متن عشقت

این خانه! عطرِ گرم نان! زیباست...
آیینه یا آن سرمه دان! زیباست...

عاشق که باشی زندگی خوب است
عاشق شدی، عاشق بمان! زیباست...

آغاز شد زیبایی از اسمت
خانم! شعرم را بخوان! زیباست...

گیسوت، شب را در خودش حل کرد
ماهم تو باشی آسمان زیباست!

حوا شدی تا آدمت باشم...

با نگاه تو
تازه فهمیدم
سر این چشما جونمم میدم
تو بخوای از من
مرگم آسونه
جز تو چی دارم من دیوونه
روزگارم سخت، روزگارت خوش
پرم از این غم، غم آدم کش
تو با لبخندت دردمو کم کن
من پر از حرفم پس شکنجم کن
عشقت همه چیز من...

درمن کافریست که به تو سخت ایمان دارد؛
عشقت  جرم سنگینی است   که حکمش کفر بر دین است ؛  اما  منِ عاشق بهایش رابه جان  دل خریدارم .. ای محبوب دل  کافر به عشقت
ایمانم را بپذیر ؛دوست داشتن تو یه ممنوعه
  شیرینی است  که  گناهش را به گردن میگیرم...

نگاهی می کنی ما رو ﻣﮕﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺪﻳﺪی ﺗﻮ
‫ﻳﺎ ﺷﺎﻳﺪ دﻳﺪی و رﺳﻮاﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺪﻳﺪی ﺗﻮ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬
‫یا ما مجنونیم خونه خرابی عالمی داره ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬
‫ﻳﺎ ﻋﺸﻘﺖ ﻣﻮﻧﺪه و دﺳﺖ از ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﺮ ﻧﻤﻲداره‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬
‫خداییش فرقی هم انگار نداره ‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬
‫ﻳﺎ اﮔﻪ داره دل رﺳﻮای ﻣﺎ ﺑﻨﺪ کرده و...

اگر از کمند عشقت بروم کجا گریزم

که خلاص بی تو بند است و حیات بی تو زندان

این روزها خواهد گذشت
گریه هایم ، دلتنگیهایم و تمام غمهایم را پشت سر می گذارم
من قوی می شوم ، قوی تر از قبل تو
میدانم روزی دلتنگ خواهی شد
دلتنگ دوستت دارم هایم
دلتنگ دلتنگیهایم
دلتنگ مزاحمتهای گاه و بیگاهم
روزی چشم بر صفحه ی گوشی ات خواهی...

ای بهار آرزو !
آتش عشقت ،
گلستان وجودم را به آتش کشید؛
با نوازش دستانت ،
کوه اعتمادم فرو ریخت؛
نسیم محبتت ،
کاخ هستی ام را لرزاند؛
بلورک های دلم را
کیمیای سخنت ،
متجلی کرد؛
گلدان لبم با تلفظ نامت ،
شکوفا شد
و چشمه ی خورشید...

شده عشقت مسیحای دلِ افسرده ام جانا


میان عاشقان تنها تویی آن مهربان یارم


بادصبا

صبحِ من خیر شود وقتی که؛ تو سلامت باشی
پس صدایِ نَفَسِ نابت را؛ بِدَمان در گوشم
تا که عشقت اِی جان؛ بِبَرَد از هوشم.
شیما رحمانی

چه اکنونی از این زیباتر ای زیبا که هستی
نیازی با تو به خورشید و به فردا ندارم

برای زنده بودن، زندگی کردن، نمردن
دلیلی بهتر از عشقت در این دنیا ندارم!

«سیامک عشقعلی»

لبخند بزن به روی دنیا ای دوست

بفرست برایم گل زیبا ای دوست

باز این دل من کرده هوای دیدار

عشقت به سرم نموده غوغا ای دوست

اگر ماه فروزان تو باشم

چو مروارید و مرجان تو باشم

به خود می بالم از عشقت عزیزم

که هر لحظه به قربان تو باشم

بادصبا

جز به سوی تو و عشقت نرود پایِ دلم

بشکند پای اگر کج زِ ره و کوی تو شد

ارس آرامی

چون پیچکی
که
برقامت
خشکیده ی گلبوته ی یاسی
می پیچد
چنان
در روح و جانم
پیچیده است عشقت
که با هیچ
باران سیل آسایی
خم نمی شود

بادصبا

رها می شوم🌺

رها می شوم
در این سر مستی ِ مست
خبری خوش،مرا خوش تر ڪرد
دلتان خوش باشد
قلب تان بی غصه
ڪینه ها از دل دور
آه !
چه حالی دارد ، این سر مستی مست !!
ڪه مرا چون نفس باد صبا
یا ڪه چون پیچڪی...

لبخند بزن به روی دنیا ای دوست
بفرست برایم گل زیبا ای دوست

باز این دل من کرده هوای دیدار
عشقت به سرم نموده غوغا ای دوست

-بادصبا

موج دریا آمد و هر چه نوشتم پاک کرد

درد عشقت در دل دیوانه باشد بهتر است

منم آن عاشق عشقت که جز این کار ندارم

ریشه دوانده است
عشقت
که میشکند صدای سکوت را
در لابلای ثانیه های زمان

به خوابم آمدی یک شب، تو ای زیبا ترین دلدار

ز عشقت من شدم خندان تویی آیینه دیدار

حالت عرفانی ات را دوست دارم مرد من!

غیرعشقت در دلم چیزی ندارم مرد من

آمدی با بهترین رنگ خدا در باورم

باشما زیباترین شعر بهارم مرد من

آرزو دارم همیشه عشق من باشی فقط!

تا تو باشی مثل سایه در کنارم مرد من

کاش برگردی به احساس قشنگ عاشقی...

ذکر من بر لب شده آن طاق ابرویت نگار


بسته ام قامت به عشقت همدم شبهای تار

ای راز سر به مهر من ای خوشترین غزل
زیباتر از ترانه و شیرین تر از عسل

عشقت شده بهانه ی بودن در این جهان
اسم تو شد دلیل گشایش به هر عمل

و دستامو به دستات می سپارم
چه خوبه! خوبه حال تو کنارم

بهت این قول رو میدم همیشه
کنارت باشم و تنهات نذارم

تو پیشم هستی و آرومم اما
همون اندازه واسه ت بی قرارم

تموم سال شد سبز از حضورت
با تو یک قرن تفسیر بهارم

به من لبخند...