سخت این نیست که دشمن سر دارت بزند سخت این است که معشوقه کنارت بزند هیچ تا حال شده حرف دلت را بزنی! او به تو تهمت بیجای جسارت بزند هیچ دیدی که کسی آمده باشد از راه بنشیند به دلت دست به غارت بزند هیچ تا حال شده عشق...خودش...
تا تو موهایت را مى بافى من مى روم حواسم را بیاورم بنشینم و دوباره بدوزم شوق نجیب نگاهم را به دامن بلند لحظه هاى پر از تو چه خوب مانده است و از هنوز عاشقانگى ما این حس یلدایى نرفته است ...! جلال پراذران سفیر اهدای عضو
روی تمام پنجره ها را سفید کرد وقتی به سمت دیدن تو باز شد چشمم. آنقدر که نشستم و از شوق پلکم به هم نخورد، حتی خدا هم بعدها فهمید من ، با کدامین آرزوها زنده زنده مرد...! جلال پراذران سفیر اهدای عضو
انارهای دلخون را چیده اند نارنگی ها، نارنجی شده اند انگشت های تنها، به جیب های تنگ تاریک پناه می برند چترهای پژمرده و خشک دوباره جان می گیرند و شعرهای خاک خورده دوباره به خط می شوند: غروب به این سو، زل زده است اشک آسمان دم مشک است...
ذکر لب های من این عمر همه نام تو بود ؛ شوق دیدار تو یک عمر ، همه رویایم ... نویسنده : هلیا ژیان
تابش نور همون خورشیدی که توی لندن یا شانزلیزه طلوع میکنه و توی آسمون شیکاگو یا وسط پایه های برج ایفل غروب میکنه؛ برفای دماوند و سبلان رو آب میکنه و از لابلای برگای درختای شمال رد میشه، آبی آسمون و خورشیدی که بهمون زندگی رو هدیه میده برای همه...
از شوق آمدن به جهان تو بازهم در آرزوی چیدن یک خوشه گندمم رد تبر نشسته به جانم ولی هنوز گل می دهم به یادتو با اینکه هیزمم این چندمین شب است که آواره ی توام؟ این چندمین شب است که در خانه ام گمم؟
به شوقِ بودن تو، نبضِ دل تپیدنی است
زندگی... شوق ادامه دادن است... نه اشتیاق ِ ...به مقصد رسیدن
پشت دروازه های شهر دلم ،اتفاقی عجیب افتاده تو به رقص آمدی و می بینم ،در دلم شوق سیب افتاده
بغل نمی کنیم و خوبیم، بغل نمی شویم و زنده مانده ایم، زنده مانده ایم بدون بوسه، بدون آغوش، بدون عشق... زنده مانده ایم پشت میله های سرد یک حصار نامرئی، حصاری به منزله ی یک طاعون، طاعونی که مانند یک پیچک زرد، گلوی دنیا را فشرده و دست بر...
تو هستی در میان جانم و من ز شوق روی تو جان بر میانم
منم آن عاشق دیوانه که از غایت شوق خم زنجیر تو را بر دل شیدا زده ام ️️️
روزی تو را خواهم بوسید به یاد اولین دیدار زیر چتر آسمان به نشانی باران تو را در آغوش خواهم کشید و به نشانی چشمانت و چکه های شوق به پای کوبی ما شدن به آغازی نو دوستم خواهی داشت تو را روزی خواهم بوسید
در دل بینوای من عشق تو چنگ می زند شوق، به اوج می رسد صبر فرود می کند ... ️️️
وز شوقِ این محال که دستم به دست توست من جای راه رفتن پرواز می کنم ️️️
. در دل بینوای من عشق تو چنگ می زند شوق، به اوج می رسد صبر فرود می کند ...
اسفند من بی لبخند تو️ خالی از شوق رسیدن بهار است.! ️️️
برف به شوق️ لب پر خنده ی تو،️ رقص کنان می آید .....
برایت رویاهایی آرزو می کنم تمام نشدنی و آرزوهایی پرشور که از میانشان چندتایی برآورده شود. برایت آرزو می کنم که دوست داشته باشی آنچه را که باید دوست بداری و فراموش کنی آنچه را که باید فراموش کنی. برایت شوق آرزو می کنم. آرامش آرزو می کنم. برایت آرزو...
از تنگ غروب آمده تا صبح نشسته ست شوق تو در آغوشم و درد تو به جانم
دلم برای "تو" تنگ است برای باران... برای گام برداشتن در خیابان خسته ام از اسارت از قرنطینه... خسته ام ازین دقایق بیجان دلم آزادی می خواهد شوق می خواهد زندگی می خواهد.!
و من ز کینه ی گذشته ها و شوق روزهای پیش رو هنوز زنده مانده ام به فکر انتقام از گذشته ای سیاه به فکر انتقام از زمانه ای تباه
امیدوارم با رسیدن سیزده بدر و جمع شدن سفره ی هفت سین قرآنش نگهدارت آینه اش روشنایی زندگی ات سبزیش طراوت و شادابی دلت و ماهی اش شوق ادامه زندگی را به تو هدیه دهد
