متن کوتاه

با دیدن قبض آب، برق از سرش پرید.

مرغ پخته را خام می کند، روباه حیله گر

فرجام هر چراغی و شمعی ست خامشی
عشق است و بزم عشق که جاوید روشن است

در این شبی که روزنه ها تیرگی گرفت
ما را هنوز دیده ی امید روشن است

بهار آمد و تو رفته ای

ای کاش

ای کاش بهار رفته بود

و تو می آمدی

شبان آهسته می گریم که شاید کم شود دردم
تحمل می رود اما شب غم سر نمی آید

مادرم
نخستین کشور من بود
نخستین مکانی که در آن زیستم.

ماهی در ،دریا آرام می گیرد

گل ها در دشتهای وسیع و پرباران

و من در کنار تو

«به من اخم نکن، جاش رو تنم می مونه.»

اگه رفتنی هستی جای پاتو تو قلبم محکم نکن!

مَن از آنی که تو ازمن ساختی ویران تَرم .

و تو؛
همانی که بودنت خاطرم است؛

یه فاکتور بگیری
میبینی همه الکین . . :)

بودی برام یه فرشته نجات؛



الی

تمام تمام برای هم هستیم نصفه نیمه در کنار نیست

جبران نمی شوی
حتی به گریه های عمیق؛

چشام میدیدن اما دلم نمیخواست باورکنه؛

ولی خب من زورم به این همه دلتنگی نمیرسه..)

دلم می سوزد..
برای روزهای خوش..
نیستی و هستی

دل شکسته عاشق به آه می لرزد

دانم که اشکِ گرمِ تو دیگر دروغ نیست:
چون مرهمی، صدای تو، با دردِ من یکی ست

به تو فکر می کنم
مثل خسته به خواب و نرگس به اردیبهشت...

خبر رسیده موثق که انحنای لبت
هزار کشته و مجروح در به در دارد

به قدری دوستت دارم که قدرش را نمی دانم
به تن چون روح می مانی، بمانی زنده می مانم