می گی: اینجا پاییز نیست. شبیه خوابه. پرواز نمی کنم، ولی سبک شدم می گم: خوابم ... دارم خواب می بینم. تو رو می بینم. اون دور وایستادی. خودت دوری، ولی.... ولی صدات نزدیکه .... انگار کنارم نشستی .... می گی: آره. منتظرم. منتظرم یکی بیاد از دورتر حالمو ببره...
اجباری برای رفتن برگها نبود جایی در دل پاییز نداشتند
پاییز همان تابستانی ست که نگاهی پشت سرش ماند
پاییز غمگین شد روزها کوتاهی کردند
دهان پاییز کَس از خرمالوی گونه هایت که نرسیده به انار لبانم
پاییز غمگین نیست رنگین کمان عشق است صورتی ،نارنجی،قرمز،زرد سرخابی بر گونه ی سیب عطر نارنجستان باغ پدری شکّرخنده ی یا قوت های انار و ظهر زعفرانی که مادر بزرگ خستگی اش آفتابی می شد
برگ برگ میریزد پاییز از قامت شکسته ی من ریشه ام از خاک خیالم بیرون زده و آمده دور گردنم محکم شبیه دشمنی که میخواهد ببوسدم. بیدی شده ام که از هر وزشی تنم میلرزد باید به زمستان هم فرصت بدهم مرا به مرگ نزدیک کند به مرگ نزدیک کند...
محبوبم خواستن همیشه دلیل توانستن نیست...چه خواسته های بی شماری که داشتیم و نشد...چه رویاهایی که پروردیم و بر درخت زندگی مان کال ماند... تو می خواستی خلبان بشوی و دلت را ،چشمت را ،نفست را بسپاری به آسمان، یادت هست؟؟ و من چقدر آرزو داشتم ملوان یک کشتی بزرگ...
درختان، برگ می ریزند و گریه می کنند و ما روی اشک هایشان قدم می زنیم کدامشان زخمی تبر شد کدامشان را سر بریدید که سالهاست، پائیز که می رسد تمامشان به درد یکی پیر می شوند
کنارم باش ، این پاییز ، کنارم باش ، می ترسم ... خزان را دوست دارم من ، ولی بی تو ؛ خیابان ، کوچه ها ، این شهر ، این پاییز ؛ تو را بدجور کم دارد ! بدون تو ؛ گلوی آسمان ها ؛ درد می بارد ،...
چقدر پاییز شده! چقدر این حال و هوا شال و کلاه و آستین های پایین کشیده از سرما می طلبد، یا نشستن کنار پنجره و هورت کشیدن یک لیوان چای داغ که از سرمای محیط، تمام دیواره اش عرق کرده، یا پناه گرفتن زیر پتو و استشمام بوی نارنگی و...
پاییز فصلِ سقوطِ اشک ها است فصلِ سنجاقِ دلتنگی به برگ فصلِ دلهره آورِ بادها فصلِ بیقراری هایِ پی در پی فصلِ قدم های بی هدف فصلِ پیش آمدِ اندیشه هایِ تلخ فصلِ بی خوابیِ شومِ شب هایِ بلند فصلِ کهنه یِ تپش هایِ بی درنگ فصلِ قصه هایِ ناتمام...
یلدا آمدی ؟!!! اینجا همه یخ زده اند دیگر اجاق خاطره هایت را خاموش کن تا کی دست به دامان خورشید بمانیم کسی قصد آمدن ندارد بیا عزیز من ... بیا دختر مو بلند پاییز لااقل تو ، دستِ مرد زمستانی ات را محکم بگیر ... .
میدونی ؟ دلم شده حیاط خلوته پاییز ... واسه همینه تا نگات میکنم دلم میریزه ، خاصیت پاییزه وگرنه که مام ندید بدید نیستیم ، تا چشم کار میکنه آدمای جورباجور ریخته بیرون و از جولوی چشمام رژه میرن. رنگا رنگن مثل برگای کف خیابون. ولی عادت کردم به آب...
پاییز بهانه ی گرفتن دست های توست وگرنه این همه رنگ وُ خیابان های زیبا به چه درد میخورند " تنهایی" ...
بانو! پاییز که شد، دست های خسته ات را در جیبت پنهان کن و به دور از باید ها و آمدن ها، نبودن ها و رفتن ها، فارغ از تمام لحظه های بی شائبه ی روزگار غریبت؛ برای خودت؛ خاطره ای بساز! بانو! پاییز که شد، اولین باران پاییزی که...
فصلی بینِ تابستان و پاییز وجود دارد به اسمِ "فصلِ آرزوهایِ نرسیده" هرچقدر در تابستان دست هایت را برای رسیدنشان بلند میکنی و درنهایتِ تلاشهایِ بی شمارَت؛ بهشان نمیرسی. در پاییز تاوانِ خاطره هایش را با درد پس میدهی.
به گمانم غم انگیزترین نقاطِ جهان خیابان هایی هستند مسلط به پاییز ، به باران... که رفتن در آن ها اتفاق افتاده باشد.
بقیه ی فصل ها به کنار! پاییز را با من قدم بزن، بگذار بفهمد قدرت عشقِ ما بیشتر از سلسله ی دلتنگی اوست!
دمادم چک چک باران یک ریز به روی شعر زردم میخورد لیز نمی داند که اشکم می نویسد به عشق دختری با نام پاییز
برگ از درخت خسته می شود . وگرنه پاییز بهانه است !
چقدر صدای آمدنِ پاییز شبیه صدای قدم های تو بود ملتهب، مرموز، دوست داشتنی. چقدر هوای پاییز شبیه دست های توست نه گرم، نه سرد، همیشه بلاتکلیف. چقدر صدای خش خش برگ ها شبیه صدای قلب من است که خواست، افتاد، شکست. چقدر این پیاده رو ها پر از آرزوهای...
گواه دلتنگی پاییز انارهای شکفته است و گواه دلتنگی من قدم زدن های بی هنگام روی برگها در زیر باران
به زیبایی رنگ نارنجی به دلنشینی برگ های نارنجی به این ماه سراسر نارنجی \دوستت دارم\ ای یار نارنجی سجده صاد
