متن خواب

خانه ی خاطراتت متروکه شد
ولی گهگاهی زلزله ی خواب هایت گردوخاکی به پا می کند که جاذبه را هم شکست می دهد
شیوا احمدی الف

چه خوب میشد
در اوجِ خستگیِ شب
وقتی از دلتنگی بخواب می رفتم
پس از کابوسِ تلخِ نداشتنت
نیمه یِ شب
در آغوشِ امنِ تو
از خواب می پریدم

عاشق، به خواب تن ندهد جز به خوابِ مرگ
وان هم بدین امید که بیند جمال دوست...

"طالب آملی"

گاهی خوابت را می بینم ...
بی صدا ، بی تصویر
مثلِ ماهی در آب های تاریک
که لب می زند و معلوم نیست
حباب ها کلمه اند
یا بوسه هایی از دلتنگی ...

دلم
هر شب مسافرى
به سوی توست
تا بین دستانت به خواب برود...!!

حتی خواب هایم
نبودنت را
فراموش نمی کنند
بعد از تو
هر شب
تنهایی ام را
به رُخم می کشند…

شبها به پهلو میشوم هردم
از فکرتو دیوانه می گردم
فکرت مرتب میبَرَد دل را
آخر چرا از قلب تو طَردم؟
با این سوالم فکر ها پر زد
این بار پهلو را عوض کردم
یکبار دیگر یاد تو پَر زد
آمد نمک پاشید بر دردم
دل را دوباره با خودش...

هر شب
خواب کسی را می بینم
که نیست..
و هربار با گریه از تو می پَرَم...

جهان آلوده خواب است !!
(سهراب سپهری)

دنیا گهواره است
خوابت میکند
پستان توهم در دهانت میگذارد
میرود و هر چه داری با خود میبرد
بیدار که می شوی
میفهمی
عمر به قدر همان خواب در گهواره بود.

خواب دیدم از آسمان انار می بارد
سرنوشت دانه ها اما
یکسان نیست
برف در سکوت مینشیند
انار در خون ...
ما که دانه های دلمان پیدا بود

خواب فَقَط خواب نیست، یِ فَرارِه

مزرعه ی عشق...
پیر فرزانه چنین گفت که انسان کان است
حاصل مزرعه ی عشق،فقط انسان است
وقت آن است که از خواب گران برخیزیم
عاقل آن کس که بداند به جهان مهمان است
شرف.م.شمیم

باید از اول این شعر تو اینجا باشی
اعتبار غزل و صاحب امضا باشی

رو برویم بنیشین، حرف بزن ،قهوه بنوش
قسمت این است که هم فال و تماشا باشی

آمدی تا که جهان خانه تکانی بکند
و تو آن نقشه ی جغرافی زیبا باشی

میتوانی فقط از فاجعه ی...

شب ها پیش از آنکه به خواب برویم
چقدر حرف داشتیم که بزنیم،
انگار حرف های ما تمامی نداشت.
چند بار پیش آمد که طلوع را دیدیم
و رنگ خواب ندیدیم!
آخر چه شد، که حال دیگر می آییم
و خسته و بی صدا می خوابیم؟!
شبها دگرگون شده؟
حرفها...

شب
اشک زهره می چکد
برگونه های ماه
تلخند خاطره ای خوش
که خوش نماند
افیون خواب را به کامم چکانده است
تصویر سرد دیوار روبرو
رویای کودکانه پرواز را
خمیازه می کشد
تا انجماد خواب
و رهایی
زین آه بی پناه
یک پلک فاصله است
هرچند یاد تو
بیداری...

دلگیرم از پاییز
از تمام غروب های غمگینش
که چوب خط نبودن هایت را
بر دیوار دلم کشید
دلگیرم از تو
از تمام عاشقانه های نگفته ات
که به جانِ گوش هایم بدهکاری

دلگیرم از خودم
که هنوز دلخوشم به یلدا
و چند ثانیه وقت اضافی اش ....
که شاید...

شب بیداری های من
همه از سر دلتنگی نیست
راستش را بخواهی
می ترسم معجزه بیاید
تو را بیاورد
و من خواب باشم...

خوابت را به هم نمی زنم
بوسه ای روی گونه ات می گذارم و
بوسه ای از گونه ات برمی دارم
آنچنان آرام خوابیده ای
که دلم نمی آید رفتنت را شیون کنم

بی من چگونه رفت؟ مگر دوستم نداشت؟
آخر چه خواستم که دگر دوستم نداشت !

آن اشک های شوق در آغازِ هر سلام
آن خنده ها چه بود؟ اگر دوستم نداشت

آه ای دل صبورِ کماکان در انتظار!
آه ای نگاه مانده به در! دوستم نداشت

کار رقیب بود که...

قصّه ها که تمام می شوند آدم ها به کجا می روند؟چون غم آید به میان؛ خواب کجاست ؟

در آن هنگام که شب فریب ثانیه های خاموش را می خورد خواب همه جا را فرا گرفته است.
آسمان رنگ عوض می کند و پهنه به تاریکی می دهد.
خوف همه جا را گرفته است، ستارگان آن دم نور را به فراموشی می سپارند؛ اما همچنان زندگی ادامه دارد...

تو را در پریشانیِ خوابی دیدم؛
سراسیمه بودی و
رنگ به رخسار نداشتی.
پا برهنه و بی واهمه
می دوییدی...
می دویدی تا به آغوشم برسی،
رسیدی و من را در حریمِ امن ات جای دادی.
اشک شوقم را با دست هایت پاک کردی.
بی پروا مرا بلند کردی
چرخاندی...

گاهی اوقات
به تحریر آورم افکارِ خویش را
و محکوم می کنم
رویداد های پس و پیش را.
چشم ها را می بندم
و هجوم می برم به عقیده ها
جای هیچ انکار نیست،
من پرم از حیله و فریب ها.
گویم که،
چه موجودیست این جهانِ پست؟
هیچ بود...