متن ویرانی عشق

به سبب تو،
در باغ‌های شکفته‌ی بهار،
عطر گل‌ها چونان زخمی کهنه،
در من می‌خروشد و دلم را می‌آزارد.

چهره‌ات از خاطر رفته،
دیگر دستی‌ات را در یاد ندارم؛
و لبانت…
آیا هنوز بوسه‌شان را بر لبان من می‌توان سراغ گرفت؟

به سبب تو،
مفتون تندیس‌های سپید پارک‌ها شده‌ام؛
آن...

"ویرانی عشق"
عشق، شهری بود که بر ستون‌های رؤیا بنا شد،
کوچه‌هایش را عطر وعده‌های بی‌پایان پر کرده بود،
و در هر پنجره، خورشید بی‌قرار طلوع می‌کرد.

اما بادهای ناگفته از راه رسیدند،
سایه‌های شک بر دیوارها خزیدند،
و باران‌های بی‌هنگام، رنگ از دیوارهای امید شستند.

خانه‌ای که با دست‌های...

با این حال پریشانم.
پای عشق تو میمانم تا ویران شوم.

هوای این غزل امشب عجیب طوفانی ست
ردیف وقافیه دلشوره و پریشانی ست


از این تلاطم دریای شور بیزارم
هوای شرجی چشمم زغصه بارانی ست


مرددّم که بمانم ویا ادامه دهم
به رفتنی که پر از باتلاق حیرانی ست


چقدر از تو شنیدم که وعده ها دادی
دروغ بود و...

تو خودت خواسته ای باز دلم را ببری
من هنوزم نگرانم که به یغما ببری

تو که طوفانی و ویرانگر و بی‌رحم شدی
حق نداری که دلم را به تماشا ببری

بی‌خبر آمده‌ای بی‌خبر از من می‌روی
که در این قصه دلی خسته به فردا ببری

تو که طوفانی و...

در عشق بازی دلم گل پایِ هر دیوانه ریخت
تا که او هم گویِ آتش را بر این گلخانه ریخت

آن شرابی را که من با صبر، کهنه ساختم
چشمِ یک حوری‌نما، امروز در پیمانه ریخت

احتمالا بازهم مغبونِ عشقی دیگرم
#ماه_من شب زلفِ خود را باز و بر ویرانه...

یک شهر شده آشوب و دل ما شده ویران...

از دست دو چشمون سیاهت...

هر چه کردم تا رهانم دیده را از

موج چشمانت نشد.

این چه طوفان بود که ویران کرده

مژگان مرا