متن دوستت دارم

در صدایش سِحرِ عجیبی نهفته بود

وقتی می گفت دوستت دارم
روح از مرز های تنم عبور میکرد
و به گل های پیراهنم
جان می بخشید

نور امیدی نیست؟ یا من واقعا کورم؟
از دوستت دارم چقدر این روز ها دورم!

بغضی شکسته خالی ام با سنگ عشقی تلخ
در عنفوانی از جوانی پوچ و مبرورم

قبرم شیار بر کف دستت شود کافی¬ست
من شاعری مطرودم و محکوم سانسورم

مجموعه شعر منزوی، یک شاخه گل، سیگار!...

دنیا دچار دردسر شده و اوضاع خراب است
اما مبادا فراموش کنی، دوستت دارم

دوستَت می دارم
وبه پایانَش هم
فکرنمی کنم؛
همین دوست داشتن
حالِ دلم را
خوب می کند،
اصلا من
به پایانَش چکاردارم.

امشب و هر شب،
دو، سه بار دوستت دارم هایم را مرور کن
نیازی به دیازپام نیست...
...
حالا؛
آرام به خواب!




-زانا کوردستانی

در تهرانی ترین حالت تهران
در آن دود و دم
و خفقان
در آن لحظه ی سوت و کور و غمگین
دوستت خواهم داشت

در میان رود سِن
در هیاهوی خنده های بی امان
دوستت خواهم داشت

قدم زنان
در بهشت سن سپاستین
در میان تپه های سبز
و ساحل...

عشق می آید
روشن میکند

■برقِ چشمانت مرا چون ماه روشن میکند
کلِ احساسِ مرا میگیرد و تن میکند

می رود پاییز ازپس کوچه های شهر من
اومراسرگرم ومحوخوب دیدن میکند

مثل یک آرامش دریاست،آبی،رنگ عشق
ساحلت ازموج غم دل را چه ایمَن میکند

گرم میگردد دلم وقتیکه چشمانِ مرا...

به خدایی که قبولش داری
به همین غربت سردم خانم!
به نوشتن، به قلم، این احساس
و به تنهایی و دردم خانم!

به همین قبله ی حقانیت
به شکسته شدنِ قلبم که...
به شب و روز تمام عمرم
به تو آن شیرزنِ قلبم که...

تو خودت باخبری از حالم
دل...

دلم را شهردار شهر عشقت کن که بنویسم

به روی تابلوهای خیابان: دوستت دارم

من خاک ریشه ات می شوم، اگر تو یک درخت باشی!!من دریا خواهم شد، اگر تو ساحل باشی!من یک گل خواهم شد، اگر تو زنبور باشی!تا اینگونه بهت بگویم:دوستت دارم نامزدمهربانم

اگر باد هم خاکم را ببرد و هیچ بشوم باز هم دوستت دارم.


-برشی از نامه فروغ فرخزاد به ابراهیم گلستان

دوستت دارم و میخواهم تو را دیوانه وار
حس و حالم را همین اقرار بهتر می کند

من بی حرف،از چَشم و نگاه عاشق شده ام
با رویای تو ،درخواب مست و شاعر شده ام

جاگذاشتم، حَواسی که به صَد منظره بود
درمیان فِر گیسوی سیاه ،موج ساحل شده ام

سورُ ساتی به دلم ،از عَطشت برپاشد
چشم در چشم قمر، ماه کامل شده ام

پای کوبید...

تو رو توی ضربانم احساس می کنم،
توی افکارم پیدات می کنم،
حتی با چشمای بسته هم می بینمت،
بی دلیل دلتنگت می شم،
و همون طور که هستی دوستت دارم ♥️

من آنقدر دوستت دارم که هنوز شب های سرد زمستانی را در کوچه های تاریک شهر سو سو میزنم و به تو فکر میکنم
صبری ک تمام شد لبریز شد از عشق و دلتنگی
آه دلبر دردانه ام برای این زخم تنها تو مرحمی و بس

از سمت دریا که
می آیی
به زبان ماهی ها
بگو
دوستت دارم...

با طلوع عشقت
آغاز می شود صبح دیگری
و بخیر می شود صبحم
با بارش آیه آیه غزل چشمانت
و من
دوستت دارم هایم را
می آویزم بر
گیسوان طلایی حضورت

-بادصبا

صبح که بیدار می شوم ...
فراموش می کنم ،
دوری ...
نیستی ...
ندارمت ...
فقط از نو دوستت دارم ...!

گل های دشت دامنت را دوست دارم!
بوی خوش پیراهنت را دوست دارم!

باید بخندی روز و شب در چشم هایم
شیرینیِ خندیدنت را دوست دارم!

من موج هستم رو به آغوشت همیشه
ای ساحل زیبا تنت را دوست دارم!

این روسری زیباست تنها بر سر تو
من رنگ لاک...

خۆشتم دەوێ و پەیوەستەم پێتەوە،
وەک پەیوەستی هەمزە بە سری ئەلفەوە!
◇
دوستت دارم و وصلم به تو،
مانند اتصال همزه بر سر الف!





شعر: توانا امین
برگردان: زانا کوردستانی

صبح شود
شام شود
ماه شود
سال شود
باز من همانم که دوستت دارم
باز تو همانی که دوستت دارم

انار دانه می کنم
لبخند می چینم...
تنفس های سرد و عطرآگین پاییز به شماره می افتد
هزار پنجره شوق دارم،
به پیشواز زمستان!
بوسه های آبستن از عشق
دیوان پدرم «حافظ»
آرزوهایی سبز برای قلب های لبریز از بهار و مهر
«دوستت دارم» هایی از جنس همیشه
دست هایت...

به هر جا رو کنم جز عشق ازاو رد پایی نیست
به هر در میزند این دل به جز مهرش نمیبیند

اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

شادی کلام نامفهومی ست !
و دوستت می دارم رازی ست
که در میان حنجره ام دق می کند
و من چگونه بی تو نگیرد دلم؟!
اینجا که ساعت وآیینه و هوا ... به تو معتادند ...!