متن عشق

نوای سرودن بنواز که عشق سرودی تازه میخواهد
که بیتابست از عادت
از ملال گرد غربت
او همان بود که قربت داشت
نسیمی بود،وزیدن داشت
کوچه های باران را پیمودن داشت
مگذار باران عشق غریب شود
تازه اش کن با همان نازک خیالی
ورنه میرود عشق با بی خیالی

نسرین...

در آغوش میکشم زنی را که تنهایی اش به اندازه ی چشم هایش زیباست....
زهره تاجمیری

تکرار بعضی حرف ها زیباست
در چشم هایت زندگی پیداست

مثل نفس هستی برای من
عشق است که همواره نامیراست


اعظم کلیابی
بانوی کاشانی
شهدشیرین شعر

(وعده و پیمان)

سخت است که هی دم زنی از عشق فراوان
اما رَوَد از یاد تو آن وعده و پیمان

آن روز که دیدم گل رویت به تو گفتم:
لبخند تو کرده است مرا ، واله و حیران

دل بستی و دل بُردی و ناگاه برفتی
چه زود رسیدی...

در خیالم با خیالت،بی خیالِ عالمم تا که
هستی در خیالم،با خیالت؛خوش خیالِ عالمم:)

عشق را نتوان تفسیرکرد
گاه رنگ آبی دریا
گاه رنگین کمان آسمان
گاه همچون خون، بر جامه بازیگر یک فیلم
گاه همچون چشمه ای آرام
کند سیراب ،عاشق تشنه آب را
گاه همچون دریای خروشان بلعد او عاشق دریا را
گاه همچون رعد وبرق آسمان
زند آتش ابر عاشق باران...

ساده مگیرعشق را
که همچون پهنه آسمان است
گه خاکستری میشود، یا که آبی صاف، و یا ابرهای تیره درآن جای می گیرند
وسعت عشق را بینهایت معماری کن
عشق آسان به دست می آید
و
آسان هم ازدست میرود
اگر که، دلت دریایی نباشد و فقط کژی هایش هارا...

مردانه به پات ماندم و تو
نامرد مرا خطاب کردی

عشقم به تو بود صادقانه
اما تو هوس حساب کردی
اعظم کلیابی
بانوی کاشانی

با پدرم همراه شدم،
مرا به زندگی رساند.
با زندگی همراه شدم،
مرا به عشق رساند.
با عشق همراه شدم،
مرا به زیبایی رساند.
با زیبایی همراه شدم،
مرا به شعر رساند.
با شعر همراه شدم،
اما شعر هم، چون من، سرگردان بود،
سرگردان!
نمی دانست، به کدام سمت برویم!...

[عشق]
عشق و کودک همچون یکدیگرند،
لبریز از شیرینی و گریه!
عشق و زندگی همچون یکدیگرند،
ناگاه می آیند و به ناگاه می روند!
عشق و مرگ همچون یکدیگرند،
این خرقه ی حیات در برت می کند و
آن پیرهن کفن برایت می دوزد!
عشق و خدا همچون یکدیگرند،
نه...

دلتنگ ، شبی قصەی دلدار نوشتم
ازغصەی یک عشقِ دل آزار نوشتم

شبها منِ دلسوختە ،چون شمع بە محراب
بر حالِ پریشان ، دلِ غمبار نوشتم

عشق از غمِ صدپارە بە دل خاطرە می ساخت
من ، نغمەی محزون  نُتِ گیتار نوشتم

دیوانە چو پروانە پریدن ،دلِ من بود
رقصیدنِ...

نگفتی سخن از عشق که آتش بیفکند بردل من
بلرزاند وجودم را
و گربگیرد تنم
به وقت گلایه هم به تمسخر گرفتی مرا
که چرندیات است واژه ها
و ندانستی که چه میکنند در دل یک زن که
فرش قرمز می گسترانند که تو با خیالی آسوده،قدم گذاری برآن
و...

بر روی لب هایم می دوی
بر روی گردنم می لغزی
بر روی سینه ام، دست می کشی
بر روی شکمم، دست به توطئه می زنی
بر روی رانم، استراحت می کنی
از چشمه ی حیاتم، آب می نوشی
پاهایم را برای سفر مهیا می کنی
مرا به سفری دور...

این روزها فانوس دلها کم سو شده اند
روغنشان ته کشیده
روغن دان عشق نیز در گوشه ای خشکیده
می باید فانوس هارا به دست گرفت
و علیه این معضل کمپین راه انداخت
وگرنه بد عوارضی رقم خواهدخورد
به دنیای بی مهری آدم و حوای این زمان

نسرین شریفی

در خیالم خندہ هایت خودنمایے میڪند
چشمِ تو در مسجدِ قلبم، خدایے مے ڪند

دست هایم بیقرارِ لمسِ مویت میشود
روسرے وقتے از آنها رونمایے مے ڪند

قطبِ قلبِ من هواے بوسہ دارد  نازنین
بوسہ هاے تو دلم را استوایے میڪند

بے گذرنامہ مرا بہ مرزِ آغوشت بخوان
دست بے...

.
بگذار در نگاهِ تُ باران شوم به شوق
دردت بغل گرفته پریشان شوم به شوق

خواهم شوی تُ زلزله ویران کنی مرا
زیر نگاه مهر تُ پنهان شوم به شوق

تا بر ضریحِ چشم تُ ، جانم دخیل بست
گفتم کرامتی شود انسان شوم به شوق

دردی نشسته در...

عشق قوی ترین احساسی است که در درون ما زندگی می کند و وقتی عشق به درون تو راه پیدا می کند می تواند کمکت کند تا همهٔ دردهای عاطفی ای که خودشان را در عمق وجودت پنهان کرده اند، از خود دور کنی.

به آدمی که عاشقتون شده رحم کنید
اون نمی فهمه داره چه بلایی به سر خودش میاره!

آبادی همین نزدیکیست
میشود جا نگذاری مرا
نیت، دور زدن است
از نوع دور قمری
قلعه ای بسازم با فونداسیون عشق
رئیسش تو باشی ، زیر مجمو عه اش من

مهم نیست نقادی این پروژه
روزی را می بینم که همان نقادان این آبادی را موزه عشق خواهند کرد

نسرین...

سخن عشقبگویید که مدهوش شوم
دیوانه و سرمست و فراموش شوم
آنچنان غرقِ تمنای وصالش بشوم
که هّمّش
زنده شوم، مرده شوم،نوش شوم

نسرین شریفی

باد دلتنگ ،
خورشید پریشان است
چهچه گلوله های سفید پوش،
نارنجی را به غم گرفته است .

سایه ای در باد
که برگ ها را نمی شناسد،
ردی از باران
که روی نیمکت ها شعر می نویسد،
و سکوتی
که در راهروهای خالی جا مانده.

میان دفترهای باز
خطی...

هر کجا اشعار این شیرین بی فرهاد را دیدی بدان
شعرهایم رسمی از نقاشی چشمان توست

در خیالم از نگاهت شعر میسازم به عشق
اینچنین شاعر شدن از عشق بی پایان توست

جان فدایت میکنم با تک تک این واژه ها
بیت و مصراع و غزل آلوده ی عصیان توست...

.


نبودنت را در پاییز هم
به دوشِ دل می کشم
فصل برگ ریزان خاطرات تو
غروب و نسیم دلتنگی هایش
می لرزاند تن عاشقی ام را
عشق  و خاطرات تو
زرد و نارنجی می شود
رنگ شاعرانه می گیرد؛
قدم می زنم
بدون چتر زیر نم نم باران،
قصه...

فراموشت نخواهم کرد چه یک لحظه چه صد سال
تو را هر روز می بینم در اوج نقشه یک فال

نشسته با لبانِ سرخِ عنابی شرابی مویِ قشقایی
دو دستت غرقِ انگور و دهانت مستِ شیدایی

به لب خندان و اشکِ گونه ات از چشم غلتان و
به رقص و...