنه پارسال زندگی مرد دیگه ای رو نابود کرده!
سربازی که توی سنگر تو نارنجک می ندازه و منتظره صدای تکه تکه شدن بدنت رو بشنوه توی...