متن پاییز

پاییز
فصلِ سقوطِ اشک ها است
فصلِ سنجاقِ دلتنگی به برگ
فصلِ دلهره آورِ بادها
فصلِ بیقراری هایِ پی در پی
فصلِ قدم های بی هدف
فصلِ پیش آمدِ اندیشه هایِ تلخ
فصلِ بی خوابیِ شومِ شب هایِ بلند
فصلِ کهنه یِ تپش هایِ بی درنگ
فصلِ قصه هایِ ناتمام...

یلدا آمدی ؟!!!
اینجا همه یخ زده اند
دیگر اجاق خاطره هایت را خاموش کن
تا کی دست به دامان خورشید بمانیم
کسی قصد آمدن ندارد
بیا عزیز من ...
بیا دختر مو بلند پاییز
لااقل تو ، دستِ مرد زمستانی ات را محکم بگیر ... .

میدونی ؟
دلم شده حیاط خلوته پاییز ...
واسه همینه تا نگات میکنم دلم میریزه ، خاصیت پاییزه وگرنه که مام ندید بدید نیستیم ،
تا چشم کار میکنه آدمای جورباجور ریخته بیرون و از جولوی چشمام رژه میرن.
رنگا رنگن مثل برگای کف خیابون.
ولی عادت کردم به آب...

پاییز
بهانه ی گرفتن دست های توست
وگرنه این همه رنگ وُ
خیابان های زیبا
به چه درد میخورند
" تنهایی" ...

بانو! پاییز که شد، دست های خسته ات را در جیبت پنهان کن و به دور از باید ها و آمدن ها، نبودن ها و رفتن ها، فارغ از تمام لحظه های بی شائبه ی روزگار غریبت؛ برای خودت؛ خاطره ای بساز!
بانو! پاییز که شد، اولین باران پاییزی که...

فصلی بینِ تابستان و پاییز وجود دارد
به اسمِ "فصلِ آرزوهایِ نرسیده"
هرچقدر در تابستان دست هایت را برای رسیدنشان بلند میکنی و درنهایتِ تلاشهایِ بی شمارَت؛ بهشان نمیرسی.
در پاییز تاوانِ خاطره هایش را با درد پس میدهی.

به گمانم غم انگیزترین نقاطِ جهان
خیابان هایی هستند
مسلط به پاییز ، به باران...
که رفتن در آن ها اتفاق افتاده باشد.

بقیه ی فصل ها به کنار!
پاییز را با من قدم بزن،
بگذار بفهمد قدرت عشقِ ما
بیشتر از سلسله ی دلتنگی اوست!

دمادم چک چک باران یک ریز
به روی شعر زردم میخورد لیز

نمی داند که اشکم می نویسد
به عشق دختری با نام پاییز

برگ از درخت خسته می شود .
وگرنه پاییز بهانه است !

چقدر صدای آمدنِ پاییز

شبیه صدای قدم های تو بود

ملتهب، مرموز، دوست داشتنی.

چقدر هوای پاییز شبیه دست های توست

نه گرم، نه سرد، همیشه بلاتکلیف.

چقدر صدای خش خش برگ ها

شبیه صدای قلب من است

که خواست، افتاد، شکست.
چقدر این پیاده رو ها پر از آرزوهای...

گواه دلتنگی پاییز
انارهای شکفته است
و گواه دلتنگی من
قدم زدن های بی هنگام
روی برگها در زیر باران

به زیبایی رنگ نارنجی
به دلنشینی برگ های نارنجی
به این
ماه سراسر نارنجی
\دوستت دارم\
ای یار نارنجی

سجده صاد

بیا عزیزم
بیا بدنامی پاییز را اصلاح کنیم
بگذار وصال ما شود
سربلندی پاییز...

اسم روستای ما مهر آباد بود.
پدر بزرگ می گفت:
اگر در ابتدای هر چیزی، مهر بگذارند، آباد می شود.
و شاید برای همین است که مهر را در ابتدای پاییز گذاشته اند،
تا که پاییزمان را، آباد کرده باشند.

پایان پاییز را به انتظار نشسته ام...
شاید،زمستان که بیاید!
ببارد بر سرم،
برف خیال تو...

پاییز و دلبریاش برای عاشقاست...
ما سینگلا فقط نارنگی میخوریم

شاید آن موقع ها
پاییز فصل عاشقی خدا بود
 و شاید اصلاً
خدا آدم را در پاییز خلق کرده باشد!

آدمها میگویند پاییز شده است،،،
و اینگونه که برگها را
زرد میبینند به زیر پا.

ولکین من هنوز
عطر شکوفه های یاسمن را حس میکنم
وقتی که صبح با یاد تو
از خواب برمیخیزم..
هر صبح
سالی نو برای من تحویل میشود،
و من چون کودکی ده ساله
عیدم را...

پاییز...
آرام آرام
قدم بردار
که تو " فصل"
عاشقانه هایی و " من" تنها...!

حتما این پاییز هم مثل همه ی پاییزهای دیگر میگذرد، خواننده ها دوباره آهنگ های جدید بیرون میدهند و از تنهایی و خاطرات آدمهای رفته حرف میزنند، حتما بچه مدرسه ای ها دوباره توی دفتر املاشان برای سین یک دندانه اضافه میگذارند و برای پ یک نقطه کم، دانشگاه ها...

پاییز باشد...
جمعه باشد...
غروب باشد...
و دلتنگی ؛ دلتنگی...!
عجب جمعه ی دلگیری داری پاییز !

پاییز بعدی آمدی مارا خبر کن
یک عصر بارانی فقط با من به سر کن
هی قهر کن آتش بزن قلب و تنم را
با شیوهء قهرت جهان را در بدر کن
از شهر چشمانم گذشتی واژه پژمرد
غم نامه هایم را ببین بعدا حذر کن
ماه و ستاره مشتری...

گوش کن
سمفونی پاییز را میشنوی
اوهم دلش را به مهر
تو خوش کرده