متن باران

به اندوه ما
به دوری از دست هایت فکر می کنم
،
کاش جهان شبیه لحظه های بوسیدنت
دوباره زیبا می شد
،
کاش دریغی نبود
تا پشت پنجره ها
همیشه چشم هایمان
خیس باران نمی ماند

دمادم چک چک باران یک ریز
به روی شعر زردم میخورد لیز

نمی داند که اشکم می نویسد
به عشق دختری با نام پاییز

تو نیستی، اما
وقتی به تو فکر می کنم
صدای آب را
در رگ های خاک می شنوم.
گل سرخِ حیاط
در آینه ی نگاهم
زود به زود می شکفد
و آسمان
پُر از پروانه و بادبادک می شود.

تو نیستی، اما
وقتی به تو فکر می کنم
دریا نزدیک...

دوستت دارم...
حتی اگر قرار باشد
شبی بی چراغ
در حسرتِ یافتنت
تمامِ پس کوچه ها را زیرِ باران
قدم بزنم!

گواه دلتنگی پاییز
انارهای شکفته است
و گواه دلتنگی من
قدم زدن های بی هنگام
روی برگها در زیر باران

بالاخره یک صبح بیدار می شویم
و می بینیم که برف باریده...
یک برف ساکت و آرام
همه جا را یک سکوت سفید فرا گرفته
و دیگر نه خبری از خون و خون ریزی خواهد بود،
نه صدای مسلسل،
نه صدای زوزه ی گرگ ها ...
بالاخره یک روز صبح...

شنل می کشد بر سر من سیاهی
تو در شام تنهایی من چه ماهی

منم مرده ی عطر گیسوی نازت
شد آشفته زلفت، بمیرم الهی

تو مانند ایوان به هنگام باران
سراپا امیدی، سراپا پناهی

سرِ خویش بگذار بر سینه من
که گرم و شتابنده مانند آهی

بگو هرچه خواهی...

چقدر دلم میخواهد بدانم حالا که من نیستم حالت چگونه است بى من؟
آیا تو هم وقتى نام مرا میشنوى
دلتنگ تر میشوى برایم؟
وقتى باران میزند براى لحظه اى یاد من
مى افتى؟
یاوقتى عطر من مشامت را پُر میکند، چشمانت مرا لو میدهد؟
نکند دیگر دلت یاد مرا...

مثل خنده نوزادی که غرقِ خواب است
مثل شربت خنکِ آلبالو در یک روز گرم
مثل اولین گاز از گوجه سبز بعد از یکسال صبر،
مثل میمِ مالکیتِ آخر اسم
مثل بوی خانه کاهگلی بعد از باران،
یا کشیدنِ نقاشی روی شیشه بخار کرده،
مثل پیدا کردنِ جای خالی در...

گفتی:
دوستت دارم
و شهر، عطرِ باران گرفت.

شده دلتنگ بشی؟
بغض کنی؟
اشک بشی؟
با خیالِت همه لحظه هامو من بارانم

پاییز...
فصل برگ های مرده
فصل پیچیدن خاطره در باد
فصل عاشقانه ای خاموش
فصل دلتنگی کوچه
فصل بی تابی سنگ فرش
فصل تنهایی یک چتر
پاییز...
فصل سیلی از باران
فصل عریانی یک عشق
فصل مرگ شاخه ای سرسبز
پاییز...
فصل نقطه چین تا تو... .

برای موهات

من عاشق بارونم. عاشق صداش عطرش
عطرش
عطرش .
همیشه از خودم میپرسم چرا عطر بارون فروشی نیست.
چرا هیچ عطر فروشی عطر بارون نداره.
دست که میبرم تو موهات انگار بارونه. خیس میشم از عطرش از عطرت.
موهات امتداد قطره های بارونه.
گفتم بارون یاد قمیشی افتادم....

موهات
امتداد قطره های باران
آسمان را به زمین آورده ای
مرا به آسمان

...در را بستیم
اما باران
در خانه می بارید...
.
.
.
هر چقدر هم دنیا بد باشد، حتما
حتما
حتما
خدایی خیلی خوب دارد که اینهمه زیبایی را آفریده
اینهمه ستاره
سیاره
سلول
مولکول
زمان
ابدیت
ازلیت
و در هر کدام این همه زیبایی

نمیدانم این همه زشتی چرا...

در باران به دیدنش رفتم
تا کاشفِ
گونه ای خیس از خوشبختی باشم
در باران به دیدنش رفتم
تا بوسه ها آبدار باشند ....
تا خالقِ بهشت ناشناخته ای روی زمین باشم : \ آغوشِ خیس \ ...
.
.
یار با باران خوش است .
این بارون ، آبیه...

چشمانت
شبیه عصر های پاییزیست
باران می بارد
از چشمانت قهوه ای می نوشم...

این گونه بود که آفریده شدند: یک آه در گلوی جهان گیر کرده بود، جهان عطسه کرد و گرد از زمین، دور شد کوه پدید آمد. آسمان خمیازه کشید ابرها آغاز شدند. باران روی زمین راه می رفت و از جیبش گل می چکید. خورشید لباسش را تکاند و درختان...

اجازه دارم دست وقتتان را بگیرم؟ شما که سرتان بلند است از عشق... شما که با یک گلِ لبخندتان بهار می شوند همه... به من بگویید

باران ببارد و آسمان شب نوشیده باشد
و ابرها مست از خانه بیرون زده باشند
تکلیف ماه چیست؟
ستاره ها یخ های جامی هستند...

جمعه ها در قلب من یکباره طوفان می شود
بغض می آید کنارِ عنصر دلتنگی ام،
ناگهان چشمان ِ من مهمان باران می شود

کسى چه میداند
باران،اشکهاى چند نفر را در پس کوچه هاى این شهر پوشانده است؟!
و شاهد دستهاى گره خورده چند عاشق بوده است؟!
باران که میبارد،قلبهاى بسیارى را به شوق یکدیگر به تپش مى اندازد و از بغضهاى بسیارى گره باز میکند...
باران براى همه عاشقانه نیست...

بغضم می شکند
که هر بار
باران می بارد وُ
منم پشت پنجره
به امید گذشتنت از این سو
به آن سو
(چشم در راهم)
ولی هیچگاه
ولی هیچگاه
تو نیامدی و نیامدی هرگز
منم هر بار که باران می بارد
منم و دلتنگی
به یادت سرمم سیر می شود

پاییز با برگ هایش
آسمان با بارانش
و شب با غم هایش
نبودنت را به رخم میکشند
میبینی؟
اینجا فقط من به دنبال تو نیستم!

نیاز مندم به تو،
به تو احتیاج دارم شدید،
مثلِ وابستگیِ ماهی به آب،
مثلِ احتیاجِ آدم به هوا،
مثلِ نیازِ آدم به حوا،
میخواهمت عجیب،
مثلِ نشستنِ اولین برفِ روی زمین،
مثلِ تشنگیِ کویرِخشک و خالی برای باران،
و من اینجا
برای تو
دلتنگم عمیق،
دلتنگ،
مثلِ مادری که...