متن دلبر

هر جایی که سقف داشت و بویِ غذا از آن به مَشام می رسید که اسمش خانه نیست...
خانه یِ آدمی
درست در میانِ
بازوانِ دلبری است که بویِ عطرِ تنش
به یاد ماندنی ترین رایحه یِ دنیاست...

بی هوا می بوسمش از من خجالت می کشد
گل میفتد گونه اش از من خجالت می کشد

زیر لب می خندد و از من شکایت می کند
دزدکی می بینمش از من خجالت می کشد

قهر وقتی می کنم حالش جهنم می شود
باز من می بخشمش از من...

ای من به فدای اون همه ناز نگاهت دلبر

میگم دلبر
از بقیه که تاریخ تولدمو بپرسى
قد و قواره مو که نگاه کنى
شناسنامه مو که ببینى
همه یه تاریخ مشترک از چند سال پیش رو میگن!!
اما از خودم که بپرسى..
آدرس اون روز عصرى رو بهت میدم
که با چشمآت خندیدى
و منو به
دنیآىِ روشنِ...

دستانم به سوی اسمان
و ارزو میکنم دلم را به دلت گره کور بزند !
بلاکت کند در انتهای ذهنم !
من اگر تمام سبزه های روی زمین را هم ، گره کور بزنم او نخواسته باشد محال میشود داشتنت را دلبر جان

دلبرا ...!
"مرداد" را کمی مهربانتر باش
لاجرم، گرمایش مرا به یادِ
آغوش گرمی می اندازد
که سالهاست یخ زده!

کاش همه چی
قدِ خنده هایِ تو خوشگل بود دلبر

شب است و قطار خاطره ها براه
چادر سیاه شب ؛ محافظ زیبایی ست ؛
برای چشمان به اشک نشسته
و ماااه ؛ این دلبر زیبای آسمان ؛
تنها قصه گوی ؛ هر شب لحظه های شب بیداران ؛
جای شهرزاد شب بیدار ؛ نشسته تا ؛
جانی گرفته نشود...

هنوز با نوای باران دلتنگ صدایت می شوم حضرت جانان
دلتنگ ماه رخت می شوم ؛
دلبر ازلی و نادیده و ابدی ام
آرام می شود ؛ ذهن خسته ام ؛ وقتی می بارد یاد باران
بی چتر می روم زیر باران ؛ در دیوان اشعار سپید ایوان
او می...

استبداد بوسه هایت را دوست دارم
اصلا
دوست داشتن تو یعنی
سقوط جمهوری ِ آغوش
وقتی
باهر نفس کنار گوشم
نقشه ی فروپاشی ِ
سلطنت ِ چشم هایم
را به دندان می کشی
دلبرجان!!!!

میدانی دلبر
عشق تو در جانم
چون درختی شده تنومند
پیر اما همچنان عاشق
هر بار که دستت حلقه میشود به تنه ام
دیوانه وار برگ هایم به آغوش می کِشند زمین را

وجب به وجب
فتح کرده ام
کوچه باغهای قلبت را
دلبرِ یکّه تازِ من!
در پیچِ کدامین کوچه
قلب مرا ربودی
و روحم را
دیوانه ی نگاه سبزت کردی؟!!

اسفند دارد میرود دل ، شادی ات از سر بگیر

این انتظار تلخ را، از چشم های تر بگیر

امسال داردمی رود،چون سالھای قبل ازاین

تاوان عمر رفته را، از مهر و شهریور بگیر

با خنده های بی شمار،بر زخم های خود ببار

ھر کینه ی دیرینه را، از سینه...

دلبر
یِجوریِ گُمم توُ چشایِ دُرشتت
که اعلامیِه هَم پخش کُنن پیدا نمیشَم.!

از من رمیده ای و من ساده دل هنوز
بی مهری و جفای تو باور نمی کنم

دل را چنان به مهر تو بستم که بعد از این
دیگر هوای دلبر دیگر نمی کنم

رفتی و با تو رفت مرا شادی و امید
دیگر چگونه عشق ترا آرزو کنم

دیگر...

عشق یعنی در هوایِ دلبرت دیوانگی

پُر شده از دلبران دنیا، ولی
آن که می خواهد دلم، انگار نیست
.
.

از وقتی رفتی
لبام به خنده باز نمیشه دلبر
تو نیستی و بعد تو دیگه هیچی سر جاش نیست...
روزگارم سیاه شده و موهام سفید....
هر شب با کابوس رفتنت از خواب میپرمو دنبالت میگردم بعد یادم میوفته که خیلی وقته این کابوسه واقعی شده
تا صبح زل میزنم به...

تنها چیزی که بعد از تو خوب یاد گرفتم، قصه خواندن بود... قصه ساختن...
مثلا از چشم های سیاهت عاشقانه ای یک صفحه ای نوشتم، برای هزار و یک شب...
همان صفحه را برای پسرم شبیه قصه ای خواندم تا هرشب با شنیدنش به خواب برود.
با شنیدش بزرگ بشود...

.


دلا جستیم سرتاسر
ندیدم در تو جز دلبر ...

ما یک شراب کهنه بدهکار دلبریم
گرگیم و سال هاست کسی را نمی دریم

چهارشنبه
بهترین روز هفته می شود،
وقتی دلبر چهارشانه ات!
تو را میان بازوهای مردانه اش
به گونه ای حبس کند،
که هیچ راه فراری نداشته باشی

متن۴۴
اگر میشد،نیمه شب میرفتم زنگ خانه شان را میزدم.
خواب هم بودند هیچ اشکالی نداشت!
چند مشت به در میکوبیدمو میگفتم:«تو غلط میکنی انقدر دلبر باشی»
اصلا کی به تو همچین اجازه ای داده؟!
اگر میشد دستم را گره میکردم در دستانش؛
و اورا کشان کشان در یک کوچه...

متن ۵۸:
در لحظه افرینش،خدا دستت را گرفت رو به روی من قرار داد. سوگند یاد کردیم که من برای تو بمانم و اما تو برای من!به پاکی هردویمان قسم خوردند،اهل آسمانو اهل زمین. با سکوت رنگیترین کلمات را برایت چیدم،از همان اول اسمت را دلبر گداشتم،چون من از گل...