جمعه , ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳
نوکر شدم در مجلس تو افتخاری این باشد از بابا برایم یادگاری در روضه هرشب اشک میریزم به یادت حتما هوای اشک چشمان مرا داریاعظم کلیابی بانوی کاشانی...
بی تو دستهای زینب زنجیر میشوداگر تو نباشی دشمن شیر میشودای چشم تو از مشک ات پریشان تربرخیز که قسم به خدا دیر می شودزل زده ام به راه تو بدون پلکبی تو دل از تمام دنیا سیر می شودرفتی و بی تو من حرم را چه کنمبعد از تو با بی کسی درگیر می شودای پشت و پناه بی تو کمر را را چکنمنیستی و با هلهله تفسیر میشودتیر سه شعبه بوسه بر چشم تو زدکابوس رقیه بی تو تعبیر می شودمحمد خوش بین...
بی تو دستهای زینب زنجیر میشودتو اگر نباشی دشمن شیر میشودای چشمت از مشک ات پریشان تربرخیز که دارد بخدا دیر می شودزل زده ام به راه تو بدون پلکبی تو دل از همه دنیا سیر می شودرفتی و بی تو من حرم را چه کنمچه بد جور بی پناهی تفسیر می شودای پشت و پناه بی تو کمر را چکنمنبود تو با هلهله تفسیر میشودتیر سه شعبه بوسه بر چشم تو زدکابوس رقیه بود که تعبیر می شود...
دل به هوای تو چه پر میزنداجازه باشد به تو سر میزنددل به هوای حرمت می پرداین دلم هست آمده در میزند...
داستان من و شما سر دراز دارد. اصلا داستان من با شما است که شروع میشود.درست از روزی که به دنیا آمدم،روزی که منتسب بود به شماخانواده ام هم برای تشکر یک سفر آمدند قم،من هم همراهشان بودم.در اولین دیدارمان دستان کوچکم را گرفتید و لبخندتان را به صورتم پاشیدید.از همانجا بود که شدید پناه من!...غصه که میخوردم کسی اگر اذیتم میکرد دلم از عالم و آدم اگر پر میشد مینشستم گوشه ی صحن و سرایتان و گلایه میکردم یک کنج خاکی برای خودم انتخاب کرده بودم که فقط بر...
من آمدم به حریمت حریم امن دعایتچه میشود که نگاه کرم کنی به گدایتسلام بر تو ازاین زائری که غرقِ گناه استدلش چو کفتر جلدی گشوده پر به هوایتاعظم کلیابیبانوی کاشانی...
رفت حاجی به طواف حرم و باز آمدما به قربان تو رفتیم و همانجا ماندیم...
خوش به حال زائری که در صحنت زیر باران اسیر رحمت تو شد...
چه هوایی، چه نوایی، چه حریم باصفاییانگاری تا توی صحنی،توی آغوش خدایی......
رفته ام با پا نه، اما با دلم سمت حرمروح من رفته سفر جا مانده اینجا پیکرمقسمتی از خویش را من جا نهادم سال پیشتکه ای از قلب من جا مانده پیش سرورمکاش می شد زندگی را جور دیگر زد رقمتا نباشد ،آن زیارت ، عیش و وصل آخرمبا دل وجان میپریدم سوی دیدارِ تو عشقخالقم گر داده بودم ،جای پا، بال وپرماربعین باشد ،نباشم بین زوارت "حسین "عکی تحمل میکنم ،کی میشود من باورمساقیا،جامی بده ما را، که این هجران سختسوخته جان مرا ،خون کرده چشم...
باد می وزد ...باید سحرگاهان پنجره را باز بگذارمشاید کمی بوی عطر سیب حرمت رابرایم بیاورد........
یا امام رضا (ع)در گوشه ای ز صحن و سرا جا بده مراآیا دلم کم از دل آهوشکسته است...
میاد خاطراتم جلوی چشاممن اون خستگی تو راهو میخواممیخواستم مثه اهل بیت حسینبا اهل و عیالم، پیاده بیام.آه حسرت توو سینمه و می باره چشام به پای غمتاین غم کم نیست لیاقتشو ندارم آقا، بیام حرمت.جاده به جاده، پای پیادهجا موندم اما زائر زیاده...
قدم قدم با یه علم ان شاءالله اربعین میام سمت حرم با مدد شاه کرم ان شاءالله اربعین میام سمت حرم...
خیلی دلم می خواست که بیام حرم پیادهدعوت نکردی من رو غم تو دلم زیادهحالا دارم می سوزم تو حسرت کربلادوباره قسمت نشد باز من جاموندم آقا...
عاشق آن نیست که هر دم طلب یار کندعاشق آن است که دل را حرم یار کند...
کجا می‌روی ای امید حرمبلای تو را من به جان میخرمفروغ مدینه به جان سکینه مرو یا حسینچنین سوی میدان شتابان مروتن خسته‌ام را تویی جان مروببین جان زینب رسیده‌است بر لب مرو یا حسینز من پیرهن را طلب کردهایکه روز دلم را چو شب کردهایگلِ مادر من چنین از بر من مرو یا حسیندعا کن که زینب بمیرد حسیننباشد که ماتم بگیرد حسینالهی بمیرم که داغت نبینم مرو یا حسین...
شاخه ی شمشاد حرمامانت برادرمچقده گفتم نرو بازقسم دادی به مادرم...
کنار علقمه شلوغه، حسین تنها بین لشکررو دامنش گرفته ارباب، سر شکسته ی برادرامیر لشکرم بلند شو، بی تو کجا برم بلند شوپاشو ببین که بی حیا ها، دارن میرن حرم بلند شوسر مگه با تبر شکسته، چیشد که اینقدر شکستهدست تو از بدن جدا شد، قد من از کمر شکسته...
خوبه سایه ی علم هستگو به گوشه ی حرم هستهمه ی دنیا رو گشتم مگه بهتر از توهم هست خوبه سایه ی علم هستگو به گوشه ی حرم هستهمه ی دنیا رو گشتم مگه بهتر از توهم هست به خدا اونا که نوکر تو اقا شدن پدرشون و مادرشون علی و زهرا شدنامشب قلب من دوباره هوای اربعین داره...
ما سینه میزنیم به یاد مصیبتت ای جان فدای بی کسی و سوز غربتتما سینه میزنیم به پای عزای تو باشد قرارمان حرم با صفای توما سینه میزنیم به شوقی که مادرت ما را گدا کند همه ی عمر بر درت یا قتیل العبرات حسین سفینته النجاة ای شهید سر جدا حسین شاه کربلا...
شمیم عاطفه در کوچه ها رها شده استدوباره هر شب من رنگ کربلا شده استوزیده در همه جا عطر سیب حضرت عشققسم به ساحت گریه قسم به ساحت عشقدوباره شوق حرم تا خدا دلم را بردبه عرش روشن کرب و بلا دلم را برددوباره ماه محرم، رسیده ماه عزاغروب غربت جانکاه سیدالشهداصدا صدای قدیمی طبل و زنجیر استفضا فضای صمیمی ولی چه دلگیر است...
