متن زندگی

زندگی همیشه پر از فراز و نشیبه
پر از روزهای خوب و روزهای بد و حتی خیلی بد!
اما چیزی که مهم اینه که بدونی تمامش میگذرن.
.
لحظه های خوب میگذرن و خاطره ش می مونه و لحظه های بد هم میگذرن و تجربه ش یادگاری میشه.
.
چیزی...

مهم نیس قلبت توی/قلب چه کسیه جاش هرکسی هستی هرکی/عاشق زندگی باش

نام قشنگ زندگی غم شد، بدون تو
حتی تنفس،مزه ی سم شد، بدون تو

هرگز سراغ عشق را، از قلب من نگیر
شب های من ، رنگ محرم شد بدون تو

آن مبتلا بر چشم کالت،،،، تا ابد فقط
دیوانه ای محتاج مرهم شد، بدون تو

با قرص های خواب...

دلتنگی همچون
کودک پابرهنه ایست
در خیابانی پر از
هجمه اتومبیل ها
که هرگاه میخواهد
عرض خیابان را طی کند ،
اتومبیلی با بوق ممتد
از مقابلش عبور میکند
و دلتنگی؛
هی میماند
هی میماند
و هی میماند
پشت چراغ قرمزی
که نامش زندگیست ...

به ندرت بخند. به ندرت اشک بریز.
و به ندرت دلتنگ شو. زندگی، تجمیع این به ندرت هاست.
اگر یکی شان را زیادی غلیظ کنی زندگی بدطعم می شود.
حواست باشد...

ممنونم
از آدم هایی که در زندگی من
چه کوتاه نقش داشتند، چه هستند هنوز
از آن ها که لبخند شدند، از آن ها که بغض شدند
ممنونم از تمام آدم هایی که آمدند
تا من دنیا را زیباتر ببینم
و رفتند، تا به دنبال زیبایی ها بروم
از آدم...

گاهی نباید از زندگی چیز زیادی خواست
همین که یکی را در زندگی ات دوست داری
همین که در کنج ذهنت ، دلت به داشتن یک رفیق دلخوش است
همین که هر شب موقع خواب از لابه لای درختان حیاط خانه ات میتوانی صدای جیرجیرک ها را بشنوی
همین که...

زندگی موسیقی گنجشک هاست
زندگی باغ تماشای خداست...
زندگی یعنی همین
پروازها، صبح ها،
لبخندها، آوازها...

حس می کنم بی تو
تو چنگ تقدیرم
باتیغ ناخونش
هرلحظه درگیرم
نبود تو از من
دیوونه ای ساخته
که عقلشُ پای
جنون دل باخته

میلان کوندرا:

زندگی با همه ی بدی هایش ، یک خوبی دارد که با گذشت زمان ، شخصیتِ دوم آدم های اطرافت را نشانت میدهد!

ما به نفس کشیدنمان فکر نمیکنیم.
اما زمانی که نفس کشیدن سخت میشود متوجه میشویم مشکلی وجود دارد، حتی شاید ابتدا متوجه نشویم دقیقا چه اتفاقی افتاده اما با دقت به بدن و محیط اطرافمان میتوانیم متوجه شویم چه چیزی نفس کشیدن را سخت کرده است.
ایا بیمار شده ایم؟...

صادق هدایت :

همه از مرگ میترسند
من از زندگی سمج خودم.

هدف کل زندگی، مرگ است.

زندگی مانند بازی شطرنج است ؛ ما نقشه ای می ریزیم اما اجرای آن مشروط به حرکت هایی است که رقیب به دلخواه می کند ، این رقیب در زندگی سرنوشت است !


آرتور شوپنهاور

پر شد از غم زندگی ، پاییز جانِ من نیا
حالِ من خوش نیست باور کن،نگو دیگر چرا

زندگی همرنگِ آبان، خالی از مهرِ تو شد
شد سراسر لحظه هایم آذرِ این ماجرا

مهر داری؟مهربانی ای بهارِ سوخته؟!
بر دلم باید بماند حسرتی بی انتها؟!

گرگ بودی در لباسِ میش...

دلم کمی کودکی میخواهد...
از همان روز هایی که زندگی
رنگ و بوی دیگری داشت،
روزهایی که نشستن دانه برف کوچکی پشت پنجره ی خانه،دلیلی برای خنده ها و قهقهه زدن هایمان میشد
همان روز هایی که پاییز را با راه رفتن بر روی برگ های خشک شده و صدای...

صدای پای می آید از عمق تاریکی
اما نه به غم به هویِ رقص
انگار به پایکوبی میماند
به جمعی که با هم سرود خنده سر دادند
و غزلی از قلب حافظ می طلبند
انار های سرخ با هندوانه های گلگون شده
رسمی از دیرین ما
یادگاری ماندگار
جدا از...

بهارِ ما انگار اشتباه ورق خورد! امسال به جای دروغ سیزده، حقیقت زندگی را چشیدیم! زندگی بالا بلندی دارد درست، ولی ما به نسل های قبل و بعد تاریخ ثابت کردیم با سختی ها هم میشود کنار هم بهتر از بهار ساخت.. از هر فصلی بهتر، فصلی تازه... ایران ای...

رفیق
زبان حرف زدن ما زبان معمولی نبود
زبان مهر بود، زبان شکوفه های بارانی بود و آن گاه که لب به خنده میگشود انگار که ساکنین سیاره های خیلی دور هم از شادی به دنیای دیگر سفر میکردند و نگویم از دل تنگی مان وقتی ثانیه ای از هم...

در حقیقت آدمی، در یک سکانس از زندگی اش گیر میکند
و بعد دیگر مهم نیست که تا کجا پیش می رود،
تا هر جایی که برود
تا هر جایی
بازهم با یک چشم برهم زدن برمیگردد به همان سکانس،
همان سال
همان روز
همان ساعت
همان لحظه..
و پیر...

یقین دارم هرکسی در زندگی اش حداقل یک بار کاری را که دوستش ندارد به اجبار انجام داده است
و میدانم هرکسی طعم گس اجبار را چشیده است،
یکی مجبور می شود رشته ی درسی اش را برخلاف علاقه اش انتخاب کند
یکی مجبور میشود در شغلی که دوستش ندارد...

کرونا به من آموخت
هر چه قلک شکستم و سفر رفتم و پوشیدم و خوردم و گشتم گوارای وجودم باد
کرونا به من آموخت هر مهمانی که به بهانه شب چله و چهارشنبه سوری و عید نوروز و تولد اعضای خانواده ام در خانه ام برگزار کردم نوش جان مهمان...

ای زندگی
تو پرچمِ باشکوهِ حقیقت را
به من سپرده ای تا
عرقِ پیشانی را
به سپیدِ ابرها بزدایم
از خاطراتی که چشمانم را
به دوردست ها فروبسته اند، بگذرم
خسته ام از گذشته ها
ستاره های رخشان پیشِ رو هستند
ای امید! ای ستاره ی من!
بال هایت را...

دلبندم امروز نفسم بند آمد..نه از شدت ترس، نه از دویدن و نه بیماری...وقتی گفتی می آیی نفسم از شوق دیدنت بند آمد...درست مثل روز بسیار دوری در گذشته ام که به شوق پیروزی تمام مسیر مسابقه را با تمام سلول هایم دویده بودم....شبیه شبی که اتوبوس در جاده ای...