حالش را داری برویم زیر اولین باران پاییزی؟ از بهارستان تا خود سعدی روی جدول گوشه ی خیابان راه برویم و زندگی کنیم لحظات با هم بودن را... بی خیال تمام حرف های عاقل ها؛ حالش را داری دیوانگی کنیم تمام بعد از ظهر بارانی مهر ماهمان را؟ بند کفشت...
در ژرفای درونم نی لبکی محزون هست هر سال پاییز ،که می آید آن را بر لبش می نهد باد در هم می پیچد و چشم تنهایی خیس می شود .... و انتظارم فرو می ریزد و حیاط شعرم آکنده می شود از برگ درخت ....
صبح است و دوفنجان طلایی بر میز شور و شعف از عمق وجودم لبریز با چای هل و قند لبانت ای جان پوشیده به تن رخت بهاری، پاییز
در تابستان جا مانده ام لبخندی بزن و هدیه کن پاییز را ..
جیب هایم بیشتر از خودم آماده اند تا پاییزی دیگر با نبودنت سر کنم!!
می کاسه پوره زرده ولگه پئیزه چنگال کاسه ام/پر از برگِ زرد است/چنگال پاییز
عاشق نشدم که برگی بریزد.. تا عاشقانه هایم رنگ پاییز بگیرد... که عشق ِ مرا اردیبهشتی ست پُر از مهر...!
مهر می آید ولی با بی مهری هایی که کنج دلمان چمباته زده اند چه کنیم! راستش را بخواهی من فکر می کنم یک جای ابراز احساساتمان نشتی دارد... وگرنه این همه واژه و جمله ی عاشقانه چرا گره از کار هیچکس باز نمی کند ولی حالا باید امیدوار باشیم...
پاییز عجیب است! یک دلتنگی و هیجان عجیبی دارد.. مثلا با اینکه دوست داری سرسبز باشد و درخت ها پربار اما حسی ته دلت می گوید..نه! زرد و نارنجی اش قشنگتر است.. یا مثلا دوست داری هوا آفتابی و گرم باشد اما ته دلت هوای ابری و بارانی را بیشتر...
آرام شده ام مثل درختی در پاییز وقتی تمام برگ هایش را باد برده باشد!
هر سال آخر شهریور ساعت ها را یک ساعت عقب می کشند تا التهاب شهریور را برای دیدن پاییز تسکین دهند و این یعنی تمام عاشقان جهان یک ساعت بیشتر در تب حسرت دیدار می سوزند و تو چه می دانی تب دلدادگی چیست وقتی هنوز عاشق نشدی!؟
بازم فصل پاییز فصل تنهایی و قدم زدن روی برگهای زرد و نارنجی وزیدن باد و خش خش برگها منومیکشونه سمت تموم دلتنگیام غرق در آرزوهای و رویاهام میشم آرزوی داشتن تو و رویای با تو بودن این آرزو و رویا مدام در حال چرخیدن مثل گردونه ی این روزگار
سرِ جنگ دارم هر سال با پاییز! با پاییزی که هوای ِ دلبرانه اش بد جور هوایی ام می کند هوایِ تو می افتد به دلم ... دم و بازدم ام حتی این روز ها فرق میکند! نفس های عمیقی میکشم و با " آه "، حجم ریه هایی که...
تو گیر و دار ساعت 11 و 12 یادمون باشه ڪه سال به نصف رسید و ۶ ماه دیگه از عمرمون گذشت... امشب ساعتها از ٢٤ به ٢٣ بازمیگردد " یک ساعت " را " دوبار " زندگی میڪنیم... این هدیه مهر است.... پاییزتون مبارک...
اى فصل غزل! بیا وُ بى خوابم کن از عشق بگو! دوباره بی تابم کن پاییز بیا! بیا که من یک برگم بر صفحه ی پای عاشقان قابم کن
پاییز جان... نارنجی خوش آب و رنگم... لطفا هوای چشم های خیس... و گونه های تر را داشته باش.... کمی هم حواست به... قدم زدن های طولانی و بی هدف... بغض های بی شانه.... و دست های سرد و خالی باشد... این روزها دل های بی قرار کم نیست... فدای...
محبوبم همه چیز را نمیشود خرید...خیلی از چیزهای عزیز و دوست داشتنی در این جهان رایگان هستند...مثلا بوییدن بدن نوزادی تازه حمام رفته...خنکای آن طرف بالشت در سحرگاه یک شب جمعه...زنگ دری که می دانی عزیزت پشت آن ایستاده...عطر غذایی که توی راهروی ساختمان پیچیده...بوسه های خنک باد بر موهای...
پاییز را میپرستم؛ وقتی سرآغازش تو باشی! پخش میشوم با ثانیه های رقصانِ انتظارم ؛ در سبز ِ ملیح چشمانت! ای خداوندگار مِهر بیا و آبان را بر موهای آذر سنجاق کن! بگذار قرار ِتمام عاشقانه هایمان بماند به وقت حُلولِ تمام زردها و نارنجی ها؛ از انارها و انگورها...
و حالا باید چمدان را از تنهایی های غلیظ مان پر کنیم و راهی شویم سمت تبعید گاه نارنجی رنگمان... ولی ای کاش پاییز گردن بگیرد این حس های یک طرفه لعنتی را.. میدانی جانم، اصلا عشق از هوای پاییز تراوش می کند به چشم های رسواگرمان همان ها که...
به پیشواز فصلی باشکوه رسیده ام برای تماشای قاب رنگارنگ قهوه ای و نارنجی و طلایی برای دیدن بوسه های سرخ برگها بر تن زمین برای حس سوز هوایی شدن هوا برای لمس قطره های رقصان باران برای قدم زدن روی خیابان های خیس برای... چه خوب که برای استقبال...
شب آواز می خوانَد صدایش لطیف و نرم چون حریری در آغوشِ گُل ها شعرهایش از جنس نورها مفهوم و روشن و ژرف صدایش دل آسوده با زیر و بم های اندوه همچون غروبی که زیبا و سرشار از عشق و درد است: ”ای دورمانده از تکرارهای من! اینها همه،...
پاییز مردی که جلوی تاکسی نشسته بود روزنامه می خواند. چند لحظه که گذشت انگار چیزی توجهش را جلب کرده باشد. با صدای بلند خواند که: «بازگشایی مدارس، شیوع پیک جدید بیماری، شیوع آنفلوآنزا و آغاز مراجعه بیماران سفررفته، پاییز را بحرانی می کند. فرمانده ستاد مدیریت مقابله با کرونا...
پاییز می آید و خورشید به مانند پیرمردِ خمیده ای باعصای زردرنگش؛ بر دیواره ی جوانی تکیه زده ! مات شده در میان ابرهای کهنسالِ سرگردان؛ و کودکانی که باشادمانی پا بر روی قلب ِکوچه ها میگذارند و پذیرا میشوند، آبدارترین بوسه های پاییز را بر صورتشان! و پروانه هایی...
قسم به پاییزی که در راه است... و به پچ پچ های عاشقانه ی برگ ها... در حال افتادن ! قسم به بوسه های آخر... و به باران های گاه و بی گاه... و به آغوش های خالی... قسم به عشق... که من... پاییز به پاییز... باران به باران... آغوش...
