متن دلبر

درِ بالکن رو باز کردم تا برم پیشش.
سرشو برگردوند تا منو ببینه. گفت:
+تو که می خواستی استراحت کنی سارا، چیشده که اومدی اینجا؟
یهو غیب شدی. نگرانت شدم. حدس زدم اینجا باشی و به پرنده ها سر بزنی تو این هوای گرفته ی عصر!
+آها. چند روزه کارام...

خوابیدن در آغوشِ یار خیلی کِیف میدهد اما بیدار ماندن پا به پای دلبری که خوابش نمیبرد، دل ضعفه ای ست که جان در جانِ آدم نمیگذارد!
اینکه از خوابت بزنی و او با دیدن تو فکر کند تمام دنیا بی خواب شده اند، حالی ست لاتوصیف!
خب طبق قانون...

حس خوبیه
دلبر صدات کنه تا موهاشو ببافی
بعد یه بوسه بزنی رو گردنشو
بهش بگی:
موهات کوتاه کنی نه من نه تو ها

درد دل دارم کمی
آن دلبر طناز کو؟

دلبر نازک نارنجی من ...
یهویی یاد تو افتادم و یهویی دلم برات تنگ شد

من اتفاق های زیبایی که در زنده گی به شکل یهویی می افتند رو خیلی دوست میدارم
مثلا وقتی یهویی چشم هام به چشم هاش گره میخورد و یا درگیر لبخند زیباش میشدم
و یهویی...

فهماندنش سخت است از گفتنش بد تر
فهماندن عشقت، آن هم به یک دلبر
او غمزه میبافد ،من فاش می بازم
دل بر نخ گیسوش ،او در نخی دیگر
حس مرا انگار ،اصلا نمی فهمد
یا اینکه می فهمد ،هی می زند آن در
با این طریقش او دق می...

"تو پاییز نه بیاید نه برید
رفت و آمدتونو بزارید واسه
فصلهای دیگه
اصلا حالی به حالیه این فصل انگار
تو این فصل اگه تو زندگیه کسی میاید
واسه همیشه میشید گوشه ای از زندگیش ،
حتی اگه نمونید
تو پاییز هم دیگرو تنها نزارید
روزی هزار بار میمیره اونی...

جان دلم، همه زخم ها بد نیست. همه زخم ها تو را نمی کشد. گاهی زخم ها از تو انسان بهتری می سازد. قوی تر. مطمئن تر.
جان دلم زخم هایت را مرهم بگذار. غمشان را بخور. اما سرشان را بپوشان، نخاران، نگذار زخم تازه دلمه بسته باز به خونابه...

چه پاییز زیبایی میشود بعد از اینهمه تابستان!
در نفس تو زنده می شوم هم نفس جان!
تویی ک عطر ِتنت طعم ِشیرین زمزمه های
نی لبک دارد!
جانان بیا و بنشین کناردلم ، بنوشان به جانم زندگی را از هُرم نفسهای مسیحایی ات!
اینجا پاییز پر از صدای ثانیه...

دلبرم
.مثل یک خوشه ی انگور ِ شیرین و ملَس
میماند!
کافیست که بخندد
تابفهمی عسل شیرین تراست یا
این انگور ِ شادابِ بهار!
دلبرم
اهلِ دل است !
اهلِ خوش طبعی و اهل بگو مَگوهای ِ
ریزو دُرُشت ِ دلدادگیست !
گر که بگویم از آن مهربان قلبش
بگمانم...

دلبرجان:
بیادوباره شروع کنیم و از این
دوباره ها بسازیم !
دوباره بگوییم !
دوباره ازتَهِ دل بخندیم !
دوباره کمی لَجبازی کودکانه کنیم و کمی غُر بزنیم!
دلبرجان:
بیامثل قبل ، برویم روی بالکنِ خانه ی چوبی ِ دیدا جان ،
زیر نوازش طلایی رنگ آفتاب کنار ِ گلدان...

هر جایی که سقف داشت و بویِ غذا از آن به مَشام می رسید که اسمش خانه نیست...
خانه یِ آدمی
درست در میانِ
بازوانِ دلبری است که بویِ عطرِ تنش
به یاد ماندنی ترین رایحه یِ دنیاست...

بی هوا می بوسمش از من خجالت می کشد
گل میفتد گونه اش از من خجالت می کشد

زیر لب می خندد و از من شکایت می کند
دزدکی می بینمش از من خجالت می کشد

قهر وقتی می کنم حالش جهنم می شود
باز من می بخشمش از من...

ای من به فدای اون همه ناز نگاهت دلبر

میگم دلبر
از بقیه که تاریخ تولدمو بپرسى
قد و قواره مو که نگاه کنى
شناسنامه مو که ببینى
همه یه تاریخ مشترک از چند سال پیش رو میگن!!
اما از خودم که بپرسى..
آدرس اون روز عصرى رو بهت میدم
که با چشمآت خندیدى
و منو به
دنیآىِ روشنِ...

دستانم به سوی اسمان
و ارزو میکنم دلم را به دلت گره کور بزند !
بلاکت کند در انتهای ذهنم !
من اگر تمام سبزه های روی زمین را هم ، گره کور بزنم او نخواسته باشد محال میشود داشتنت را دلبر جان

دلبرا ...!
"مرداد" را کمی مهربانتر باش
لاجرم، گرمایش مرا به یادِ
آغوش گرمی می اندازد
که سالهاست یخ زده!

کاش همه چی
قدِ خنده هایِ تو خوشگل بود دلبر

شب است و قطار خاطره ها براه
چادر سیاه شب ؛ محافظ زیبایی ست ؛
برای چشمان به اشک نشسته
و ماااه ؛ این دلبر زیبای آسمان ؛
تنها قصه گوی ؛ هر شب لحظه های شب بیداران ؛
جای شهرزاد شب بیدار ؛ نشسته تا ؛
جانی گرفته نشود...

هنوز با نوای باران دلتنگ صدایت می شوم حضرت جانان
دلتنگ ماه رخت می شوم ؛
دلبر ازلی و نادیده و ابدی ام
آرام می شود ؛ ذهن خسته ام ؛ وقتی می بارد یاد باران
بی چتر می روم زیر باران ؛ در دیوان اشعار سپید ایوان
او می...

استبداد بوسه هایت را دوست دارم
اصلا
دوست داشتن تو یعنی
سقوط جمهوری ِ آغوش
وقتی
باهر نفس کنار گوشم
نقشه ی فروپاشی ِ
سلطنت ِ چشم هایم
را به دندان می کشی
دلبرجان!!!!

میدانی دلبر
عشق تو در جانم
چون درختی شده تنومند
پیر اما همچنان عاشق
هر بار که دستت حلقه میشود به تنه ام
دیوانه وار برگ هایم به آغوش می کِشند زمین را

وجب به وجب
فتح کرده ام
کوچه باغهای قلبت را
دلبرِ یکّه تازِ من!
در پیچِ کدامین کوچه
قلب مرا ربودی
و روحم را
دیوانه ی نگاه سبزت کردی؟!!

اسفند دارد میرود دل ، شادی ات از سر بگیر

این انتظار تلخ را، از چشم های تر بگیر

امسال داردمی رود،چون سالھای قبل ازاین

تاوان عمر رفته را، از مهر و شهریور بگیر

با خنده های بی شمار،بر زخم های خود ببار

ھر کینه ی دیرینه را، از سینه...