متن گریه

اشک میریختم و زار میزدم...
از چه؟
نمیدانستم..
با تمام ترس و وحشتی ک ناگهانی ب سراغم آمد چشمانم را تا آخرین حد باز کردم...
باور کردنی نبود..
معلق در هوا بودم..
چشمانم را بستم و دوباره گشودم..
دو چشم باز جلوی چشمانم بود...
تکان سختی خوردم..
چشمه اشکم خشکیده...

ازبس که فراق عشق بیگار کشید
برنیمکت غم نشست و سیگار کشید

ته مانده ی آن زغال سیگارگرفت
با گریه بدور عشق پرگار کشید

دردیست در دلم که دوایش نگاه توست
دردا که درد هست و دوا نیست، بگذریم

ابری که می گذشت به آهنگ گریه گفت:
دنیا مکان «ماندن» ما نیست، «بگذریم...!

فرستادم اگر با هر نفس لعنت به تنهایی
خطا کردم، ندادم لحظه ای فرصت به تنهایی

تمام عمر با وابستگی ها زندگی کردم
ولی ای کاش تنها داشتم عادت به تنهایی

بدون هیچ منت روزگارم را عوض می کرد
اگر بخشیده بودم مدتی مهلت به تنهایی

شکوه عشق مجنون چیست؟...

گاهی آنقدر بی قراری که نفست بالا نمی آید ، آسمان دلگیر، کوچه ها غم گرفته وچتر ها ،خاک خورده وتو، می باری تمام دل تنگیت را بر صفحه ی خاطرات تا سبک شوی
اما گریه امانت می برد وباران می شوید تمام شهر گونه ات را
دل به کوچه...

زده بالا تب دیوانگی ام
بعد از تو

می توانم وسط گریه
بخندم به خودم

گریه هامون رو ندیدن
آخرشم متهممون کردن به دل سنگ بودن:)

وقتی به خویش می نگرم
تورا می بینم
در خنده
در گریه
در خشم
در عشقی که جز آن، خنده و گریه
برایم، بی معناست.
حجت اله حبیبی

از دست گریه های خودم خسته میشوم
از دست تو که با نَوَسانم نساختی
از زندگی که زندگیم را به باد داد
از اینکه بعدِ من تو خودت را نباختی

من از خودم که خسته نشد از تو خسته ام
از این غرورِ بین دوتامان همیشه سَد
از اینکه خواستم...

دعا کن سرنوشت از این جدایی دست بردارد
دعا کن که خدا از قلب عاشق ها خبر دارد

بیا! دیگر به تاثیر مسکن ها امیدی نیست
میان کل داروها فقط چشمت اثر دارد!

تمام عمر دنبال دلیل زندگی گشتم
در آغوش تو فهمیدم که شرحی مختصر دارد

اگر گم می...

گریه در مرد از شانه کودتا می کند ،

و در زن از قلب...

ارس آرامی

هفته پیش گواهینامه را گرفتم
همان طور که همیشه درموردش حرف می زدیم

چون تو خیلی هیجان داشتی
که بتوانم تا خانه ات رانندگی کنم

ولی امروز به سوی حومه شهر رانندگی کردم
با گریه؛ چون تو آنجا نبودی!

گریه کن,
ولی لبخندت را جار بزن!
آدم ها خسته از سیلاب غم اند.

درد، تیشه بر استخوانم می زند...
گریه امانم نمی دهد...
سنگدل!
بیا و ببین...
چگونه مرگ، مرا به آغوشِ خویش
می خواند!
آخخخ از این همه بی وفاییَت...
حالا بگو
به قلب عاشقم چگونه بفهمانم
که آغوش تو
جای من نبود !

به قلم شریفه محسنی \شیدا\
شاعر کتاب \غزل...

فرشی به زیر ِپای تو از سبزه زار بود
من بودم و تو بودی و فصل ِبهار بود
‎افتاده بود، ماه در آغوش جویبار
خیره، نگاه ما به دل جویبار بود
‎زلفت نمی گذاشت ببینم تو را درست
! من تازه کار بودم و او کهنه کار بود
‎از من...

غصه گر هست بگو تا باشد
من هنوز می خندم...
《بی خیالِ من و این مردم و
هی زخم زبان می خندم》
گریه دارم ولی باز ببین می خندم
من خدایی دارم ...
که در این مهلکه ی دردآشوب
سَرِ هر زخم دلم می گرید

زهرا غفران پاکدل

اگر میدانستیم
قرار است در آینده
چه بلاهایی را
تاب بیاوریم
در کودکی به جای
توپ پلاستیکی مان
قلبمان را دو لایه
میکردیم
شاید اینگونه
بغضمان حریف گریه هایمان
میشد....

باران اگر باران است
باید به موقع ببارد.
باید به وقت بغض در شهریور
باید به وقت گریه در مُرداد ببارد.
به چه کارم می آید باران
هنگام که در ترمینال منتظرم
هنگام که مسیر خانه را گم کرده ام

به چه کارم می آید باران
هنگام که دلم آفتاب...

بغض نمیکنم بیا،ببین که خورده ام زمین
حرف نمیزنم تو خود،درد وغم مرا ببین
من از تمامِ زندگی،فقط تورا طلب کنم
تو باز میروی و من،میشِکَنم فقط همین

بغض نمیکنم ولی،حالِ دلم پر از غم است
گریه نمیکنم ولی،خیالِ تو مرا کم است
چقدر زندگی کنم،تا چون تویی پیدا شود؟!...

نمی دانم شعر از خنده بنویسم
یا گریه ،،
دنیا فوج عظیمی از آدمک هایی است
که تن به هیچ فصلی نداده اند

چی میشه که ادم یهو یاد یه خاطره خیلی قشنگ میفته؛
اما گریش میگیره؟؟؟

هر شب
خواب کسی را می بینم
که نیست..
و هربار با گریه از تو می پَرَم...

تو رفتی و من اشک خون گریه کردم. غمم بیشتر می شود. فقط این نیست که شما رفتید. اما وقتی ترک کردی چشمهای من با تو رفتند. حالا چطور گریه می کنم؟

اشک هم

افتاده از چشمم!

گریه را

دیگر نمی خواهم.