عزیز من تواناییهای انسانها چیزی نیست که در شناسنامه و یا پیشونی ما نوشته شده باشه تواناییهای انسان مثل گنجیه که بعد از شناخت خودمون نقشه گنج رو بدست میاریم تواناییها هرچیزی میتونه باشه مثل: قدرت بیان، اعتماد به نفس، سلامتی روحی یا جسمی، زیبایی، قدرت بیان، خوش پوش بودن،...
از جایی به بعد حرف هیچکس را گوش نمی کنی فقط به ندای قلبت اعتماد می کنی از جایی به بعد فقط به خاطر ارامش دل مهربان خودت تصمیم می گیری درسترین کار را انجام دهی زخمهای دلت را با لبخند می پوشانی نامهربانان را می بخشی به آنها مهربانی...
روبرویم نشست غمگین بود، گفت این سرنوشت ما بوده... با خودم فکر کردم این همه وقت، گریه های مرا کجا بوده؟! فکر کردم به خاطرات قدیم شعرهایی که هردومان بلدیم رفتی از من ولی به هم نزدیم بغض شد هرچه بین ما بوده بعد تو آسمان زمین خورد و زندگی...
گره کور بزن بودنت را به سرنوشتم
آدمها به همه چیز عادت می کنند ! گاهی آنقدر درد دلتنگی را می کشند که جزیی از وجودشان می شود.عادت می کنند که هر روز برای روزهایی که گذشت ، برای آدمهایی که دیگر هیچ ردی در سرنوشت شان ندارند....یک دل سیر دلتنگی به خورده قلب شان دهند تا...
سرنوشت ما در دستان خودمان است، نه در اختیار ستارگان.
زندگی مانند بازی شطرنج است، ما نقشه ای می ریزیم اما اجرای آن، مشروط به حرکت هایی است که رقیب، به دلخواه می کند. این رقیب در زندگی، سرنوشت است…
افکار و اندیشه های انسان به گونه ای است که ممکن است فقط خواندن یک کتاب پایه اندیشه ها و افکار انسان را بر مبنای جدید یا در مسیر خاصی قرار دهد و چه بسا ممکن است کتابی مسیر سرنوشت میلیون ها انسان را در راه مخصوصی بیندازد.
آلوده ام به تو.... مثلِ چشمانت به خواب مثلِ هوایِ تهران به ریزگرد و غبار..... محکومم به تو.... مثلِ بیچاره ای به سرنوشت زندانی به حبسِ ابد.... گرفتارم به تو... مثلِ موهایِ بلندِ زنی در دست هایِ باد و تنِ مردی زیرِ فشارِ کار.... دچارم به تو مثلِ مادرت به...
صبح من همان دست های مهربان توست آغوش پر مهرت و دوستت دارم هایی که هر روز می گویی و سرنوشت درست از همان جا برای من شروع می شود... ️️️
قرار بود که ما راهمان به هم بخورد که سر نوشت دو تا بی نشان به هم بخورد قرار بود میان نگاه های غریب نگاه ما دو نفر ناگهان به هم بخورد بیا اگرچه نخواهند ما به هم برسیم بیا که توطئه دوستان به هم بخورد و فارغ از همه...
انسان چطور میتواند بر سرنوشتِ خود حاکم باشد درحالیکه قادر به تدوین برنامه ی کوتاه مدتی مثلا برای هزار سالِ آینده نیست؟ میخائیل بولگاکف | مرشد و مارگریتا
سرنوشت خود را کنترل کن، یا اینکه کس دیگری آن را کنترل خواهد کرد.
عنوانِ انشاء: "من اگر در زمان قاجار بودم" یک ساعتی ست که صفحات و لینک های مرتبط با " زنان_در_دوره_ی_قاجار " را بالا و پایین می کنم و عکس ها را دید می زنم و به این فکر می کنم که اگر همین صد و خُرده ای سالِ پیش، مثلاً...
سرنوشت چه واژه قشنگیست برای ما تا اخرین نفس و تا اخرین لحظه پا به پای هم عاشقانه هایمان را قدم می زنیم و پا پس نمی کشیم از عشق حتی در سخت ترین شرایط سالگرد ازدواجمون مبارک ،دوستت دارم .
گاهی به خواستن نیست... وقتی چیزی قرار نباشه اتفاق بیفته، حتی از دست سرنوشت هم کاری برنمیاد. گاهی کوه به کوه که نه ، آدم به آدم هم نمی رسه. کنار هم پیر شدن، با کنار ایستادن و پیر شدن یکی دیگه رو دیدن، خیلی فرق داره... بی رحم ترین...
صبح من همان دست های مهربان توست آغوش پر مهرت و دوستت دارم هایی که هر روز می گویی و سرنوشت درست از همان جا برای من شروع می شود ..
سرنوشت را باید از سر نوشت شاید این بار کمی بهتر نوشت عاشقی را غرقِ در باور نوشت غُصه ها را قِصه ای دیگر نوشت از کجا این باور آمد که گفت گر رَود سَر برنگردد سرنوشت گل بکاریم از دل گِل گُل بَرآریم در زمستان در بهاران زیرِ باران...
آرام باش ای دل غمگین! از شِکوه بس کن؛ پشت ابرها هنوز خورشید می درخشد؛ سرنوشت تو همان است که دیگران دارند. در هر زندگی باید بارانهایی فرو ریزد و برخی روزها تیره و حزن انگیزن باشند.
زمین اون گل رو به دست سرنوشت داد و سر نوشت اون گل رو تو قلب من کاشت تا باغچه خالی قلبم جایگاه یک گل باشد گل یاسمنم تولدت مبارک .
بگذار ابر سرنوشت هرچه میخواهد ببارد ما چترمان خداست
همسفر زندگیم... چه خوشبختم که خدا سرنوشت مرا با تو نوشت... تو با بودنت به من ثابت کردی؛ گاهی واقعیت از رویاهایمان خیلی شیرین تر است...
چه سرنوشت غم‌انگیزی که کِرم کوچک ابریشم تمامِ عمر قفس میبافت ولی به فکرِ پریدن بود
آدم به سرعت پیر می‌شود، آن هم بدون اینکه بازگشتی در کار باشد. وقتی بدون اراده به بدبختی‌ات عادت کردی و حتی دوستش داشتی، آن وقت متوجه قضیه می‌شوی : طبیعت از تو قوی‌تر است ! تو را در قالبی امتحان می‌کند و آنوقت دیگر نمی‌توانی از آن بیرون بیایی....
