متن درد

ای دست نیافتنی!!!
دوست دارم وقتی بعد سالها میبینمت
روی بوم نقاشی ماندنت درلحظه رنگ عشق بزنم؛ بگذار لااقل دلخوش باشم به تصویری ماندگار از کور سوی امید..!
وقتی تصویرت را مقابلم دارم بگذار دوست داشتنت را نقاشی کنم...
چون با تصویر ذهنی م نقاشی نبودنت را خوب بلد بکشم...

خواستم مانع شوم تا چاقوی زبانت از غلاف دهانت خارج شود؛خواستم تیزی کلمات را دستت ندهم تا سلاخی کنی دلم را !؟... اما دیدم فقط درد است که تورا به یادم می آورد...
این بود که با لب ترک خورده افکارم، تشنه بدون آب رو به قبله عشق دراز کشیدم......

تو که اهل ماندن نبودی چرا خلوت مرا به هم زدی....
آمدی چه چیزی را یاد آوری کنی!؟
عشق را ! یا درد را ؟؟؟

✍️ رضا کهنسال آستانی

من هیچوقت تنها نیستم...
همه جا یادت ازگذشته بامن است با درد ودردی که تا آینده بامن است از یادت.
من هیچوقت تنها نیستم...

✍️ رضا کهنسال آستانی

دلم گرفته...
صدامو میشنوید؟

اینجا، من تنها هستم.
اینجا ، از آرامش خبری نیست.
اینجا، همه در خوابی عمیق هستند ، یا اگر بیدارند خود را به خواب زده اند.
اینجا ، تنهایی فرمانرواییست که حکم صادر می کند.
اینجا ، سکوت دردیست که درمان ندارد.
اینجا، جاییست که معشوق وجود ندارد.
و باز...

پسر کُش بوده ای دنیا از اول،
آخر قصه اشاره میکُنم:
رستم مو سهرابُم... نمی گیره!

نِفهمید و نمیفهمن مُنو درد مونه اینجا
مو خط دکترُم خالو کسی قابُم نمی گیره

تو جانم را بغل کردی
و درد از جسم ِ من پَر زد
عجب شوری به پا کردی
سراسر شعرِ نابی که!
شیما رحمانی

همه چیز به شتابانی عمر می گذرد جز درد

ارس آرامی

و درد
به مویرگ هایمان رسیده بود
اما هنوز
لبخند می زدیم:)

و تو از میان دردهایم
به استخوان رسیده ای
به عمق جان رسیده ای
عجیب میسوزانی مرا

خودش را به آتش کشید
کسی که نیمه پر لیوانش بنزین بود!

درد روی سینه ی من لحظه ای با درد گفت:
آن که روح درد را در من دمیده رفته است

سید عرفان جوکار جمالی

درد و رنجوری ما را داروی غیر تو نیست
ای تو جالینوس جان و بوعلی سینای من

درد ما را در جهان درمان مبادا بی شما
مرگ بادا بی شما و جان مبادا بی شما

خاطراتت پیله کرده اند به جانم
هر روز می شِکُفد دردی...

دست بردم به دعا تا غم دل ناله کنم
غم دل داد سخن درد تو را چاره کنم


فیروزه سمیعی

اگر این درد خلاصی ندهد این بارم
دار را در وسطِ تختِ خودم میکارم

انچه بذر رنج کشیدن در دل وجودمان میکارد،
بی شک اگر در دستانمان
داس بزرگه سخت جانی، ببیند
با توان بیشتر از درد های خلق کرده اش تنمان را میخوراند،
آدمی اگر به مثال طفل محکم نفسی
که هنگام زمین خوردن اطراف را نگاهی سرسرانه کرد و با تکاندن تنش...

احساسم نفس می زند:
در بی همزبانی!
درد باید دلت را؛
تا که دردم را بدانی!
زهرا حکیمی بافقی،

کتاب گل های سپید دشت احساس.

سخت ترین انتظار اون زمانی هست که منتظر برگشتن چیزی یا کسی هستی که سخت به دستش اوردی ولی آسون از دستت رفته بی دلیل بی خبر بدون نشونه سخت ترین انتظاره چون عقلت میگه برگشت غیر ممکنه ولی ته دلت هیچ وقت نمیخوای باورش کنی و فقط میتونی تا...

هوای داشتنت
هر شب به سرم می زند
و بغض در گلو نشسته ام
در انتظار یاد زیبای توست
تا در خیالی لطیف
به استقبال من بیاید
ای کاش بودی تا نسیم شادی
از هرم نفس هایت می وزید
دست نوازش بر ثانیه های
پر درد من می کشیدی
و...

چقدر ناگهان همه دنیای یک آدم
در یک روز تنها در چند ساعت
از بین میرود تمام رویاها و تمام آرزو هایی که چیزی نمانده بود تبدیل به واقعیت شوند به ناگهان ناپدید میشوند و جای خود را به غم و احساس ناباوری میدهند
چقدر راحت یک انسان از اوج...

سال ها طول کشید
که متوجه بشم
درختی که زرد نمیشود
خیلی وقت هست که
مرده است