یادت هست می مردم برای خنده هایت ؟ نبودنت اما دارد از حافظه ی من طولانی تر می شود می ترسم اگر برگردی کهنسالی ام دیگر نو را به جا نیاورد و ( برای تو مردن ) را نتوانم مثل آیینی مذهبی به جا بیاورم برگرد مرگ دارد برایم دلتنگی...
برگرد شاید بودنت حال مرابهترکند تاخاطرت آرامشی درقرص خواب آور کند سرگیجه های لعنتی،دلشوره های هرشبم آری مسکن می تواند درد را باور کند ازدست خود عاصی شدم،اشکم امانم را برید یاد نگاه آخرت چشمان من را ترکند سردرد من را میکشد،تا کی نمیبینم تو را مرفین چشمت میتواند درد...
برگرد بدون تو این واژه ها جنون گرفته اند! ارس آرامی
باید به خودم بیایم ، بلند شوم از روی خاکسترِ خاطراتِ کهنه ات ؛ باید دستی به سر و روی خانه بکشم ... یک وجب خاک روی همه چیز نشسته است ! باید رنگِ پرده ها را عوض کنم ، تو رنگِ تیره را دوست نداری ، باید رنگِ پرده...
بی قراری ام را به چه کسی باید ثابت کنم وقتی یاد کسی میوفتی که زندگی ات بدون او هیچ رنگ و صدایی ندارد، این یعنی آغاز دلتنگی دلتنگی یعنی چی؟ چرا وقتی بی قراری مان معنای نبودن کسی است که تمام زندگیمان به بودن یا نبودنش بستگی دارد میگوییم...
رها کردی مرا هرچند در آغاز فصلی سرد ولی با خاطرات شاعری عاشق چه خواهی کرد!؟ قدم زد پا به پایم کوچه، هر شب خاطراتت را برای زندگی کردن شدم روحی خیابان گرد مرا بردی کنار چشمه ات، لب تشنه آوردی دلت می خواست از گرمای آغوشت شوم دلسرد برایت...
"مثل همیشه"، آرام از تخت بلند میشود که من بیدار نشوم. همیشه نگران است بی خواب شوم، میداند بی خواب هم میشوم اما در تمامِ این سالها عادت کرده ام به ترتیبِ صداهایی که بیداری اش را نشان میدهد. صدای قیژ قیژِ تخت، لِخ لِخ دمپایی هایش، آب کردنِ کتری،...
- چشم به راهی: زمستان، آمده است من؛ و گنجشک های ایوان، چشم به راهیم! انارهای سرخ روی درخت منتظرِ خانه، بی قرار دست هایت هستند. از تو چه پنهان! انار،،، بهانه ی خوبی ست تا لحظه لحظه هایم یلدای سال را با پیچکِ بازوانت به صبح برسانم، برگرد! لیلا...
به من برگرد . چون مردُمی پس از جنگ .. به خرابه هاے شهر و خانه شان .
قوانین فیزیک را از نو بنویس، از لایه های زمان عبور کن و از گذشته ها برگرد برگرد و مرا در آغوش بگیر دیگر به آینده امیدی نیست...
[Chorus] وقتی رفتی من تنها موندم با بوی پیرهنت من عاشق بودم و عاشق به شوق دیدنت اره یادت رفت من عاشقت بودم ولی یادت رفت تو یادت رفت ولی بازم من میگم عاشقم بیا برگرد منو بشناس مثله قبلا بیا برگرد منو یک بار دیگه نشکن [Verse] برگرد این...
برگرد ... این لبان من ، این جام بوسه ها از دام بوسه راه گریزی اگر که بود ما خود نمی شدیم چنین رام بوسه ها !
برگرد مرا وادار نکن که میان خودم و تُ یکی را انتخاب کنم من همه چیز را کنار تُ دوست دارم حتی خودم ..
تمام راه رفته را برگرد لبخندهایت را در خاطرم جا گذاشتی...
زشت است که شاعر وسط خواندن یک شعر با آمدن واژه ی "برگرد" بِگرید.... زشت است، ولی زشت تر این است که عشقت بر شانه ی یک آدم نامرد بِگرید...
زود برگرد و بیا، خسته ام از رنگ سیاه روزهایم همه از جنس مُحرّم شده است
هان ای بهار خسته که از راه های دور موج صدا ی پای تو می آیدم به گوش وز پشت بیشه های بلورین صبحدم رو کرده ای به دامن این شهر بی خروش برگرد ای مسافر گم کرده راه خویش از نیمه راه خسته و لب تشنه بازگرد اینجا میا......
یا برگرد یا آن دل را برگردان...
بگذار اعتراف کنم که دلم در چه حالی ست بدجور از نبودنت شاکی ست هر جا هستی برگرد که اصلا حالم خوب نیست...
برگرد آنقدر که تو را دوست داشته ام نبوسیده ام
برف بارید به این شهر کجایی بی من؟ کاش سردت نشود... دل نگرانم، برگرد.
مرا دوباره به آن روزهای خوب ببر سپس رها کن و برگرد من نمی آیم...
بُریدم از همه؛ برگرد تا که زنده شوم و از تمام جهان سهمِ من تو باشی و بس!
برگرد در من کسی بهانه ات را میگیرد .
