متن چشمانت

نسکافه می نوشی و چَشمانت
درگیر ِ یک پرونده ی تَلخست
غمگینمو چیز مهمی نیست
تنها جوابم خنده ی تلخَست

مریم حیدرزاده

نگاهت چون سونامی کرده ویران
دلم را مثل خرمشهر ایران


به چشمانت بگو من یک اسیرم
کمی دل رحم باشد با اسیران

علی اکبر اسلامیان بیدل خراسانی

عشق
اتفاقیست که
در یک نگاه می افتد و من
بی خبر افتادم
در عُمق چشمانت
که بی وصف شدنی ترین
جای دنیاست.

️

چشمانت ....زیبا ترین اتفاق دیگاهم بود...
موهایت .....بهترین ابریشمی بود که دستانم لمس کردند...
دستانت.... گرم ترین نقطه ی جهانم بود....
خنده هایت ....زیبا ترین زندگی را به من بخشید...

باید از اول این شعر تو اینجا باشی
اعتبار غزل و صاحب امضا باشی

رو برویم بنیشین، حرف بزن ،قهوه بنوش
قسمت این است که هم فال و تماشا باشی

آمدی تا که جهان خانه تکانی بکند
و تو آن نقشه ی جغرافی زیبا باشی

میتوانی فقط از فاجعه ی...

عجب آرامشی دارد منظره ی زیبای چشمانت

چشمانت را نمی فهمم
هیچ وقت ارتباط برقرار نکردم
با هنرهای مفهومی
با منِ سنتی
به زبان ساده ی نوازش
با دستانت حرف بزن .

... از تو نشنیده ام،
\دوستت دارم\ را
از چشمانت اما؛
-- بارها...
-- بارها...
-- بارها!


سعید فلاحی(زانا کوردستانی)

مرورِ عکسِ تو زیباترین یقینِ من است
همیشه یادِ تو در چشمِ دوربینِ من است

میانِ این همه غم دل خوشم که حدّاقل
غمِ ندیدنِ «تو» حالِ بهترینِ من است

چقدر عاشقِ آن لحظه ام که چشمانت
نشسته آن طرف و محوِ آفرینِ من است

زبانِ بازِ من و حرف...

در تاریکی سو سوی چراغی را که میبینیم
هو هوی بادی را که میشنوم
به ترس از نبود تو می اندیشم
و آنگاه که هرم نگاهت به خاطرم میاد
یا گرمای دستانت لابلای انگشتانم حس میشود
میفمم که هیچ تاریکی و سیاهی من را ناامید نمیکند
مگر سیاهی چشمانت که...

من از بلندای آسمان تنهایی؛
جایی که هر کس مشغول بافتن ریسمان عزلت خویش بود
به عمق سیاهچاله ی چشمانت سقوط کردم؛
سقوطی، به شیرینی صعود
که باعث شد
با تمام وجود در جامی از عسل به نام "عشق" غوطه ور شوم.

این عشق عسلیِ
شیرین...
و چسبنده...
پیچ واپیچ...

کنارِ شومینه...
در آغوشت...
قصه یِ عاشقانه یِ چشمانت،
و منی که غرقِ در نگاهِ توام،
و این خودِ خودِ خوشبختی ست...!


️

معجزه از این زیباتر
که من
میان سیاهی چشمانت
آبی ترین آسمان را می بینم .

تمام قصه های عاشقانه
از صبح چشمانت شروع میشود
به تو نگاه میکنم،
طلوع میکنی در من...

دلتنگی ساعت و لحظه سرش نمی شود جانِ دلم
جمعه برای من
تمام آن لحظاتی ست که از تو بی خبرم
تمام آن لحظاتی که حالم را نمی پرسی
تقویمِ روی میز
غروب جمعه را نشانم می دهد
همین دیشب
امروز صبح
همین حالا
همین حالا که تصویر چشمانت رهایم...

غلت میزند روی شانه ی سمت چپ
نوک دماغش میخورد به نوک دماغم
میخندد...
چشمانِ بدونِ آرایش اش برق میزند
نفس گرم اش میرسد به لبم
موهایش را کنار میزنم
موهایش را نفسِ عمیق میکشم
از پیشانی نوازش میکنم تا زیر چانه اش
آبِ دهانش را قورت میدهد
میگوید لطفا...

همین که کنارم باشی
امن میشود دنیا..
کنارت زمان طلا میشود!!
نبض دنیا خوب میزند
کنارت دنیا محتاجِ جمله یِ دوستت
دارم میشود
لب به بوسه وادار
و آغوش به تب دچار میشود
کنارت حال ِمن دیوانه خوب میشود
کنارت
جهانم جور ِدیگریست
قانونش را چشمانت مینویسد
و من کنار...

بی چتر
پرسه میزنم
زیر باران چشمانت
خیس میشود پیکر بودنم
در آغوش رنگارنگ دوست داشتن ات
و رنگ عشق میگیرد تن بی رنگم
از رنگین کمان لبخند بعد از بارش بی قراری
و نسیم خواستن می وزد در هوای آفتابی دلمان

داغی عشقت را
با بوسه ها لب میزنم
نخ به نخ!

و چشمانت تنها کعبه ی من میشوند وقتی مرا حولِ مدار تو به چرخش وا میدارند!

بمب احساسم می شکفد و هویدا میکند لایه های پنهانی ساقه های نیازم را
از برای خرسند شدن !

از برای خشنود شدن...

لب هایت
و تب تند نشسته در چشمانت
و عشق که منتظر است
مبارزه را آغاز کنی
در صحنه تنم
تا قدرت نمایی کند...

چقدر دلم میخواهد بدانم حالا که من نیستم حالت چگونه است بى من؟
آیا تو هم وقتى نام مرا میشنوى
دلتنگ تر میشوى برایم؟
وقتى باران میزند براى لحظه اى یاد من
مى افتى؟
یاوقتى عطر من مشامت را پُر میکند، چشمانت مرا لو میدهد؟
نکند دیگر دلت یاد مرا...

چقدر به چشمانت زل بزنم
چقدر برای روز مبادا کمت دارم

به دستت نیاورده ام
که بخواهم از دستت داده باشم
تو بگو این اشک های بی هنگام
از کجا می آیند؟

تعادل شانه هایم را
بغض های عمل نکرده ام
به هم ریخته است

بغض سنگینم می کند
اشک...

چشمانت
شبیه عصر های پاییزیست
باران می بارد
از چشمانت قهوه ای می نوشم...

#Amirtataloo Hanoozam
مرا به میدان نبرد
با چشمانت نکش،
من در مقابل چشمانت
زانو می زنم
مرا به جنگی که پیروزش از همان ابتدا
مشخص است دعوت نکن...