اگر نقاش بودم تصویر تو را با لبخند می کشیدم تا همه ببینند دلبر پاییزی من در انحنای لب هایش بهار دارد.
عزیزتر از جانم ! پای دوست داشتنم می مانم ؛ به ثانیه هایم سوگند که لحظه هایم مملو است از تو! دلتنگی ات هرروز مرا در آغوش میکشد و رها نمیکند ، و لبخند هایم در گرو رویایت است... نمیدانم روزهای پیش از تو را تنها زنده بودم یا زندگی...
به آب های آبی آرام فکر کن عزیزدلم. به بادهای نیمه گرم بهاری. به شکوفه های سپید سیب. به عطر شیرین کسی فکر کن که نمیشناسی اما یک روز بی خبر از راه می رسد. به گنجشکهای درخت خانه مادربزرگ فکر کن. به برف، روی کاجهای پارک ساعی. به رقصیدن...
از یه جایی به بعد باید تمام غم و غصه هاتو بذاری کنار و رد بشی از این حالِ بد. هر چیزی که باعث ناراحتیت میشه رو بریزی دور و یه خط قرمز بکشی دور همه آدمایی که بهت میگن :”تو نمیتونی” باید دست برداری از آه و ناله کردن...
فکر کردن به تو؛ لبخند روی لبم می نشاند... دیدنت؛ تپش های قلبم را نامنظم میکند.... و عطر تنت؛ مانند کهنه شرابی ست که عجیب مست میکند... داشتنت...! داشتنت باید اتفاق خیلی فوق العاده ای باشد! اتفاقی شبیه لمس قطرات ریز باران روی صورتت، وقتی روی دشتی سرسبز دراز کشیده...
تمام شب را با تو قدم زدم در رویای خویش تا شاید پیدا کنم راهی را ، که تو نیز به خواهی بمانی در کنارم آنگاه نشینیم نگاه کنیم آسمان پر از ستاره را وبیابیم ستاره مان ونجوا کنیم در گوش هم ولبخند زنیم و سپس بدهیم به هم دست...
صبح آمد، خنده ات جاریست، لبخندت بخیر...
خواستم از چشم زیبایت بگویم، بگذریم از قد و بالای رعنایت بگویم، بگذریم باد تا آهنگ میزد با نُت موی فرت شعرِ در خور,وقت اجرایت بگویم، بگذریم مصرعی در وصف لبخند مونالیزات یا خلقت عاری از امّایت بگویم، بگذریم خواستم آرایه های شعری ام زیبا شود از صدای ردّ پاهایت...
عشق تو از من عشق من به تو دوست داشتنت بامن ماندنش باتو همراهی ات بامن سازگاریش باتو لبخند پر مهرش از تو خنده های از ته دل با من فدا کاریش از من ماندگاریش از تو بیا باهم دراین شب، چهار شنبه سوری دست در دست هم از روی...
لبخند می پاشم روی دلتنگی شاید برود شاید بیایی.
خنده های تو از ته دل نشانه عشق توست به من ولبخند من مهر من ست به تو
من یاد گرفتم که به جای ناراحت بودن، توضیح دادن، دلیل آوردن و بحث کردن با آدمایی که میخوان از زندگیم برن، یک بار برای آخرین بار بغلشون کنم و بگم: ممنون بابت خاطره های خوب و بدی که برام ساختی، وقتی که باهام گذروندی و چیزای مختلفی که بهم...
تو مثل تابستانی! لبخند هایت طعم هندوانه می دهند و چشم هایت همرنگِ آسمانِ آبیِ تیر است. پوستت به سرخیِ گیلاس، لب هایت به شیرینیِ هلو و موهایت به سیاهیِ شب های شهریور است. بودنت مثل یک لیوان شربت آلبالو در گرمای طاقت فرسای مرداد لذت بخش است و نگاهت،...
آرزویم این است که روزی بتوانیم در کنار هم، دوباره شادی را زمزمه کنیم و زیر سایه عشق، لبخند ها به چهره هایمان برگردند...
نمی دانم حالا چه وقت نشستن و خیال بافتن است. باید در تدارک آمدنت باشم. باید برایت کلی لباس بخرم، عطر بخرم و روفرشی های نو. باید کمدت را مرتب کنم و با همه سعی ام همه چیز را سر و سامان بدهم. آخر تو می آیی و حال و...
من غمگینم. من کسی نیستم که خیال می کنید. من آن زن قوی شکست ناپذیر نیستم. من مدافع حقوق زنان نیستم. من منجی کسی نیستم. من مردستیز نیستم. من عصبانی نیستم. من یک زن عادی ام. با زخم های عادی. با آرزوهایی شبیه آرزوهای شما. من هم قدر شما خسته...
خاصیت پاییز است ، در کوچه ها خاطره حراج می کنند، پشت پنجره ها لبخند کمیاب می شود، درخت ها دلبَری را تمرین می کنند و برگ ها، دلبُری، من هم شاید تیتر روزنامه ی شنبه شوم، "حساسیت فصلی "جان یک نفر را گرفت!!!
من از برای عشق یک جفت چَشمانت را بر میدارم و یک عمر آرامشش را! . تو اما برای شیدایی، کافی ست لبخند بزنی، تا من همه ام را، قربانی آن منحنیِ طنازت کنم... .
خنده کن تا بهار زودتر بیاید شکوفه ها زودتر باز شوند لبخندِ توست که شادمانی می آورد و عشق
باشکوه ترین نقاشیِ جهان، لبخند پر مِهری ست که بر لب های تو نقش می بندد! بگذار خالقِ آن، تنها من باشم و بس...
چه پاییز زیبایی میشود بعد از اینهمه تابستان! در نفس تو زنده می شوم هم نفس جان! تویی ک عطر ِتنت طعم ِشیرین زمزمه های نی لبک دارد! جانان بیا و بنشین کناردلم ، بنوشان به جانم زندگی را از هُرم نفسهای مسیحایی ات! اینجا پاییز پر از صدای ثانیه...
بی بهانه که لبخند میزنی باران می ماند در کدام خانه فرود آید
در تابستان جا مانده ام لبخندی بزن و هدیه کن پاییز را ..
پیمان زندگی مرد: به نام نامی یزدان تو را من برگزیدم از میان این همه خوبان میان این گواهان بر لب آرم این سخن با تو برای زیستن با تو وفادار تو خواهم بود در هر لحظه در هر جا پذیرا می شوی آیا؟ تو با من این چنین هستی...
