در جواب دلبری هایم، شروع ناز کن پای چشمان سیه را،در جهانم باز کن گیره ی موبند را،از گیسوان خود دَرار سردی آغوش من را، با تنت اهواز کن منکه شاعرگشتنم،باچشم زیبای تو شد حضرت انگیزه ام، کشف رموز راز کن خوبرویان جهان را،رسم بربد عهدی است بشکن این زسم...
هوا هوای بوسه های پی در پی و آغوش های تمام نشدنیست.
آغوش تو ...️ جان می دهد برای جان دادن بغل وا کن که آماده ام برات بمیرم ...️
چیزی بگو تا گرم شود... دستِ احساسم در این زمستان تنهایی می دانی که زمستان فصل ِ آرزوی من است... وقتی تو مرا در آغوش بگیری ، وقتی سَردی هوا، زورش به گرمیِ نفس های ما نرسد... دوستت دارم که این پرستشی ست عاشقانه از نگاه من...تا چشم های تو...
اول قصه دلم خواست کنارم باشی مرهم حال من و صبر و قرارم باشی رنگ و رخسار دلم رفت در این سختی ها دل به تو داده که تا نقش و نگارم باشی قلب من وسط پاییز همین طوفان بود گفتم ای کاش بمانی و بهارم باشی پشت هم شعر...
دردم درد بارانی ست که هر چه عاشقانه می بارد کسی پنجره ای را برای در آغوش کشیدنش باز نمی کند ...
به او بگویید دوستش دارم ! اما دنبال یک عشق رویایی نیستم یک دوست داشتن اسطوره ای نمی خواهم همین که بعضی از روزها دستم را بگیرد و با من زیر باران قدم بزند، همین که در سرش فقط هوای من باشد گاهی نگرانش کند روزهای نبودنم ... و به...
️ من معجزه را فردی می نامم که می شود در آغوشش عالم و آدم را از یاد برد! ️ ️
ڪلافہ ڪہ میشوم... باید تویۍ باشد، تا مرا ببافد بہ آغوشش... ️
کاش آن آینه ای بودم من که به هر صبح تو را می دیدم... می کشیدم همه اندام تو را در آغوش... سرو اندام تو با آن همه پیچ آن همه تاب... آنگه از باغ تنت می چیدم گل صد بوسه ی ناب...
ماهرویی از سردسیر، لای برف های انباشته ی حیران در آغوش می گیرمت. پیچ به پیچ تن ات را تاب می خورم و آفتابِ جِنگ شیراز را به تن ات، این دشت توت فرنگیِ سرخ می تابانم و سرخ تر از شراب غلیظ حافظیه روی لب هات می ریزم و...
در میان هیایوی مردم این شهر تو مرا محکم بغل بگیر و رها مکن بگذار بفهمم کل دنیا را هم اگر بگردم جایی امن تر از آغوش تو پیدا نمی شود
سایه ام با من راه نمی آید باز می گویم باید بروم اما ایستاده ام تا گوش شوم برای ازدحام ناگفته های مردی که چترش را زیر باران تنها به اندازه خودش باز نگه داشته... . گم می شوم در جهانی که جاده هایش را از من پنهان کرده است......
نه چتر می خواهم نه بارانی نه شالگردن با شهریوری ترین پیراهنم مهرت را در آغوش می کشم پاییز من!
دلتنگی را فقط آغوش رفع میکند، دلتنگی را شنیدن صدایش رفع میکند آنهم نه از پشت گوشی، درست از کنار گوشت..... دلتنگی را یک ساعت زل زدن توی چشمهایش بدون حتی پلک زدن رفع میکند..... درمان دلتنگی یک کافه دنج است،بنشینی کنارش، نور مایل بتابد به صورتش، زل بزنی به...
گاهی مردها را در آغوش بگیرید؛ این مردها که فاصله ی شانه هایشان امن ترین نقطه جهان است، گاهی نیاز دارند به غرق شدن توی امنِ ظریفِ زنانه ای...
از روزی که گلهای سرخ دوست داشتنت بر سرزمین دلم روییده دیگر هیچ باد و بارانی و هیچ پاییزی غمگینم نمیکند … و قسم، به تمام درخت های عاشقی که یک روز بی صبرانه پیشانی بهار را میبوسند با چشمهایم به راهت … با قلبم به نامت … و با...
ما اگر توی خیابان دو نفر را ببینیم که به جان هم افتاده اند اصلا تعجب نمیکنیم! شاید کمی کنجکاو شویم و بخواهیم بفهمیم علت دعوایشان چیست! اما قطعا متعجب نمیشویم. یا مثلا اگر ببینیم یک موتوری از کنار کسی رد شد و کیفش را دزدید بازهم تعجب نمیکنیم! فقط...
من هرشب ، خواب ِتو را ، در آغوش می گیرم! در قطاری که مسیرش به ماه می رسد !
این شب بدون آغوش و بوسه هات از گلوم پایین نمیره
تو را میتوان سرود از طعم تماسِ عشق با بوسه از نشتِ عطرِ شیفتگی تا آغوش با همین دو سه سطر ساده ی شعر ...
کاش میشد تورا تَگ کرد اینجا میان آغوشَم
و چقدر جای امنی ست آغوش کسی که بی واهمه دوستت دارد .....
مردِ مغرور دوست داشتنی ام؛ این زمستان، این سوزِ دلچسب، و این هوایِ نوبرانه، تنها کنارِ تو با یک فنجان چایِ گرم می چسبد که بنشینیم کنارِ شومینه،و از پشتِ پنجره هوایِ زمستان را تماشا کنیم تو برایم مولانا بخوانی؛ ای که در باغِ رخش ره بردی گل تازه به...
