شعر سپید
زیبا متن: مرجع متن های زیبا و جملات شعر سپید
درقرن خاکستری
وشعله های خاموش عشق
نازا کردن ِنطفه ی زمین
در بغلگاه هوس
آتشی ست
زیر خاکستر
نسرین حسینی
کدام من؟
آینه تصویرم را انعکاس نمی دهد
چه کسی می داند تیک تاکِ ساعت؛
ما را به کدامین لحظات وعده می دهد؟!
قربت یا غربت؟ شیما رحمانی
باز می گردم
از نیمکت چوبی پارک
به درختی پُر آواز
رضا حدادیان
زن رسیده
به بی وزنی خواب، گره خورده
به چَشم های سه بعدی پنجره
رگ های بریده اش آماس
در ضلع دوم دست هات
مریم گمار
چه صلح قشنگیست جنگیدن شانه با موهایت
انتهای چالوس دریاست و من غرقِ چشم هایت
مأوا مقدم
بیا و حلول کن
در خواب عمیق خیابان ها
بر میدان های بی لبخند
که دیریست نامم را فراموش کرده اند
مریم گمار
