متن زن

مرد هاوقتی عاشق میشوند
به دنیا می آیند،
و زن ها
عاشق که میشوند.... میمیرند!
«ویسلاوا شیمبورسکا»

زندگی با زن شروع میشه
مردن با مرد شروع میشه

سیمای عشق

خدا در خلقتش گوید که زن سیمای عشق است

که در ایثار و بخشش او همان معنای عشق است

ندارم جلوه ای زیباتر از آن سرو رعنا

به آغوشش بهشتی دادم آن گرمای عشق است

بپرسم از خدا ، زن را چرا زیبا کشیدی!

دلش آزرده از غمها...

زن ها مثل گنجشک هستند!
گنجشک ها خیلی سخت نزدیک می شوند!
اگر و اگر؛
محبت، صداقت، صمیمیت و غیرتت را
مومنانه نثارشان کنی، با تو می مانند!
و عاشقانه با بغضت، می سوزند!
با تبسمت، زیبا می شوند!
حتی اگر سهمت از جهان، حصیری باشد در کویری دور
همان...

هشت سال جنگیدند اجازه ندادند کسی دست درازی به ناموس این سر زمین کند
حالا هم می زنند هم می کشند

باید که زن باشی بفهمی درد دوری را
لبخند های خسته و غمگینِ زوری را

وقتی که احساس تو را ناچیز میبینند
هرلحظه باید حس کنی زنده به گوری را

پیراهنت پر میشود از حسرت آغوش
ناچار تمرین میکنی درس صبوری را

بس که نمیبیند کسی احساس نابت را
دیدی...

میخوام از جنگ بنویسم،
به زن میرسم
میخوام از مرد بنویسم،
به زن میرسم
میخوام از درد بنویسم،
به زن میرسم
میدونی آدما همیشه از دغدغه هاشون مینویسن
مثلا انسان اولیه روی دیوار غار،
گاو کشید.
برای انسان گمشده در مدرنیته، برای انسانی که لا به لای ماشین ها داره...

یک زن که میخندد هوا یعنی که مطلوبست
از رعد و برق کوچک قلبش چه می دانی؟
دلگیر باشد ساکت و سرد است این دنیا
از عمق چشمانش هوا را خوب می خوانی؟

غیر از همین یه شب که به من فکر مى کنى
واسه من این اتاق مث انفرادیه
اما همین یه شام یه دنیا غنیمته
واسه زنى که توى جهانت زیادیه

غیر از همین یه شب که به من فکر مى کنى
جایى توو این جهان مث این تخت سرد نیست...

شب
منم
آن زن سیاه پوشُ
به عزا نشسته ی
عشق
شبهای جوانی ام.

(فروغ گودرزی)

خانه زیبا می شود با روی زن
می کشد دلمرده گی را بوی زن

زن بهاری سبز از آرامش است
شعرها می بارد از گیسوی زن

خستگی با زن به پایان می رسد
خنده ای باشد اگر جادوی زن

عشق را فرمانروایی می کند
شد خدا از اولش الگوی زن...

از هرده خانومی که به مرکز مشاوره مراجعه می کنند
نه نفر دچار غمباد و بغض ِ درونی هستند... و اگر کمی سربه سرشون بذارید چشم هاشون پر از اشک می شود!
از هر ده خانوم، هفت نفر عصبانی هستند و آماده ی پرخاشگری!
از هر ده خانوم، پنج نفر...

چهره ی زن ها آینهٔ تمام قدِ مَردِ زندگی ِشان است
یک زن هر دوستت دارمی را که نمی شنود
یک خطِ کوچک می شود زیر چشمانش و هر قدر معشوقه اش دل آزرده ترش می کند
پرنده های آسمانِ پیشانی اش
بیشتر و بیشتر می شود
زن هایی که...

خواستم پهن کنم بستری از گل مادر
زیرِ پای تو که خود بهتری از گل مادر

عاشقِ سایه ی افتاده به خاکت هستم
سایبان است که می گستری از گل مادر

می نویسم غزل از جنسِ نگاهت هرروز
می کنم پیشکشت دفتری از گل مادر

اینقَدر با ادبیات کلنجار مرو...

زن میشوم زمین و زمان سجده میکند
ابلیس در برابرمان سجده میکند
زن میشوم که عشق بورزم بدون عشق
بر گونه هام اشک روان سجده میکند
خواندم دوباره سوره ی مریم به گوش نور
خواندم و اقراء اقراء زمان سجده میکند
نام تو را که میبرم انگار در دلم
سجاده...

از شاهکار خویش خبر داشت آفرید
از مهر و ناز هر چه که سر داشت آفرید
با عشق همطراز شود تا مقام زن
او عاشقانه هر چه هنر داشت آفرید

هیچ زنی را به جهنم نمی برند
زیبایی .. .
عشق ...
زندگی ...
که جایش در جهنم نیست ...
پشت پلک هر زنی بهشتی نامرئی مخفی شده برای مردی نامعلوم...
زنان با یک چشم به هم زدنشان ...
جهنم را به هرج و مرج میکشانند ...
فرشته های عذاب...

کسی چه می داند
شاید همین لحظه زنی
برای مرد سیاستمدارش می رقصد
یا پیانو می زند و آواز می خواند
وجلوی جنگ جهانی بعدی را می گیرد

کسی چه می داند
شاید تنها شرط معشوقه ی هیتلر
به خاک وخون کشیدن دنیا بود

کسی سر از کار زن ها...

تو در حوالی قلب من آفریده شدی
فرشته ای که به شکل زن آفریده شدی
به آسمانِ سیاهم ستاره پاشیدی
شبیه معجزه ای روشن آفریده شدی
خراب، مثلِ طبس بودم از هجومِ بلا
به باغ زندگیم، گلشن آفریده شدی
تنم ز عطر نفسهای تو معطر شد
پر از شمیم خوش...

مرد ، بسیاری از هنر نمایی ها و شجاعت ها و دلاوری ها و نبوغ ها و شخصیت های خود را مدیون زن و خود داری های ظریفانه زن، مدیون حیا و عفاف زن می داند. زن همیشه مرد را ساخته و مرد اجتماع را، آنگاه که حیا و عفاف...

زیور شیبانی:

و عمر احساسات یک زن ؛
ذره ذره با هر کوتاه امدنی
کوتاه می شود...

من زنم، زن....
به نام عشق،عشقی که معجزه است
و من در واقع همان معجزه ام
من گرانبهاترین معجزه خداوندی هستم
که زیبایی را در وجود من
تمام کرده است
من زنم،زن....
که برای داشتنم باید به بهار سبز سلام کنی
زیر باران اردیبهشت راه بروی
به ساحل آرام نگاه...

در شراب و شعر و شب، غرقِ شکفتن می شوی!
عشق می افتد به سجده، تا تو یک «زن» می شود!

شاعر: سیامک عشقعلی

زنم

قائده ام درد
پیکرم منحنی عصیان

دامنم بوی داغ خاگینه

و چشمانم پررشک
به نیم خند رهایی

من اینجایم
بلندشو
خاموش کن چراغ های قرمز را
به دنیای من بیا
به هوای نرم اعتدال

تنها بیا

بگذار بمانند پشت در
پندارهای پوک