- تکدّر: دوستت دارم و همین اصل،،، غمگین ترم می کند! وقتی که، نمی توانم چهار فصل جهان را در آغوش تو آواز بخوانم! حسادت می کنم وقتی نسیمی زیرک مو هایت را به بازی می گیرد! آه نارون بالا بلند من! باور کن از این همه خواستن، --غمگین ام......
باد در آینه موهایت خودش را شانه می کند تو که از هر رنگ یه فصل به تن داری با طعم گس پاییز ابر ها را پایین آوردی تا قطره ها در گروه کُری چند هزار نفره برایت سرود باران بخوانند .................................. برشی از یک شعر بلند
حوالی تو را نمیدانم اما اینجا باران با رویایی تو می بارد ؛ شجریان با بغض بیشتری می خواند؛ باد روی مدار موهایت می وزد و بوی خاک آلوده به عطرتنت؛ اینجا همیشه خزان است بهار من.....
با یک بغل داوودی زرد، از راه می رسی و زورق سیال قدم هایت، بر کرانه ای از ترانه، در گوش هایم، پهلو می گیرند پاییز، گام به گام با تو هر روز، رنگ به رنگ، خاطره می سازد، و با باد، در موهایت بازی می کند در کولی قرمزت،...
دنیا به هم ریخته! موهایَ ت را شانه کُن
ڪاش میشد تورا از خیال بیرون ڪشید... ڪمی بوسیدت ڪمی به چشمانت خیره شد ڪمی موهایت را نوازش ڪرد تورا به آغوش فشرد و یڪ لبخند تورا مهمان شد...
موهایت را ببند! این فصل به بادهایش معروف است، دل من به هوایی شدن....
شب به شب از میان پلکم درد میزند بر هم عمق خوابم را من که عادت به روز بد دارم پس بده پس قرار و تابم را هفته و ماه و سال و قرنی شد من هنوزم اسیر موهایت طرح لبخند روی لب هایت لحن زیبای گفتگوهایت لاله و سوسن...
من یقین دارم در پس هر سیاهی خورشبد پیدا میشود کافی است تو موهایت را از چهره کنار بزنی
باد اگر بودم از میان گندم زار ها و چنارها از میان شاخ و برگ ها و چمن زارها ، سراغ موهایت می رفتم سراغِ دامنت ، روسرے ات ، چادرِ گلدارت .
موهایت را باز کن... دامن تکان بده سال هاست بهار کار خودش را درست انجام نمی دهد!
منظومه ای میان ماست چشمان تو مهر چشمان من سیاره بر مدار تو می چرخم تابی به موهایت بدهی طوفان خورشیدی ات تمام مرا به باد می دهد
تو فقط موهایت را بباف شعرهایِ من یک به یک صَف میکشند تو اَمر کن من چهار پایه را خواهم کشید
صبح شده... موهایت انگور داده اند... خورشید... از لای خوشه ها سَر می زند... شکر خدا... امروز هم زنده ام... که بگویم : دوستت دارم ... ️️️
موهایت . . . عاشقانه ترین . . . رویایی بود که بافتم . . .
سمی کشنده جای موهایت به دستم دادی که همراهم فقط سیگار باشد از شانه و آغوش تو خیری ندیدم پس سر همان بهتر که بر دیوار باشد .
و از بین تمام روسری هایت باد را بیشتر از همه دوست دارم به موهایت می آید! ️️️
. هر شب در گوشِ تو عاشقانه ترین شعرها را می خوانم و خاطراتم یک به یک پاک می شوند در طعم لبهایت عطرت را ،از میان امواج موهایت تا مرز ناهموار گردنت حس می کنم و برای هم آوا شدن در آواز ِ نفست چند نقطه کافیست.... ️️️
لای موهایت تنها نُتی ست که اگر به دستم برسد تمام موسیقی های عاشقانه ی جهان را با آن می نوازم..
لای موهایت تنها نُتی ست که اگر به دستم برسد تمام موسیقی های عاشقانه ی جهان را با آن می نوازم! ️️️
فراموش نکن که زمین از لمس کردن پاهای برهنه ات لذت می برد و باد مشتاق بازی کردن با موهایت است.
روزگارم را هم مثل موهایت سیاه کرده اى… اما چرا روزگارم مثل تو زیبا نشد؟
همیشه که این جور پیچ و تاب نخواهد داشت بد نیست گاهی هم دستی به موهایت بکشی بهار که رفتن اسفند و آمدن فروردین نیست! بهار یعنی جای بوسه های مردی که تو باشی
چه نقاش ماهری است فکر و خیال وقتی که دانه دانه موهایت را سفید می کند...
