امروز چه آرامم! لابد مادرم گوشه ای از دنیا برایم دعا می خواند...
شش هفت ساله به نظر می رسد، کمی تپل با موهای چتری و چشم های سیاه. پاها را به زمین می کوبد و اشک می ریزد که من مادر ندارم. پدرش دست روی سرش می کشد و چیزی زیر گوشش زمزمه می کند، پسر پشت دست را روی مژه های...
مادرم، مرا تنگ در آغوش بکش.... من با تو جوانه زده ام، با تو پر گشوده ام...... هنوز کودکم، بزرگ نشده ام....... مادرم پس نزن قلب مرا از کرمت....... مادرم....... اردیبهشتم...... تنها امیدم....... همیشه بهارم....... دوستت دارم
گاهی به نگاهی گاه به ندیدن غایب هماره حاضری مادر
دیر برسی همه چیر تمام می شود حتی مادر ....... لبی که آمده بود بگوید دوستت دارم بوسه ای شد بر پیشانی سردش کاش می دانست آن فانوس روشن بر درگاه خانه همیشه روشن نخواهد ماند
مادر نازنینم... خیلی دلم می خواست با بهار که همه چیز جان می گیرد و زنده می شود تو هم جان بگیری و زنده شوی لیک افسوس... عیدت مبارک مادرم
دلم می خواست در مربع کوچکی از گذشته حبس می شدم ! جایی میان آغوش مادر گوشه ی امنی مانند بازوان محکم پدر ! خانه ی عشقی که هیچ طوفانی تکانش نمی داد و سرسختانه فقط در حال نواختن آهنگ خوشبختی بود !
مادر همانند سوره ای از "قرآن" است که هیچ کس حتی... نمی تواند مانندش را برایت بیاورد...
میدان مالیه زاهدان ... داستانکی از نسرین بهجتی آبان سر میدان مالیه زاهدان با علاقه من و خواهر کوچکم پنهان چشم اهل خانواده دو سیخ جیگر سفید می خوردیم بعدها مزه اش را در هیچ رستورانی در دنیا تحربه نکردم به خواهرم می گفتم شاید دنیا دیگه ای نباشه اینقدر...
این تویی که به هر حادثه ای جهت میدهی این تویی که هر تلخی را شیرین میکنی این تویی که میتوانی با نگاهی متعالی هر اتفاق ناخوشایندی را به "برکت" تبدیل کنی . . . از اعماق درونت قدرتت را احساس کن و به آفتاب که بر روح و جسمت...
مادر صدای گریه ی تو را از زیر خاک می شنوم هنگام که گریه می کنی شکوفه های هلو می شکفند
مادر️ به وجود آمدو آغوش گرم دنیا بغلی شد.
أنکه با عشقش تورا درجسم و جانش پرورید اومادراست آنکه شب را تاسحر روز را به شب با تورسانید مادراست اوتورا بیش از خودش خواهد ازینرو شک مکن اینکه میگویند بهشت هم زیر پای مادراست تقدیم به همه مادران خصوصا مادر خودم
هرجا که گُل ها می شکفتند هرجا پرنده در پناهِ سبزه ها آواز سرداد وقتی گُلِ مهتاب در تالاب رقصید وقتی گُلِ خورشید هم از نور نوشید وقتی که دنیا چشمِ خود از خواب بگشاد من در دیاری دور، دور از تیرگی ها در یاد خواهم داشت: خورشیدِ زیبا را...
مادر اکسیر کمیابى ست!که اگر سرشار از درد و خستگى هم که باشد باز هم درمانِ همه دردهایت میشود.وقتى پیمانه صبر و حوصله ات خالى میشود،بوسه ها و نوازش هاى گرمش همه را پُر میکند.مادر ایستگاه بهشت است...هرجا که بروى و هرچقدر هم خسته و درمانده بازگردى....بازهم فقط آغوش اوست...
هرزمانی که روزگاراشکت رادرآورد بگوفدای سرمادرم وبخند! که برای غصه هایت جزمادرت آب دردل هیچکس تکان نمیخورد...
هر شب از قاب عکس بیرون می آید چرخی در خانه می زند کنار تختم می نشیند دلشوره هایم رااز روی موهای نقره ایم کنار می زند پانسمان قلب مجروح مرا عوض می کند و دوباره به قاب باز می گردد مادرم چه در خاک چه در قاب همیشه دلواپس...
مادر فرشته ایست که همیشه در دسترس است حتی اگر در گور خفته باشد
پیوند می زند بهار من را به برف زمستانی که بر سرش نشسته است مادر
پایان تلخ غصه های قصه مادر فرشته ی مرگ
اگر ۴ تکه نان خوشمزه باشد و شما ۵ نفر باشید... کسی که اصلا از مزه آن نان خوشش نمی آید مادر است...
به من بیاموز چگونه عطر به گل سرخش باز می گردد تا من به تو بازگردم مادر! به من بیاموز چگونه خاکستر، دوباره اخگر می شود و رودخانه، سرچشمه و آذرخش ها، ابر و چگونه برگ های پاییز دوباره به شاخه ها باز می گردد تا من به تو بازگردم...
روز من، به جای طلوع خورشید، از لبخند مادرم شروع می شود. مادرم روزت مبارک
داد معشوقه به عاشق پیغام که کند مادر تو با من جنگ هر کجا بیندم از دور کند چهره پر چین و جبین پر آژنگ با نگاه غضب آلود زند بر دل نازک من تیر خدنگ از در خانه مرا طرد کند همچو سنگ از دهن قلما سنگ مادر سنگ...
