متن عاشق

شک ندارم که تسخیر شده ام
تصرف شده ی چَشم و مطیعِ نگاهش شده ام
افسون و پریشون، گرفتارِ فرطِ چشمانش شده ام
تسلیم و سَلاسَتِ پندارش شده ام
رام شده ام، فرمان پذیرِ گفتارش شده ام
دلداده و دلباخته ی کردارش شده ام
غرقِ دریای ژرفِ خیالش شده ام...

دلم بی تابه مثل ساحل امشب
هوا بارونیه! دریاست چشمات!
نگاهت می کنم، قلبم می ریزه
نمی دونی چقد زیباست چشمات!

تو بی من رفتی از رویام اما
هنوزم داشتنِ تو آرزومه
یه عمره حرف دارم با نبودت
یه عمره قاب عکست روبرومه

فراموشت شدم شاید ولی من
خودم رو...

عشق یعنی دل پریشان است و پیر
عشق یعنی غصه خوردن سیر سیر
عشق یعنی احتیاجِ یارِ غار
عشق یعنی ضعف و سستی پیش یار
عشق یعنی مست چشمانش شوی
عاشق و رسوای زُلفانَش شوی
عشق یعنی خون باشد در رَگَت
عشق یعنی روح باشد در تَنَت
عشق یعنی زندگی...

درگیر دلت بودم و این رسم وفا نیست
در پاسخ احساس دلم، ظلم روا نیست

آشفته و غمگینم و این کار خودی بود
سهرابم و زخمی شده ام، لیک دوا نیست

استاد غزل های نو و ساز و نوازم
صد حیف که دیگر به سرم شورِ نوا نیست

دلمرده شدم...

گاهی برایم شعر گفتن کار سختی ست
وقتی وجودم خالی از عشق است و ایمان

پر می شود ذهنم از اشعاری غم الود
گویی قلم با اشک هایم بسته پیمان

قلبی که باید عاشق و مشتاق باشد
هردم درون سینه میسوزد ز رازی

حتی مترسک با نقابِ مهرورزی
آخِر گرفت...

پای تو در میان باشد هنوز می شود عاشق شد

به دانه های برف افتاده در گیسویت قسم

ارس آرامی

• صداتو شنیدم تنم گر گرف
• دلِ خسته ی من ک باور نداش
• میگفتی میمونی واسِ کل عمر
• ولی قصه ی عشق،آخر نداش...

• صداتو شنیدم ،دلم تنگ شد
• واسه اون روزای پر از عشقمون
• تو رفتی و برگشتی بعد یه عمر
• میگی آدما...

یادتو در قلب من همواره غوغا میکند

دیدنت دنیای سردم را چه زیبا می کند

هرچه میخواهم دل خود را به دریاها زنم

راه خود را سوی چشمان تو پیدامیکند

تا تو مجنونی و شعر عاشقی سرمیدهی

مهرتو قلب مرا عاشق چو لیلا میکند

هرچه میگویم به دل بایدفراموشش کنی...

سالها ماندم به امید وصال اما چه سود
عشق حتی لحظه ای سهم دل تنها نشد

غنچه ی عشقی که پروردم به قلب عاشقم
در نبود باغبان پژمرد و دیگر ، وا نشد

در طبیب خانه،
طبیبی مرا از نظر گذراند.
استتوسکوپ را،
روی قسمتِ چت قفسه ی سینه ام قرار داد؛
با خنده به تپش های نامنظم قلبم گوش سپرد.
چشم هایم را وارسی کرد،
دو انگشت اشاره و وسطی اش را، روی نبض شاهرگم نهاد.
سری تکان داد و لب گشود:...

بهار آمد بخندد گل به گلزار

بنفشه هر کجا باشد پدیدار

بخواند بلبل وحشی به صحرا

که عاشق را دلِ عاشق سزاوار

روزهایم را با چشمانت شروع میکنم
هر ظهر غذای مورد علاقه ت را درست میکنم
عصر برایت قهوه می آورم و با بوی قهوه و دستانت عاشقی می کنم
برایت بلند بلند شاملو می خوانم و بعد با یک موزیک خوب با تو می رقصم
شبها... وای، شبها اما هیچ...

دختر گل فروش
چند صباحی هست او را دیده ام
گل فروشی بود او را چیده ام
قصه من بهر عشق و عاشقیست
دل به دریا میزنم تا قایقیست
گفتم او را،رازقی های تو چند؟
گفتم او را عاشقی های تو کیست؟
سر به زیر انداخت رفت ان دورتر
گفت...

پایان زمستان ، عید را به من تحمیل می کند
بوسیدن لبهای تو، سال مرا تحویل می کند
تا عاشقی چون من داری ازدواج نکن
ازدواج تو مرا به یک دیوانه تبدیل می کند

این تناقض را که میبینی فقط در ظاهر است...
عاشق و معشوقه بِسیار،عشق امّا نادر است!
ع.موسوی

دل به دریا زدم و عاشق رویت شده ام
ساحلم شو ، بغلم کن که نمیرد احساس

دردم دوا کن
بر در میخانه من کردم نگاهی
دیدم آنجا عاشقی رو به خدایی
گفت ای معشوق من تا کی جدایی
من که تنها مانده ام بر این دوراهی
خانه و کاشانه را کردم فراموش
آتشم خاکسترم را کن تو خاموش
حال و روزم را ببین دیوانه گشتم
چند...

بیا مرا بغل بکن ای دختر ابرو کمان
بیا زلیخای زمان حضرت زیبای جهان

هر لحظه یک ترانه ای می جوشد از چشم تو آه
ای من فدای رخ تو زیبانگاه حضرت ماه

دلم برای دیدنت چه شاعرانه تنگ شده
برای روی ماه تو چه عاشقانه تنگ شده

تو آن...

طلای نابم تویی دیده پرآبم تویی
مست و شرابم تویی
هند جگرخوار شدم
مست نگاهت منم دیده به راهت منم
عاشق و دلدار شدم
از همه کس تا که خسی
سبزه و پر آب شدم
مست شدم
خوار شدم
عاشق بی تاب شدم
زهر منم
درد تویی
در طلب آب...

بهار آمد و بوی یار می آید
پرستو نغمه خوان از آن دیار می آید
به هر دشت دمن بینی
نگار زلف یارم را،دل من عاشق و دلدار می آید
بشویید خانه دل را
بخندانید آن گل را
که بوی یار می اید که بوی یار می آید

عاشق که باشی واژه ها غمخوار دردت روز و شب،
فارغ ز احوال دلت هم درد نبضت می شود!

صد بار گفتم عاشقم ، هر بار دیدم فاصله...
از دست من تا دست تو صد سالِ نوری میشود

تشنهٔ دیدار رویت آب می خواهد چکار
آنکه بیتاب تو شد پس تاب می خواهد چکار

عاشق بیچاره حسرت می کشد آغوش را
عکس زیبای تو را در قاب می خواهد چکار

لحظه های با تو بودن بهترین دارایی ست
پس طلای پر عیار و ناب می خواهد چکار

شعر...

آه دکتر! سرِ من درد بزرگی شده است
بره ی لعنتی ام عاشق گرگی شده است

سرد شد از تن من... دل به خیابان زد و رفت
گرگِ من بره نچنگیدِ به باران زد و رفت...

آه دکتر! لبِ او «صبر و ثباتم» می داد
بوش «وقت سحر از غصه...